Είναι αυτή η κατάρα των μέσων που συγκεντρώνουν μεγάλη προβολή. Να φωνάζουν 5-10 νοματαίοι, αλλά να μοιάζουν για χιλιάδες και να φτάνεις να πιστεύεις πως αυτός είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Αυτό συνέβη και στη φετινή Eurovision.
Πήρε 323 πόντους το Ισραήλ από το κοινό που ψήφισε και όλοι λένε πως οι Ευρωπαίοι αδιαφορούν για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, χωρίς να ξέρουν πόσοι χιλιάδες άνθρωποι είναι αυτοί που έδωσαν τους 323 πόντους, τι ποσοστό των συνολικών ψήφων αποτελούν, αν είναι κλασικοί Eurofans που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η μουσική και ελάχιστα τους απασχολεί τι συμβαίνει στον κόσμο.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη με τον νικητή. Επειδή μιλούσε για την σεξουαλική του ταυτότητα και είχε τη σημαία των non binary ατόμων, η νίκη του επισκίασε αυτό που θα έπρεπε πραγματικά να απασχολεί το κοινό της Eurovision, δηλαδή το no politica σε βαθμό αηδίας απέναντι σε όσα γίνονται στη Γάζα.
Έτσι λοιπόν, με την ίδια λογική, έκαναν εθνικό ζήτημα μερικά τηλεοπτικά πρόσωπα και εκπομπές τον κακό σχολιασμό του Θανάση Αλευρά και του Ζερόμ Καλούτα και νιώσαμε λες και το πιο σημαντικό πράγμα είναι αυτό και θα πρέπει να στήσουμε την ΕΡΤ και τους δυο τους στο απόσπασμα επειδή δεν τα πήγαν καλά.
Ναι, ήταν και οι δύο βαρετοί, δεν ενέπνεαν τον τηλεθεατή και σίγουρα όταν μπαίνει κάποιος στη σύγκριση με τον Καπουτζίδη, τότε δύσκολα να σταθεί έστω αντάξιος.
Αλλά και τι έγινε; Σκότωσαν κανέναν; Προσέβαλαν κανέναν; Βγήκε ο προϋπολογισμός του κράτους εκτός επειδή η ΕΡΤ έκανε δύο, εκ του αποτελέσματος, άστοχες επιλογές;
Υπάρχει μήπως που μπορεί να υποστηρίξει με επιχειρήματα ότι αυτοί οι δύο ήταν κακές επιλογές, πριν αρχίσει η Eurovision; Όχι δα. Ειδικά ο Αλευράς, μια χαρά επιλογή φαινόταν. Δεν πέτυχε, δεν έκατσε ούτε ο Καλούτα, μπορούμε να συνεχίσουμε τις ζωές μας. Όπως το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και με τη Μαρίνα Σάττι.
Απλά βγήκε 11η και δεν επιβεβαίωσε τις προσδοκίες. Και τι έγινε; Είχαμε συνδέσει τις ζωές μας και την ύπαρξή μας με το αποτέλεσμα της Eurovision; Πρόβλημά μας, όχι της Σάττι. Έγιναν κι εκεί λάθη; Πάλι κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, ναι. Αλλά πριν το αποτέλεσμα υπέδειξε κανείς κάποια αστοχία; Όχι. Όλοι εξέφραζαν υποκειμενικότατες εκτιμήσεις και προσωπική αισθητική.
Μπορεί κι εμάς να μη μας άρεσε το τραγούδι ή κάποιες επιλογές του Φωκά Ευαγγελινού, αλλά δεν είναι ότι ξέρουμε τι θα ήταν σίγουρα αποτελεσματικό για να το αντιπροτείνουμε. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, ρίχνει την ζαριά του με βάση την εμπειρία που έχει και ελπίζει πως θα πάει όσο πιο κοντά στον στόχο. Ε, εδώ δεν έγινε.
Ούτε ο σχολιασμός ήταν καλός, ούτε τόσο καλή η συμμετοχή μας. Έχουν δικαίωμα ο Αλευράς και ο Καλούτα να συνεχίσουν να προσπαθούν και να κάνουν τη δουλειά τους και να παίρνουν όποια ευκαιρία τους εμφανίζεται; Το έχουν. Χωρίς να πρέπει να απολογηθούν σε κανέναν.
Κλήθηκαν να καλύψουν μια διεκπεραιωτική θέση και το έκαναν. Ατσούμπαλα, με λάθη, αλλά ήταν κυριολεκτικά ο τελευταίος τροχός της αμάξης.
Τα πρόσωπα της τηλεόρασης έδειξαν μια πολύ αδηφάγα συμπεριφορά απέναντι στους δύο, είτε από χοντρή ζήλια είτε γιατί βρήκαν παπά κι είπαν να θάψουν 5-6. Ο Αλευράς κι ο Καλούτα είναι εύκολα «θύματα» για τις εκπομπές για να τους ξεσκίσουν, επειδή δεν έχουν στρατό από πίσω να τους στηρίζει και το κοινό ψοφάει για ξέσκισμα σάρκας.
Υπάρχει άραγε κάποιος να τους αρέσει; Και τους επόμενους πάλι στον τοίχο θα τους στήσουν αν κάνουν το παραμικρό λάθος. Οι επόμενοι βέβαια, καλό θα είναι να θυμούνται, να έχουν αποφασίσει πως θα κλείσουν τα social media τους τότε, θα έχουν πάρει 2-3 ζάναξ και θα εστιάζουν στο ότι θα πληρωθούν καλά για να το κάνουν.
Ας ελπίσουμε η Σάττι, με την ευγενική της παρουσία, να μας κάνει να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να το ψειρίζουμε τόσο κάθε φορά στη Eurovision και να ψάχνουμε να κατηγορήσουμε επειδή δεν ήρθαν τα πράγματα όπως τα θέλαμε. Όπου εμπλέκονται άνθρωποι, θα γίνονται λάθη. Και κάποιοι θα είναι σε μια συνθήκη καλύτεροι από τους άλλους.
Σε όλους μας έχει συμβεί. Απλώς, στα περισσότερα επαγγέλματα υπάρχει η τύχη να μη διογκώνεται το κάθε λάθος από τη μεγάλη προβολή. Μας έχουν ξεφύγει εδώ εμάς κάτι ορθογραφικά ή κάτι κείμενα-πατάτες, αλλά επειδή δεν είμαστε το Newsbomb, κάπως τη γλυτώσαμε.
Έχουν υπάρξει όμως φορές που ακούσαμε και βρισίδια. Οκ, είναι μέρος του παιχνιδιού, αλλά αλίμονο αν το ένα λάθος μας είναι αρκετό για να μας κρίνει κάποιος, περισσότερο από τα 10 σωστά μας. Το ίδιο ισχύει και για τους Αλευρά-Καλούτα και για τη Σάττι.