«Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν έκανες», λέει ο σοφός λαός και έχει απόλυτα δίκιο. Γιατί όταν αφήνεις ένα όνειρο σου ή μια τρελή σου σκέψη ή μία μαντεψιά βρε αδερφέ σε ένα γρίφο, να περάσει χωρίς καν να προσπαθήσεις να το υλοποιήσεις, να το προσπαθήσεις, να το φωνάξεις, τότε σίγουρα έχεις χάσει. Σε τηλεπαιχνίδια όπως στον Τροχό της Τύχης αυτό είναι νόμος απαράβατος.
Ο παίκτης Τάσος είχε φτάσει στον τελικό μετά από ένα πολύ καλό παιχνίδι. Απέναντί του βρισκόταν ο φωτεινός πίνακας και η Νατάσα Κουβελά του ανακοίνωσε ότι η κατηγορία ήταν συνώνυμα. Τα γράμματα Λ, Π, Σ, Τ, Α βγήκαν στον πίνακα για να τον βοηθήσουν. Εκείνος από την πλευρά του το Ρ, το Κ και το Μ, ενώ για φωνήεν επέλεξε το Ι.
Ο πίνακας άρχισε να γεμίζει, όχι όμως όσο πολύ θα ήθελε ο Τάσος. Ο Πέτρος Πολυχρονίδης έδωσε το οκ να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση και ο παίκτης μέχρι το τέλος του χρόνου δεν έδωσε καμία απάντηση. Παρόλα αυτά φαινόταν να σιγομουρμουρίζει κάτι για τη δεύτερη και μεγαλύτερη λέξη. Όταν τελείωσε ο χρόνος ο παρουσιαστής τον ρώτησε τι έλεγε, με τον παίκτη να λέει ΣΥΝΤΑΡΑΖΩ.
Η αποκάλυψη των λέξεων ήρθε άμεσα. Οι ζητούμενες λέξεις του γρίφου του τελικό στον Τροχό της Τύχης ήταν ΚΛΟΝΙΖΩ-ΣΥΝΤΑΡΑΖΩ. Ο Τάσος είχε βρει το δεύτερο μισό, αλλά δεν το τόλμησε. Αν το είχε πει νωρίτερα ίσως τον βοηθούσε να καταλάβει ότι και η πρώτη λέξη ήταν ρήμα, έχοντας ήδη το συνώνυμό της.
Τίποτα από αυτά δεν έγινε όμως καθώς ο Τάσος δεν ξεστόμισε ποτέ τη σκέψη του, τη λύση η οποία γύριζε στο μυαλό του για λίγα δευτερόλεπτα. Ο νόμος επαληθεύτηκε. Ο παίκτης μετάνιωσε που δεν είπε τίποτα, η μεγάλη του ευκαιρία είχε πια πετάξει.