Του έχουμε όλοι σούρει πολλά σε αυτά τα 7 χρόνια που βρίσκεται στις τηλεοπτικές επάλξεις. Ο Νίκος Κοκλώνης μπορεί να είναι κιτς, μπορεί να έχει διάφορες σκιές να τον ακολουθούν, αλλά σε τούτο το κείμενο θα τα αφήσουμε για λίγο όλα αυτά στην άκρη.
Προφανώς, δεν αγνοούμε όσα έχουν ακουστεί, όσα έχουν καταγραφεί, αλλά στο τέλος της ημέρας, δεν είμαστε εμείς οι δικαστές, δεν έχουμε στοιχεία για κάτι. Εμείς γράφουμε για όσα βλέπουμε, όσα φαίνονται.
Και όσα φαίνονται στον Νίκο Κοκλώνη, με όλη τη δόση του αρκετά τρας να τον ακολουθεί και να μοιάζει να την επιδιώκει περισσότερο όσο του την επισημαίνουν, σαν να γελάει μαζί μας, είναι στοιχεία που τον καθιστούν τον κορυφαίο σόουμαν της ελληνικής τηλεόρασης.
Αυτό αποδεικνύεται κι από τα δεδομένα κι από την αίσθηση. Είναι δεδομένο πως όταν ένα κανάλι, το OPEN Beyond εν προκειμένω, σου αναθέτει τη διαχείριση του ψυχαγωγικού προγράμματος, κάτι βλέπει σε σένα και πιστεύει ότι μπορείς να το φέρεις εις πέρας επιτυχημένα.
Είναι δεδομένο πως είναι δική του παραγωγή η Καινούργιου και η Χρηστίδου που είναι σε άλλα κανάλια και κυριαρχούν κατά καιρούς στην τηλεθέαση.
Είναι όμως και πιο ισχυρή η αίσθηση που μας αφήνει μετά από κάθε σόου του J2US. Ο Νίκος Κοκλώνης ξέρει τι χρειάζεται για να κάνει ένα σόου όσο πιο φαντασμαγορικό γίνεται και το πηγαίνει διαρκώς ένα βήμα παραπέρα.
Η ψυχή του είναι δοσμένη στο σόου κι αν ήταν στην Αμερική, είμαστε βέβαιοι πως μετά τον θάνατό του κάποιος θα βρισκόταν να τον υποδυθεί. Έχει κι αυτή την εσκομπαρική εσάνς ως χαρακτήρας, επειδή πέρασαν δεκάδες εκατομμύρια από τα χέρια του και εξακολουθούν να περνάνε (λιγότερα) μέσω της Barkingwell, έχει τερματίσει τα απλά, τα νορμάλ.
Έχει περάσει στη ζώνη του λυκόφωτος, στη σφαίρα της εξτραβαγκάντσας και την ασπάζεται πλήρως. Από το ντύσιμό του μέχρι το στήσιμο που έχει κάθε βδομάδα το J2US και τα πρόσωπα που επιλέγει σε κάθε κύκλο.
Το φετινό πάντρεμα των ζευγαριών είναι πάρα πολύ καλό, το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ καλό και αρκετά πιο πάνω σε σχέση με τις προηγούμενες 3 σεζόν, είναι πασίδηλο πως ο Νίκος Κοκλώνης ξέρει να μιλάει με τηλεοπτικούς όρους, τους έχει κάνει δική του επιστήμη όσον αφορά στην ψυχαγωγία και δεν τον κοντράρει κανείς.
Το τονίζουμε ξανά, δεν κάνουμε μια κριτική πάνω στην αισθητική του σε σχέση με τη δική μας. Αυτά είναι προσωπικά θέματα, υποκειμενικά ζητήματα.
Λέμε πως αν τον κρίνει κάποιος καθαρά και μόνο με τηλεοπτικούς όρους, θα του βγάλει το καπέλο γιατί παίζει το παιχνίδι της τηλεόρασης σε πολύ υψηλό επίπεδο. Όχι τόσο και μόνο στην τηλεθέαση, αλλά στο αποτέλεσμα που προσφέρει στον τηλεθεατή, ειδικά στο J2US.
Όταν ένας άνθρωπος είναι στα πάντα του too much, σαφώς και αυτό θα έχει και αρνητικά και θετικά. Ο Νίκος Κοκλώνης είναι ένας από τους πολύ λίγους που παίρνει τα αρνητικά και δεν τον νοιάζει να τα κάνει θετικά. Απλά τα κοιτάζει κατάματα, καγχάζει με αυτά και τα διατηρεί στο προσκήνιο, προκαλεί τον κόσμο να συνεχίσει να τα βλέπει.
Γιατί ξέρει πως στο σήμερα το πολύ καλό ποιοτικά δεν είναι τόσο δυσεύρετο, ώστε φτάνει να μην εντοπίζεται, να χάνεται. Βάλτε μια τηλεόραση με δέκα εκπομπές που να θεωρούνται ποιοτικές και μία που να κάνει ο Νίκος Κοκλώνης. Ποια θα σας μείνει;