Μεγάλοι πολιτικοί άνδρες στην Ελλάδα. Ο καθείς με τα χούγια του, το στιλ του. Να, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για παράδειγμα. Υπήρξε ο ορισμός της σπαρτιάτικης εγκράτειας σε όλη του τη ζωή, σε κάθε του έκφανση. Τηρούσε ευλαβικό πρόγραμμα, πρόσεχε συνεχώς και αδιαλείπτως το βάρος του, τι έτρωγε, πόσο έτρωγε – ως και τις μπουκιές του μετρούσε. Και στον αντίποδα, στο τελείως άλλο άκρο, ο Ανδρέας Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ προσωποποιημένο – λογικό, δικό του παιδί ήταν! Σε φάση «μια ζωή την έχουμε κι αν δεν την γλεντήσουμε»…
Γνωστή η αγάπη του για το τσιγάρο, το οποίο πρακτικά δεν έκοψε ποτέ, ακόμα και όταν τα προβλήματα με την υγεία του άρχισαν να γίνονται πολύ μεγάλα. Μια ακόμη μεγάλη απόλαυση του ιστορικού ηγέτη της πράσινης παράταξης ήταν να χαλαρώνει από καιρό σε καιρό με ένα ποτάκι. Το αγαπημένο του, ήταν το ουίσκι. Johnnie Walker Black Label, Dewar’s ή Dimple ήταν οι ετικέτες που προτιμούσε να διατηρεί στην κάβα του. Όχι κάτι το εξεζητημένο δηλαδή, ούτε κάτι πολύ ακριβό. Το πολύ ιδιαίτερο, στα όρια του παράξενου, που του άρεσε να κάνει ήταν να βάζει μια… κουταλιά μέλι μέσα στο ουίσκι του, όπως είχε αποκαλύψει παλαιότερα πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Θα του έκανε προφανώς πιο πολύ έτσι η γεύση, η γλυκάδα που προέκυπτε με την προσθήκη.
Στη σχέση Ανδρέας Παπανδρέου – ουίσκι έχει μείνει παροιμιώδης μια ιστορία, από επίσκεψη που είχε πραγματοποιήσει στη Μόσχα για την κηδεία του Σοβιετικού ηγέτη Γιούρι Αντρόποφ. Φλεβάρης του 1984 και το κρύο στη ρωσική πρωτεύουσα έκοβε σαν μαχαίρι. Ο Έλληνας τότε πρωθυπουργός είχε φροντίσει να πάρει μαζί του, από το αεροπλάνο, 1 μικρό μπουκάλι ουίσκι, το οποίο είχε κρύψει διακριτικά και όταν μπορούσε, στη ζούλα, έπινε μερικές γουλίτσες για να «στυλωθεί»!
Στον Ανδρέα Παπανδρέου άρεσε να συνοδεύει το φαγητό του με λευκό κρασί, αυτό που προτιμούσε ήταν το «Δεμέστιχα» της Achaia Clauss, το οποίο πλέον δεν κυκλοφορεί στην αγορά. Δεν έλεγε «όχι» και στο ούζο, αλλά το είχε για πιο σπάνια. Πάντως είχε κάποια στιγμή αποκτήσει τη συνήθεια να το προσφέρει σε επισκέπτες του πρωθυπουργικού του γραφείου αντί για καφέ. Κάτι που έφτασε να γίνει διεθνές ζήτημα όταν ανέλαβε πρώτη φορά τα καθήκοντά του, στις αρχές των 80’s.
Κάποιος το «ψιθύρισε» στους έξω, ένας Τούρκος διπλωμάτης κατά τα φαινόμενα, και μεγάλες δυνάμεις, όπως οι Βρετανοί, έψαξαν να μάθουν αν ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας, είχε «πρόβλημα με το ποτό». Προφανώς βέβαια και δεν επιβεβαιώθηκε κάτι τέτοιο. Είναι πολύ διαφορετικό να απολαμβάνεις ένα ποτάκι από καιρό σε καιρό από το να είσαι αλκοολικός.
