Ένα φλερτ που ξεκίνησε από αντίδραση στο σούσουρο για… λοξές ματιές της επίσημης σχέσης του Κώστα Βουτσά (Στέλλας Στρατηγού) προς τον πρώην σύντροφό της, οδήγησε την Σπεράντζα Βρανά μέχρι το κρεβάτι του γνωστού κωμικού, σε μια σχέση γεμάτη πάθος αλλά και εκρηκτικούς καυγάδες που λύνονταν συνήθως με τους δυο τους να ερωτεύονται ακόμη περισσότερο μέχρι –τελικά- να τραβήξουν τόσο πολύ το σχοινί και να το κόψουν για πάντα.
Οι δυο τους γνωρίστηκαν το 1959 όταν εκείνη ήδη είχε καταφέρει να φτιάξει όνομα στο σανίδι και στο παλτό ενώ εκείνος –όντας και νεότερος- προσπαθούσε ακόμη να κάνει το παραπάνω βήμα στην καριέρα του. Βέβαια όλοι όσοι τον συναντούσαν αντιλαμβάνονταν ότι αργά ή γρήγορα αυτό θα συνέβαινε αφού ο Βουτσάς είχε και το ταλέντο αλλά και την θέληση και την φιλοδοξία να φτάσει ψηλά. Και –κυρίως- πώς να παίξει σωστά τα «χαρτιά» του για να το πετύχει.
Έτσι, πάντως, τον περιγράφει η ίδια η Σπεράντζα Βρανά η οποία στην αυτοβιογραφία της αφιερώνει πολύ μελάνι σε αυτόν τον θυελλώδη έρωτα που έζησαν, τονίζοντας ωστόσο ότι στην αρχή μάλλον κανένας από τους δύο δεν ήταν ιδιαίτερα ερωτευμένος, ενώ όλα ξεκίνησαν και από ένα δικό της καπρίτσιο που τελικά τους έφερε κοντά.
Μετά την γνωριμία τους στο θέατρο «Ακροπόλ» ήταν εκείνη που τον πλησίασε με… άλλο σκοπό, μα το έκανε βάσει του εκδικητικού σχεδίου που είχε καταστρώσει όταν οι κακές γλώσσες της εποχής της μετέφεραν ότι η τότε επίσημη σχέση του Έλληνα ηθοποιού, Στέλλα Στρατηγού, φλέρταρε τον πρώην της. Πολύ σύντομα οι δυο τους έγιναν ζευγάρι, με τον Βουτσά να βάζει τα… δυνατά του για να την εντυπωσιάσει.
Η Βρανά τον χαρακτηρίζει γλυκό και τρυφερό ως εραστή, πολύ δοτικό ως άνθρωπο, αλλά και τρομερά ζηλιάρη και κτητικό. Αυτός ο συνδυασμός -σε συνάρτηση και με το δικό της εκρηκτικό ταπεραμέντο- δημιούργησε μια σχέση… καρδιογράφημα. Με περιόδους γεμάτη πάθος κι έρωτα και άλλες με μυθικούς καυγάδες και «πολύ ξύλο», όπως τουλάχιστον υποστηρίζει εκείνη.
Ο Βουτσάς φέρεται να της έθεσε το δίλημμα: «Ή αύριο παντρευόμαστε και πάω και καθαρίζω με την Στέλλα ή στο τέλος της πρόβας πάμε στο Περιστέρι και της λες πως δεν έχουμε τίποτα μεταξύ μας». Αν κι εκείνη του απάντησε αρνητικά, τελικά ο Βουτσάς αποφάσισε να χωρίσει την Στρατηγού και την άνοιξη του 1961 αρραβωνιάστηκαν, χωρίς όμως ποτέ να κάνουν το επόμενο βήμα που θα τους οδηγούσε μέχρι τα σκαλιά της εκκλησίας.
Οι σκηνές ζηλοτυπίας έφερναν ομηρικούς καυγάδες αφού κανένας εκ των δύο δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «φρόνιμος». Ήταν τέτοια η δυσπιστία με την οποία αντιμετώπιζε ο ένας τον άλλον που συχνά ακόμη κι ένα βλέμμα ή μια φήμη ήταν ικανή να τους φέρει στα άκρα. Ο Βουτσάς έφτασε στο σημείο να λαμβάνει ανώνυμες επιστολές για υποτιθέμενες απιστίες της συντρόφου του ενώ κι εκείνη κάθε φορά που έπιανε στον… αέρα κάτι που την έβαζε σε υποψίες, δεν είχε δεύτερες σκέψεις. «Ναι, τέτοιος κωλοχαρακτήρας ήμουν. Όσο μου ήταν εντάξει ο Κώστας του καθόμουνα κι εγώ εντάξει. Μόλις έκανε ότι μου κουνιόταν, αμέσως πήγαινα με τον πρώτο που έβρισκα μπροστά μου και τον κεράτωνα, από αντίδραση».
Βέβαια, όπως γράφει και η ίδια, πάντοτε κατέληγαν σε τρομερούς τσακωμούς οι οποίοι όμως δεν κλόνιζαν την ιδιαίτερη σχέση τους. Ίσα-ίσα που αυτή η τοξικότητα τροφοδοτούσε το πάθος τους στο κρεβάτι, εκεί δηλαδή που η σχέση τους απογειωνόταν! Ωστόσο αυτό κράτησε μόλις για κάτι λιγότερο από 5 χρόνια, αν –εδώ που τα λέμε- ακόμη και αυτό το χρονικό διάστημα φαντάζει μεγάλο, αν αναλογιστεί κανείς από πόσες κρίσεις με μεγάλους τσακωμούς πέρασε.
Στο μεταξύ ο Βουτσάς είχε έρθει πολύ κοντά με την χορεύτρια και ηθοποιό Έρρικα Μπρόγερ με την οποία μετά από μια σχέση δύο ετών, τελικά παντρεύτηκαν το 1965, ενώ και η Σπεράντζα Βρανά βρήκε στο πρόσωπο του τροβαδούρου Παύλου Πατάκα τον τελευταίο μεγάλο έρωτα της ζωής της. Σταδιακά οι σχέσεις των δύο πρώην εραστών εξομαλύνθηκαν πλήρως και οι δυο τους κράτησαν τα καλά της περιόδου που έζησαν το μεταξύ τους πάθος με απόλυτη ένταση, τροφοδοτώντας παράλληλα με αμέτρητα «κους-κους» τις σκανδαλοθηρικές στήλες του Τύπου.