Στις 21 Απριλίου 2017 η καρδιά του Στάθη Ψάλτη σταμάτησε να χτυπά και η Ελλάδα έχανε οριστικά έναν ηθοποιό που μπορεί να αντιμετωπίστηκε συχνά με κάποια υπεροψία από τους ελιτιστές κριτικούς, αλλά η αλήθεια είναι ότι προσέφερε πολλά στην κωμωδία, αν και είχε να αντιμετωπίσει την… δεκαετία του 1980, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Και αυτό διότι ο Στάθης Ψάλτης είχε την ατυχία να βρεθεί στην ακμή της καριέρας του ως ηθοποιός σε μια εποχή που όλα είχαν αλλάξει. Είκοσι χρόνια πριν είναι βέβαιο πως θα έκανε ταινίες με εκατοντάδες χιλιάδες εισιτήρια και οι παραγωγές θα ήταν πολύ υψηλότερου επιπέδου από αυτές που σε μεγάλο βαθμό έκανε.
Ακόμη κι έτσι πάντως το πλούσιο ταλέντο του ήταν τέτοιο ώστε να μπορεί να μετατρέπει πολλές ταινίες σε one man show και να καλύπτει με την πληθωρική και ιδιαίτερη ερμηνεία του τα κενά που άφηναν οι… περικοπές σε χρηματικούς όρους αλλά και ποιότητα, ειδικά την περίοδο που η φτηνή βιντεοκασέτα είχε κυριαρχήσει, εκτοπίζοντας εντελώς τον κινηματογράφο.
Βέβαια, πάντοτε το… φόρτε του ήταν το θέατρο και ιδιαίτερα η επιθεώρηση όπου επί σειρά ετών μεσουράνησε, συνεργαζόμενος με άλλους πολύ σημαντικούς ηθοποιούς. Η τελευταία εικόνα του ωστόσο ήταν στο σινεμά και μάλιστα σε εντελώς διαφορετικό ρόλο από αυτούς που τον είχαμε συνηθίσει. Ήταν στην παραγωγή του 2017, «Καζαντζάκης», όπου υποδύθηκε τον ηγούμενο της Μονής Σινά και έκανε πολλούς να αναθεωρήσουν την στάση τους απέναντί του.
Δυστυχώς την ίδια χρονιά ήρθε και το «φευγιό» του από αυτόν τον κόσμο που βύθισε στην θλίψη και στο πένθος το καλλιτεχνικό στερέωμα αλλά και το κοινό που για δεκαετίες άφησε πίσω τα προβλήματά του και έσκασε το… χειλάκι του παρακολουθώντας τον Στάθη Ψάλτη σε μεγάλες επιτυχίες όπως «Τα καμάκια», «Τροχονόμος Βαρβάρα», «Και ο πρώτος ματάκιας», «Βασικά καλησπέρα σας», «Πες τα βρωμόστομε», «Καμικάζι αγάπη μου», «Μάντεψε τι κάνω τα βράδια», «Τρελός είμαι ό,τι θέλω κάνω», «Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ», «Ψηλός λιγνός και ψεύταρος», «Κλεφτρόνι και τζέντλεμαν, «Ο καβαλάρης των F.M. Stereo» και πολλές-πολλές άλλες.
Στις 12 Απριλίου 2014 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και εισήχθη εσπευσμένα στο Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών «Άγιος Σάββας», αλλά το πραγματικό πρόβλημα ήταν δυστυχώς πολύ μεγαλύτερο. Και δεν ήταν άλλο από τον καρκίνο που τον «έτρωγε», με αποτέλεσμα μετά από πολλαπλές μεταστάσεις να τον στείλει σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου τελικά στις 21 Απριλίου 2017 άφησε την τελευταία πνοή του.
Οι δικοί του άνθρωποι ενδεχομένως να ήλπιζαν σε ένα θαύμα… Άλλωστε ο Στάθης Ψάλτης κάποτε είχε καταφέρει να ξεγελάσει τον θάνατο και μάλιστα σε ηλικία μόλις 2 ετών, όπως είχε αποκαλύψει σε συνέντευξή του ο αδελφός του, Γιάννης Ρώτας. Τότε έκανε αναφορά σε ένα περιστατικό που συνέβη την εποχή που η οικογένεια ζούσε στον Πύργο Ηλείας.
Ο Γιάννης ήταν 8 ετών και ο Στάθης εντελώς ξαφνικά και αναπάντεχα σταμάτησε να αναπνέει. Μάλιστα οι συγγενείς κάλεσαν ιερωμένο στο σπίτι για το παιδί που έδειχνε να έχει πεθάνει, πριν συμβεί το θαύμα, όπως το περιέγραψε στην «Espresso» ο αδελφός του. «Ξαφνικά “πέθανε”… Ή, τουλάχιστον, τον νομίσαμε πεθαμένο. Γρήγορα τον βάφτισαν στο σπίτι κάποιοι συγγενείς μας και αμέσως μετά… ξαναγύρισε στη ζωή! Ήταν σαν θαύμα! Όλα ξαφνικά τα έκανε ο Στάθης», δήλωσε χαρακτηριστικά…