Να είσαι ανήσυχος. Να μην επαναπαύεσαι ποτέ. Να ξανασυστήνεσαι στους ανθρώπους. Να επιτρέπεις στον εαυτό σου να αλλάζει κοινωνικό ένδυμα, να αλλάζει διαδρομή, σε όποια ηλικία και να είναι. Αυτά σκέφτομαι καθώς μιλάω με την Κρυσταλλία που δεν τραγουδάει μόνο.
Το όνομά της έγινε από την πρώτη στιγμή κάτι τόσο χαρακτηριστικό που δεν θα υπάρξει άλλη Κρυσταλλία στα επόμενα πολλά χρόνια που να θέλει να έχει αυτό το όνομα.
Η Κρυσταλλία, το κορίτσι που μας συστήθηκε πριν 13-14 χρόνια με τους Otherview, είναι πια μια σόλο καλλιτέχνις, μια μαμά, μια αδιάκοπα ανήσυχη προσωπικότητα που θέλει να δοκιμάζει συνέχεια κάτι το διαφορετικό. Και το κάνει αφήνοντας στην άκρη οποιαδήποτε εσωτερική διάθεση για ταμπέλες.
Με αυτή την Κρυσταλλία σταθήκαμε απέναντι και μιλήσαμε, με αφορμή το νέο της τραγούδι που κυκλοφόρησε από την Panik Records πριν ένα μήνα, για το πώς έχει αλλάξει η καλλιτεχνική της πορεία τα τελευταία χρόνια.
-Πώς είσαι Κρυσταλλία αυτό το διάστημα; Μίλησε μου για το νέο σου τραγούδι.
Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκαν οι εμφανίσεις μας στο YTON με τον Νίκο Βέρτη, μια συνεργασία που ευχαριστήθηκα τόσο πολύ κι έφερε και το καινούριο μου τραγούδι που φέρει την υπογραφή του. To τραγούδι αυτό έχει μια πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου γιατί δουλέψαμε με πολλή αγάπη και σφράγισε μια πολύ όμορφη συνεργασία. Ελπίζω να σας συντροφεύσει στο καλοκαίρι. Τώρα είναι μια καλή ευκαιρία να ξεκουραστώ, να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στο γιο μου και να σκεφτώ τα επόμενα μου βήματα.
– Με βάση τα πολλά χρόνια πια της μουσικής σου πορείας, παρά το ότι ο αριθμός της ηλικίας σου είναι μικρός, εσύ νιώθεις επαγγελματικά νέα ή ώριμη, ιδίως σε επίπεδο μάθησης νέων πραγμάτων;
Από τη φύση μου είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει συνεχώς να μαθαίνω. Κάθε βήμα το θεωρώ πρόκληση. Σε αυτή τη δουλειά, πάντα υπάρχουν πράγματα να ανακαλύψεις. Η μουσική εξελίσσεται, όπως εξελισσόμαστε κι εμείς ως άνθρωποι. Υπάρχουν πολλά πράγματα που ακόμα θέλω να εξερευνήσω, γι αυτό και δε σταματώ ποτέ τις μουσικές μου σπουδές
– Σε αυτή την πορεία, ποια είναι η πιο δύσκολη κατάσταση που έχεις κληθεί να διαχειριστείς; Είτε αυτό αφορά μια συγκεκριμένη στιγμή/περιστατικό είτε μια περίοδο.
Νομίζω ότι η πιο δύσκολη κατάσταση που είχα να διαχειριστώ, ήταν η επιστροφή μου στη δουλεία 6 μήνες αφού γέννησα. Αυτή φυσικά είναι η δυσκολία που έχουν όλες οι μανούλες, και πιστεύω ότι θα με καταλάβουν. Ξαφνικά ο ύπνος δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο, απίστευτη κούραση και άγχος, οι ορμόνες κάνουν πάρτυ και το σώμα αλλάζει διαρκώς. Όμώς, όταν έρθει η ώρα να βγείς στη σκηνή, τίποτα από αυτά δεν υπάρχει. Να πώ βέβαια οτι το περιβάλλον στο μαγαζί ήταν πολύ υποστηρικτικό και αυτό έκανε τα πράγματα πιο εύκολα.
