Ο θάνατος του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου ουσιαστικά σηματοδότησε το τέλος εποχής, μίας πολυτάραχης πολιτικά περιόδου στην Ελλάδα, όπου η δημοκρατία δέχθηκε ισχυρό πλήγμα, εξαιτίας και των χειρισμών του, τόσο στα γεγονότα της Αποστασίας, όταν συγκρούστηκε με τον τότε πρωθυπουργό, Γεώργιο Παπανδρέου, όσο και στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου.
Παρότι έμεινε στο βασιλικό θρόνο μόλις για τρία χρόνια και εννιά μήνες, οι αποφάσεις και οι πράξεις του, συνέβαλλαν ώστε να οδηγηθεί η χώρα σε πολιτική εκτροπή.
Στην ιστορία έχει μείνει ασφαλώς το φωτογραφικό στιγμιότυπο με τον έκπτωτο βασιλιά να στέκεται δίπλα στους χουντικούς. Ο Κωνσταντίνος, αφού δέχθηκε να αναλάβουν υπουργεία στρατιωτικοί, όρκισε την κυβέρνησή τους και μάλιστα φωτογραφήθηκε μαζί τους, στα ανάκτορα της Ηρώδου Αττικού, προσφέροντάς τους έτσι πολιτική νομιμοποίηση.
Για την περιβόητη φωτογραφία με τους πραξικοπηματίες, ο τέως βασιλιάς είχε υποστηρίξει ότι φωτογραφήθηκε με ύφος σκυθρωπό, βλοσυρό και βαρύθυμο για να δείξει στο λαό την αντίθεσή του προς το κίνημα της 21ης Απριλίου. Αρκετά χρόνια αργότερα παραδέχθηκε και ο ίδιος πως με αυτή την εξήγηση δεν έπεισε κανέναν.
Άλλωστε, ο τέως βασιλιάς ακόμη και ως αυτοεξόριστος συνέχισε να έχει άμεση επικοινωνία με τους συνταγματάρχες και μάλιστα λάμβανε κανονικά τη βασιλική επιχορήγηση ως το 1973, όταν με δημοψήφισμα που διενήργησε η Χούντα, εγκρίθηκε η κατάργηση της μοναρχίας.
Επίσης, είχε αποστείλει στον Γεώργιο Παπαδόπουλο συγχαρητήριο τηλεγράφημα μετά την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από τον έφεδρο αξιωματικό Αλέκο Παναγούλη, ο οποίος οδηγήθηκε στο κολαστήριο του ΕΑΤ/ΕΣΑ
Αντίθετα, δεν πήρε θέση για τα σκάνδαλα της επτάχρονης δικτατορίας και τις ζημιές που προκάλεσε στη χώρα πολιτικά, ηθικά και οικονομικά, ούτε για τους διωγμούς, τις εξορίες και τους βασανισμούς. Ακόμη, απέφυγε να προβεί σε κάποια δήλωση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, που εξέφρασε ένα μαζικό κύμα λαϊκής αντίθεσης κατά του απολυταρχικού καθεστώτος, ούτε για τα τραγικά γεγονότα της Κύπρου με την ανατροπή του Μακαρίου.