Όταν έρχεσαι από τον… πάγκο για λίγα λεπτά, έχεις λίγες πιθανότητες να συγκεντρώσεις πάνω όλα τα φώτα με την απόδοσή σου, κλέβοντας την λάμψη των πρωταγωνιστών. Πράγμα που συνήθως ισχύει και με τους ρόλους στο σινεμά, εκτός κι αν μιλάμε για ηθοποιούς με το ταλέντο, τον επαγγελματισμό και το ήθος του Γιώργου Γαβριηλίδη!
Γεννήθηκε το 1908 στην Αθήνα, μέσα σε περιβάλλον από το οποίο θα ήταν αδύνατο να μην γίνει ηθοποιός. Οι γονείς του, Περικλής και Αγγέλα είναι άλλωστε θεατρίνοι κι έτσι ουσιαστικά ο γιος τους κάνει μεταφορικά και κυριολεκτικά τα πρώτα βήματά του στο σανίδι, ερμηνεύοντας αντίστοιχους με την ηλικία του ρόλους. Όταν πλέον αποφασίζει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χώρο, θα βρεθεί στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου από την οποία θα αποφοιτήσει με επαίνους.
Πριν καν τελειώσει τις σπουδές του θα κάνει το «κανονικό» ντεμπούτο του στο θέατρο στην παράσταση «Ο Ψυχοπατέρας» του Γρηγόρη Ξενόπουλου το 1925 και 5 χρόνια αργότερα αρχίζει και τυπικά την καριέρα του, έχοντας στο μεταξύ πάρει και το πτυχίο του.
Προπολεμικά διακρίνεται κυρίως σε «ελαφρά» θεάματα, κατά βάση σε πρόζα, οπερέτες αλλά και επιθεώρηση, ενώ μετά την Κατοχή συγκροτεί τον πρώτο δικό του θίασο σε συνεργασία με την Μαρίκα Νέζερ και την Μαρίκα Κρεβατά, με την οποία μάλιστα ήταν ζευγάρι, χωρίς κανείς να γνωρίζει για πολλά χρόνια την σχέση τους. Οι δυο τους αποκάλυψαν την αλήθεια πολύ αργότερα, αφού η γνωστή Ελληνίδα ηθοποιός είχε ήδη παντρευτεί μια φορά και μετά το διαζύγιό της περίμενε μέχρι να παντρευτεί η κόρη της και να φύγει από τον κόσμο η μητέρα της, θέλοντας έτσι να μην προκαλέσει κανενός είδους σχόλιο.
Οι δύο ηθοποιοί παντρεύτηκαν σχεδόν μυστικά, αλλά δεν απέκτησαν παιδιά. Στο μεταξύ έπαιξαν μαζί άπειρες φορές στο θέατρο αλλά και σε 21 ταινίες στο σινεμά, με μία να ξεχωρίζει. Ήταν το φιλμ «Η γυναίκα μου τρελλάθηκε» του 1966, όπου μας χάρισαν έναν αδιανόητα αληθοφανή και σπαρταριστό καυγά αντρόγυνου που έχουμε δεν ποτέ στην μεγάλη οθόνη!
Αυτός ήταν ο Γιώργος Γαβριηλίδης… Συνήθως δεν χρειαζόταν περισσότερα από ελάχιστα λεπτά παρουσίας για να «κλέψει» τις εντυπώσεις. Αν και δευτεραγωνιστής και ρολίστας, ήταν ικανός με το πηγαίο χιούμορ του, το ταλέντο του αλλά και την προσωπικότητά του να μετατρέψει ένα… ρολάκι σε… υπερπαραγωγή. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που αν και ήταν ήδη σχετικά μεγάλος όταν ήρθε η άνοιξη του ελληνικού σινεμά την δεκαετία του ’60, εκείνος βρισκόταν σχεδόν πάντα πολύ ψηλά στη λίστα όταν ερχόταν η ώρα για το κάστινγκ.
Συνολικά τον συναντάμε σε 47 ταινίες, με ορισμένες από αυτές να αποτελούν μεγάλες επιτυχίες. Τον απολαμβάνουμε στο «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», στο «Δελησταύρου και υιός», στον «Ήρωα με τις παντούφλες», στο «Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο», στο «Ο Ηλίας του 16ου» (1959), στο «Όταν λείπει η γάτα», στο «Ένας βλάκας με πατέντα», στο «Υπάρχει και φιλότιμο», στο «Μιας πεντάρας νιάτα», στο «Ο πεθερόπληκτος», στο «Η Παριζιάνα», στο «Ο μετανάστης», στο «Δυο μοντέρνοι γλεντζέδες», στο «Μία Ιταλίδα απ’ την Κυψέλη» όπου έλαμψε στον ρόλο του ομογενούς Ελληνοαμερικανού Τζον Πάρκερ, και στο «Μια τρελλή τρελλή σαραντάρα», όπου υποδύεται τον κουφό γαμπρό τον οποίον ον προξενεύουν στην Ρένα Βλαχοπούλου!
Η τελευταία του ταινία του ήταν ο «Αισιόδοξος» το 1973 ενώ στο μεταξύ συμμετέχει σε παραγωγές της νεοσύστατης –τότε- ελληνικής τηλεόρασης. Ο Γιώργος Γαβριηλίδης έφυγε από την ζωή το 1982 σε ηλικία 73 ετών, με την μοναδική του αγάπη, την Μαρίκα να στέκεται κοντά του μέχρι το τέλος, αν και η ίδια υπέφερε από άνοια, μέχρι που ενώθηκαν ξανά οριστικά το 1994, όταν άφησε και εκείνη αυτόν τον μάταιο κόσμο…