– Σε έναν στίχο στο νέο σου τραγούδι, το Τελικά, λες ότι «ξέρεις σ’ αγαπάω κι όπου με πας θα πάω». Ποιο είναι το πιο «μακριά» που έχεις πάει για έναν άνθρωπο που αγαπάς; Μακριά όχι με την έννοια του τόπου, αλλά να κάνεις πράγματα που σε άλλους φαίνονται ως θυσίες, αλλά για σένα ήταν φυσιολογικό να τα κάνεις.
Τίποτα απ’ όσα έχω κάνει δεν το θεώρησα θυσία, αλλά καθαρή επιλογή. Η αγάπη και ο έρωτας πάντα μας πάνε μακριά και μας ταξιδεύουν. Αυτή είναι η αξία τους. Όταν βάζουμε την αγάπη σα γνώμονα, μπορεί να κάνουμε πολλά πράγματα που εκπλήσσουν και τον εαυτό μας και τους άλλους. Για να σου απαντήσω λοιπόν, έχω παει πολύ μακριά με την αγάπη και για την αγάπη και θα πάω ακόμα πιο μακριά αν και όταν χρειαστεί αλλά, από επιλογή.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
– Η μουσική, κατ’ εμέ, είναι το προϊόν μιας μαθηματικής πράξης που αφορά πολλά πράγματα της ζωής του κάθε καλλιτέχνη. Εσένα σε έχει αλλάξει καλλιτεχνικά η περίοδος των τελευταίων 3 ετών που έχεις γεννήσει;
Το συναίσθημα είναι η τροφή του καλλιτέχνη, και η μητρότητα είναι γεμάτη από νέα και δυνατά συναισθήματα. Υποθέτω λοιπόν ότι σε ένα βαθμό με επηρεάζει. Παρ’ όλα αυτά παίρνω έμπνευση πάντα από τον κόσμο γύρω μου, από ένα ταξίδι, από έναν άγνωστο που θα συναντήσω στο δρόμο. Τα τελευταία 3 χρόνια ο κόσμος μας έχει αλλάξει ραγδαία, οπότε οι επιρροές είναι πολλές και δυνατές.
– Φανταζόσουν πίσω στο 2010, όταν ήσουν μέλος των Otherview ότι θα ακολουθήσεις μια πορεία στην οποία θα έχεις συμμετάσχει σε μιούζικαλ, θα έχεις υπάρξει ως και κριτής σε τηλεοπτικό σόου και θα έχεις και ένα διαφορετικό ρεπερτόριο;
Επειδή είμαι ένας άνθρωπος που δεν κάθεται ήσυχα, θέλω συνεχώς καινούρια πράγματα να με ξεσηκώσουν, δεν είναι τόσο μακριά από τον χαρακτήρα μου αυτή η πορεία. Σαφώς το 2010 δεν είχα στο μυαλό μου αυτά που είπες συγκεκριμένα, αλλά δεν είναι και ξένο για μένα να καταπιάνομαι με διαφορετικά τελείως μεταξύ τους projects, αρκεί να νιώθω ότι μου ταιριάζουν.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
– Αν υποθέσουμε ότι έχεις μια θήκη με δίσκους, άλμπουμ κλπ από άλλους καλλιτέχνες. Ποιους, Έλληνες και Ξένους, θα συναντήσουμε σε περίοπτη θέση;
Ωω, τώρα αυτό είναι δύσκολο. Έχω πολύ ευρύ φάσμα μουσικών και καλλιτεχνών που εκτιμώ. Από Rachmaninoff σε Άννα Βίσση και από Buena Vista Social Club σε Epica.
