Η φυλάκιση του Σωτήρη Μουστάκα: Η ατάκα του που έκανε τους φύλακες να γελούν για να γλιτώσει το ξύλο
Βρείτε μας στο

Από τις σπάνιες φορές που κυριολεκτούμε όταν λέμε ότι το ταλέντο ενός ανθρώπου άλλαξε την ζωή του είναι η περίπτωση του Σωτήρη Μουστάκα. Του λατρεμένου και βραβευμένου ηθοποιού που θα μπορούσε να είχε κερδίσει ακόμη και Όσκαρ από την μία πλευρά, αλλά από την άλλη υπήρχε κάποτε η πιθανότατα να μην ασχοληθεί καν με την υποκριτική.

Ο πρώτος ρόλος στην καριέρα του Σωτήρη Μουστάκα καταγράφεται το 1962 στον θίασο Αναλυτή-Ρηγόπουλου. Ήταν ένα μικρό σκετς διάρκειας μόλις τριών λεπτών, στον οποίο βασικός πρωταγωνιστής ήταν ο Κώστας Βουτσάς. Ο νεαρός Κύπριος δέχτηκε με ενθουσιασμό να παίξει στην παράσταση «Μια πόρτα δραχμές 500», υποδυόμενος έναν γκέι που απλά… τρώει πασατέμπο, κάνεις διάφορους μορφασμούς με το πρόσωπό του, κινήσεις με τα πόδια του και τραγουδά το γνωστό άσμα «εκεί ψηλά στον Υμηττό έχω ένα μυστικό»… Ο κόσμος παραληρεί στη θέα αυτού του άγνωστου μέχρι εκείνη την στιγμή ηθοποιού που τα επόμενα χρόνια θα εξελιχθεί σε γίγαντα της κωμωδίας και ιδιαίτερα της επιθεώρησης. Ενός είδους που του επέτρεπε να αυτοσχεδιάζει, δηλαδή να χρησιμοποιεί –εκτός σεναρίου- το πηγαίο και απύθμενο χιούμορ του.

Η φυλάκιση του Σωτήρη Μουστάκα: Η ατάκα του που έκανε τους φύλακες να γελούν για να γλιτώσει το ξύλο

Έτσι εκείνος ο πιτσιρικάς ο οποίος βρέθηκε από τις Κάτω Πλάτρες Λεμεσού της Κύπρου στην Αθήνα παλεύοντας να επιβιώσει σπουδάζοντας υποκριτική και παράλληλα δουλεύοντας ως σερβιτόρος, κατόρθωσε να αλλάξει την ζωή του χάρη στο ταλέντο του, πράγμα που όμως είχε επαναλάβει και στο παρελθόν. Και μάλιστα κάτω από πολύ διαφορετικές και ασύγκριτα πιο δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες.

Βλέπετε, ελάχιστα χρόνια νωρίτερα, όταν ακόμη η καριέρα στο θέατρο ήταν ένα σχεδόν παιδικό όνειρο, με το οποίο πάντως δεν συμφωνούσε ο πατέρας του, όλα θα μπορούσαν να είχαν πάει στραβά. Ήταν μόλις 14 ετών όταν είχε δεν για πρώτη φορά τον Νίκο Σταυρίδη σε παράσταση στην Κύπρο. Μαγεύτηκε, του μίλησε και εκμυστηρεύθηκε την επιθυμία του στον φτασμένο ηθοποιό, ο οποίος με την σειρά του του απάντησε να τον βρει όταν με το καλό θα πήγαινε στην Αθήνα για σπουδές.

Η φυλάκιση του Σωτήρη Μουστάκα: Η ατάκα του που έκανε τους φύλακες να γελούν για να γλιτώσει το ξύλο

Όμως μόλις ένα χρόνο αργότερα η Κύπρος έμπαινε για ακόμη μία φορά στην ιστορία της σε περιπέτειες…

Παίκτης προπονητή: Το αθόρυβο πολυεργαλείο του ΠΑΟΚ, στα δύσκολα είναι πάντα εκεί
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Παίκτης προπονητή: Το αθόρυβο πολυεργαλείο του ΠΑΟΚ, στα δύσκολα είναι πάντα εκεί

Ήταν η περίοδος που η ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών) αναλαμβάνει δράση με διακηρυγμένο σκοπό την αυτοδιάθεση του νησιού, την απαλλαγή από τη βρετανική αποικιοκρατία και τελικά την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι τότε ήταν μόνο 15 ετών, ο Σωτήρης Μουστάκας συμμετέχει ενεργά στον αγώνα, γράφοντας συνθήματα σε τοίχους και μοιράζοντας φυλλάδια.

Δυστυχώς, όμως, θα συλληφθεί από τους Άγγλους και θα οδηγηθεί στην φυλακή όπου θα μείνει για 7 μήνες. Κι εκεί, πίσω από τα σίδερα, ήταν που στην πραγματικότητα έδωσε τις παρθενικές αυτοσχέδιες παραστάσεις του για λογαριασμό των φρουρών! Με τα λίγα αγγλικά του και πολλές μιμήσεις, έπαιζε μέχρι και… Άμλετ, με στόχο ο Βρετανός να τον συμπαθήσει και να μην επιτρέπει στον Τούρκο «συνάδελφό» του να τον δείρει… Στο παρακάτω απόσπασμα χαρακτηριστικός και αποκαλυπτικός είναι ο διάλογος που είχε με την Σεμίνα Διγενή κατά την διάρκεια εκπομπής.

Όπως είπαμε, έμεινε κρατούμενος για περίπου 7 μήνες και στη συνέχεια βρέθηκε στην Εμπορική Ακαδημία Λεμεσού, την οποία και τελείωσε επιτυχώς. Πλέον βγαίνοντας από την εφηβεία, όλα έδειχναν ότι εκείνο το «ραντεβού» με τον Νίκο Σταυρίδη δεν θα γινόταν ποτέ και η ηθοποιία θα έμενε ένα ανεκπλήρωτο όνειρο.

Εκείνος, όμως, κατάφερε να προμηθευτεί πλαστό διαβατήριο και με αυτό μπόρεσε να φτάσει μέχρι την Αθήνα. Ακολουθώντας την συμβουλή του Σταυρίδη, ασχολήθηκε με την υποκριτική –αν και την πρώτη φορά κόπηκε στις εξετάσεις της δραματικής σχολής- και τελικά εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους κωμικούς στην ιστορία του τόπου μας!