Υπάρχει μια χώρα στον κόσμο που η λέξη γκάνγκστερ συνιστά περίπου επαγγελματικό προσανατολισμό. Οι συμμορίες είναι περισσότερες απ’ όλους τους συλλόγους-σωματεία-οργανώσεις μαζί και η ένταξη τους σε μία από αυτές μία πολύ διαδεδομένη πρακτική για όσους στερούνται ηθικούς φραγμούς και επιζητούν το ματωμένο-πλην εύκολο- χρήμα.
Το Μεξικό είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη πλέον εγκληματικότητα παγκοσμίως, τα νούμερα που το αποδεικνύουν προκαλούν δέος. Την τελευταία 12ετια έχουν καταγραφεί περισσότερες από 170.000 δολοφονίες, ενώ περίπου 28.000 άνθρωποι είναι αγνοούμενοι.
Αντί να βελτιώνεται, η κατάσταση επιδεινώνεται διαρκώς, με την αξία της ανθρώπινης ζωής να αποτιμάται ολοένα και περισσότερο σε μια ριπή όπλου. Μόνο το 2017 ο αριθμός των δολοφονιών «άγγιξε» τις 27.000, ενώ ακόμη πιο μακάβριο είναι το νούμερο του 2018, οπότε και υπολογίζεται ότι χάνουν τη ζωή τους τέσσερις άνθρωποι ανά ώρα!
Κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2018 δολοφονήθηκαν περισσότεροι από 100 εκλεγμένοι, υποψήφιοι ή πολιτικοί
Πέραν των δολοφονιών, η μορφή εγκληματικότητας που έχει τα τελευταία χρόνια εκτοξευμένους δείκτες είναι οι απαγωγές. Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι όταν βγει χωρίς μέτρα ασφαλείας από το σπίτι του θα επιστρέψει κιόλας.
Το 2007 ο αριθμός των απαγωγών αυξήθηκε κατά 200% και το 2013 σημειώθηκε ρεκόρ απαγωγών, με 1700. Η μέθοδος της απαίτησης για λύτρα έχει εξελιχθεί στο πιο προσοδοφόρο έγκλημα για τις συμμορίες, που διαρκώς γιγαντώνονται και εξελίσσουν τους τρόπους απαγωγής.
Μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2018 καταγράφηκαν 400 τέτοιες, με την αστυνομία, όχι μόνο να σφυρίζει αδιάφορα, αλλά να συμμετέχει σε πολλές εξ’ αυτών. Η διαφθορά έχει κατακλύσει τις κρατικές αρχές, σε βαθμό που οι πολίτες δεν έχουν καμία ελπίδα ότι θα παρεμποδιστεί το έργο των γκάνγκστερ.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, περίπου το 90% των Μεξικάνων πιστεύει ότι η αστυνομία είναι διεφθαρμένη. Φυσικά αυτή η αίσθηση απηχεί στο γεγονός ότι μόνο το 1% των απαγωγέων συλλαμβάνεται και οδηγείται στη δικαιοσύνη.
Μόνο ένα επάγγελμα ανταγωνίζεται το γκανγκστεριλίκι στο Μεξικό. Το ποδόσφαιρο
Μέσα σε αυτό το 1% είχε πάντως την… ατυχία να βρίσκεται ένας άνθρωπος που έως κάποιο σημείο της ηλικίας του αποτελούσε παράδειγμα για μικρά παιδιά και είδωλο για τους οπαδούς της Μοντερέι.
Το ποδόσφαιρο στο Μεξικό λατρεύεται περίπου όσο και το… μολύβι και ο γκολκίπερ Ομάρ Ορτίς ήταν ένα εξέχον μέλος του, που έφτασε έως και την Εθνική Ομάδα της χώρας το 2002.
Γνωστός ως «Γάτος» για το «αιλουροειδές» πρόσωπο του και τα πράσινα μάτια, έκανε καριέρα στις Μοντερέι, Σελάγια, Νεκάξα, Τσιάπας και Ατλάντε, προτού επιστρέψει στη Μοντερέι για να κατακτήσει το πρωτάθλημα το 2009.
Κάπου εκεί όμως ξεκίνησαν τα προβλήματα. Τον Μάη του 2010 πιάστηκε ντοπέ για χρήση στεροειδών αναβολικών και του επιβλήθηκε διετής ποινή αποκλεισμού από κάθε αθλητική διοργάνωση. Αυτό ήταν όμως πταίσμα μπροστά σε όσα θα ακολουθούσαν.
