Το βέβαιο είναι ότι ο χώρος του θεάματος κέρδισε από την παρουσία του πρόωρα χαμένου Γιώργου Βασιλείου, που στο μυαλό των περισσότερων ταυτίστηκε με τον ρόλο του αυστηρού «Αστυνόμου Θεοχάρη». Από την άλλη, πάντως, χαμένος μάλλον βγήκε ο κόσμος του ποδοσφαίρου, καθώς στα νιάτα του ο αγαπημένος ηθοποιός υπήρξε τερματοφύλακας τόσο καλός ώστε να κάνει την ΑΕΚ να ενδιαφερθεί για την απόκτησή του.
«Δυσκολεμένο» παιδί ο Γιώργος Βασιλείου, από πολύ νωρίς στην ζωή του χρειάστηκε να παλέψει για πάντα. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν πολύ μικρός και στα 8 χρόνια του μόλις έχασε τον πατέρα του με τον οποίο έμεναν μαζί. Έκανε διάφορες δουλειές στην Λαμία όπου και γεννήθηκε και παράλληλα στράφηκε στον αθλητισμό χάρη και στην εντυπωσιακή (ειδικά για την εποχή) σωματοδομή του.
Χτίζοντας κορμί και παράλληλα χαρακτήρα σε αγωνίσματα κλασικού αθλητισμού, δεν άργησε να μεταπηδήσει και στον χώρο του ποδοσφαίρου, στη θέση του τερματοφύλακα. Αρχικά έπαιξε για λογαριασμό της Παλλαμιακής όταν ήταν 15 χρόνων, ενώ μια τετραετία αργότερα έκανε το επόμενο βήμα και μεταπήδησε στην πιο μεγάλη και γνωστή ομάδα της περιοχής, την γνώριμή μας Λαμία.
Το 1969, λοιπόν, ο τότε βασικός γκολκίπερ των κυανόλευκων, Πέτρος Πανόπουλος, πήρε μεταγραφή για τον Παναθηναϊκό, ο 19χρονος Γιώργος Βασιλείου κάνει υπομονή, δουλεύει καθημερινά και τελικά παίρνει άμεσα την φανέλα με το νούμερο 1 στο… σπίτι του! Πραγματοποιεί δύο πολύ καλές σεζόν στην Λαμία και κερδίζει τις εντυπώσεις. Με ύψος 1.90 και καλά αντανακλαστικά γίνεται σημείο αναφοράς για τον σύλλογο και δείχνει ότι έχει όλο το μέλλον μπροστά του για μια πολλά υποσχόμενη καριέρα.
Και τότε –εντελώς ξαφνικά και αναπάντεχα- αποφασίζει να κρεμάσει τα γάντια του και να αλλάξει απότομα ζωή. Βρέθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει υποκριτική, ενώ παράλληλα εργάζεται σε οικοδομή και σε ταξί για να βγάλει τα έξοδά του… Τελικά τα καταφέρνει να μπει στον μαγικό κόσμο του θεάματος με τα γνωστά αποτελέσματα, ενώ πέρα από τον θρυλικό ρόλο του ως αστυνόμος Θεοχάρης, φτάνει μέχρι τα έδρανα της Βουλής. Διόλου άσχημα για εκείνον τον νέο που τα πρώτα βράδια του στην πρωτεύουσα αναγκάστηκε να κοιμηθεί σε παγκάκι…
Ωστόσο χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να αποκαλύψει τους λόγους για τους οποίους αποχώρησε από το ποδόσφαιρο. Το 2014 μίλησε στο «Lamia Ole» και σύμφωνα με όσα είπε, η ΑΕΚ είχε ενδιαφερθεί πολύ ζεστά για την απόκτησή του. Οι κιτρινόμαυροι τον είχαν για καιρό στο μικροσκόπιό τους και την περίοδο μετά από ένα μεταξύ τους 4-1 υπέρ της Ένωσης, μετουσίωσαν τα ενδιαφέρον τους σε επίσημη πρόταση.
Η λεπτομέρεια που έκανε την διαφορά ήταν ότι αυτή η κίνηση από μία από τις μεγαλύτερες ομάδες δεν του κοινοποιήθηκε ποτέ. Η διοίκηση του συλλόγου του την απέρριψε, άγνωστο γιατί, και ο Βασιλείου το πληροφορήθηκε πολύ αργότερα. Ο ίδιος δήλωσε χαρακτηριστικα: «Η ομάδα δεν μου είπε τίποτα. Σοκαρίστηκα όταν το έμαθα κάποια χρόνια αργότερα από τον γιατρό τον Τσεκούρα! Τότε σταμάτησα και τη μπάλα και άρχισα να διαβάζω για την δραματική σχολή»…
Και κάπως έτσι μπήκαν οι τίτλοι τέλους στην σύντομη αλλά αξιομνημόνευτη καριέρα του ως τερματοφύλακας… Μάλιστα είχε την τιμή στα 19 χρόνια του μόλις να γίνει ο πρώτος ποδοσφαιριστής της ομάδας που είχε υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο, ενδεικτικό και αυτό του ταλέντου του αλλά και της πίστης που υπήρχε στις δυνατότητές του.