Ο «Γάτος» είχε υποδείξει ως στόχο, δίνοντας πληροφορίες το σύζυγο της ποπ σταρ, Γκλόρια Τρέβι
Μακριά από το ποδόσφαιρο ο Ορτίς, που είχε πάντα μια προδιάθεση για μανούρα και φασαρίες, αποδείχτηκε εξαιρετικά ευάλωτος στις κακές παρέες. Από τα αναβολικά πέρασε στη χρήση κοκαΐνης και σταδιακά βρήκε «αδελφές ψυχές» στα σοκάκια του υποκόσμου.
Το Γενάρη του 2012 έκανε το γύρο του κόσμου μέσω των αθλητικών, κυρίως, sites η είδηση ότι εξαφανίστηκε. Επρόκειτο όμως για μια φημολογία που είχε αναπτυχθεί στο Μοντερέι και η οποία σύντομα θα αποδεικνυόταν καπνός χωρίς φωτιά.
Ο Ορτίς δεν ήταν στα χέρια απαγωγέων, αλλά μέσα στο ίδιο του το σπίτι υπό κατ’ οίκον περιορισμό. Είχε συλληφθεί από τους αστυνομικούς στις 7 Ιανουαρίου μετά από μαρτυρίες δύο υπόπτων για απαγωγές, που αποκάλυψαν τη συμμετοχή του σε αυτές.
Ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής κατηγορήθηκε ότι συνεργάστηκε με συμμορία υπεύθυνη για τουλάχιστον 20 απαγωγές, μεταξύ των οποίων και του Αρμάντο Γκόμες, πρώην συζύγου της Μεξικάνας ποπ σταρ, Γκλόρια Τρέβι, το 2011.
Η εξάρτηση από την κοκαΐνη και η ανάγκη για χρήματα κατέστησαν τον Ορτίς εύκολο στόχο εκβιασμού από το Καρτέλ του Κόλπου
Ο ρόλος του Ορτίς ήταν να εντοπίζει τα εν δυνάμει θύματα της συμμορίας σε κοινωνικές εκδηλώσεις και να δίνει πληροφορίες για αυτά. Στο στόχαστρό του ήταν πλούσιες οικογένειες από τον κοινωνικό κύκλο του και ο ίδιος λάμβανε το 10% των χρημάτων για κάθε απελευθέρωση, την οποία η σπείρα κοστολογούσε στο 1 εκατ. πέσος (57.150 ευρώ).
Κατά τη δίκη αποκαλύφθηκε ότι η εν λόγω συμμορία αποτελούσε παρακλάδι του διαβόητου Καρτέλ του Κόλπου και ότι ο Ορτίς είχε μπλέξει μαζί της λόγω της εξάρτησής και των χρεών του από τη χρήση κοκαΐνης.
Στα 36 χρόνια του φυλακίστηκε και παρέμενε στο σωφρονιστικό ίδρυμα Καντερέιτα της πολιτείας Νουέβο Λεόν για 7 χρόνια μέχρι να του ανακοινωθεί η εξοντωτική ποινή του. 75 χρόνια για σειρά κακουργημάτων μεταξύ των οποίων η συμμετοχή του σε τουλάχιστον 2 απαγωγές.
Δεν αποκλείεται να σαπίσει στη φυλακή, τη στιγμή που χιλιάδες… χειρότεροι από αυτόν παραμένουν στο απυρόβλητο
«Δεν αντέχω άλλο. Σκέφτομαι την αυτοκτονία όλο και περισσότερο. Πρέπει να μου πουν, να ξέρω, πόσο θα κάτσω εδώ», δήλωνε πριν του ανακοινωθεί η ποινή ο αυτοκαταστροφικός Ορτίς, θύμα ενός συστήματος που αποδίδει δικαιοσύνη αλά καρτ.
Σήμερα, εν έτει 2024, δηλώνει μετανιωμένος και κοντά στο Θεό. Φωνάζει ότι έχει αλλάξει κι ότι είναι βέβαιος ότι η τραυματική εμπειρία της φυλακής τον έχει κάνει άλλο άνθρωπο. Επιζητεί την συγχώρεση από τον Θεό και δηλώνει ευτυχής που έστω και με αυτόν τον τρόπο, ήρθε κοντά του.
Σε μια χώρα που εκατοντάδες Νονοί και χιλιάδες δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι και ωραίοι, ο «Γάτος» πιάστηκε στη φάκα ως πληροφοριοδότης σε δύο απαγωγές και όλα δείχνουν ότι θα σαπίσει στη φυλακή.
Η περίπτωση του δείχνει ότι το οργανωμένο έγκλημα στο Μεξικό έχει απλώσει τα πλοκάμια του σε όλο τον κοινωνικό ιστό. Καθώς και ότι όταν χρειαστεί να λογοδοτήσει για κάτι υποδεικνύει απλώς στην αστυνομία ποιο νυχάκι πρέπει να κοπεί.