– Ποιο είναι το μάθημα ζωής που σου έδωσε κάποιος άνθρωπος και από τότε αποτελεί τον μπούσουλα της συμπεριφοράς και των επιλογών σου;
Νομίζω ότι το μεγαλύτερο μάθημα, είναι ότι δεν υπάρχει τελειότητα, και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Δεν υπάρχει τέλειος άνθρωπος, τέλεια οικογένεια, τέλεια ζωή. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγαπάμε τους ανθρώπους όπως είναι, όχι όπως θα θέλαμε να είναι. Φυσικά είναι στο χέρι μας να θέλουμε να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
– Κάθε γενιά συνηθίζει να κρίνει τις συνήθειες της νεότερης. Εσύ βλέπεις κάτι σε γενιές νεότερες από σένα, που να μην μπορείς να το καταλάβεις, που να μην κατανοείς γιατί το επιλέγουν;
Νομίζω την εμμονή με την τεχνολογία. Πιστεύω ότι οι νεότερες γενιές δεν έχουν μάθει να ζουν τη στιγμή τους χωρίς τα κοινωνικά δίκτυα. Κάποιες φορές είναι σημαντικό να βάλουμε την οθόνη κάτω και να κοιτάξουμε τη ζωή.
– Αν δεν ήσουν τραγουδίστρια, τι θα ήσουν;
Υπάρχουν πολλά πράγματα με τα οποία θα μπορούσα να ασχοληθώ και να είμαι καλή. Όλα τους βέβαια δημιουργικά. Event planning είναι ψηλά στη λίστα μου, όπως και η διακόσμηση και η κατασκευή props.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
– Τι σου λείπει από την εποχή που δε σε ήξερε κανείς;
Η ανεμελιά. Όχι όμως από άποψη διασημότητας, αλλά από άποψη ηλικίας και εποχής. Μπήκα σε αυτό το χώρο πολύ μικρή, οπότε είναι αυτό που μου λείπει. Βέβαια όταν χάνεις κάτι, κερδίζεις κάτι άλλο, οπότε δεν παραπονιέμαι.
– Ο τρόπος που λειτουργούν τα social media πώς σου φαίνεται; Σου στέλνουν μηνύματα που υπερβαίνουν τα όρια που έχεις θέσει;
Η αλήθεια είναι ότι τα κοινωνικά δίκτυα δεν είναι το αγαπημένο μου «σπορ», με έχει φέρει όμως κοντά με πολύ όμορφους ανθρώπους. Φυσικά και κάποιες φορές υπάρχουν άτομα που δεν έχουν την αίσθηση του μέτρου και των ορίων, αλλά απλά τους κάνω block και δεν σπαταλώ ενέργεια.
«ΣΦΗΝΑΚΙΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΑ
– Αγαπημένο σνακ της παιδικής σου ηλικίας.
Fofiko και Κουκου Ρουκου.
– Πώς περνούσες μια καλοκαιρινή μέρα;
Θάλασσα, φίλοι, φαγητό, μουσική και γέλιο.
– Κάτι που θα σε κάνει να γελάσεις μέσα στη μέρα;
Ο γιος μου, που ώρες ώρες είναι μεγάλος κλοουν.
– Κάτι που θα σε κάνει να εκνευριστείς;
Η αγένεια.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
– Κάτι που θα σε κάνει να κλάψεις;
Όταν είναι κλειστή η αγαπημένη μου κρεπερί.
– Αγαπημένο σου μέρος σε όλο τον πλανήτη;
Αυτό που δεν έχω επισκεφθεί ακόμα.
– Η τελευταία ταινία που είδες;
Ariel, η μικρή γοργόνα.
– Το αγαπημένο σου ποτό;
Freddo espresso σκέτο. Η αλήθεια είναι ότι πίνω σπάνια.
– Το τραγούδι που παίζει πάντα στο αμάξι σου;
Όπως καταλαβαίνεις δεν υπάρχει ένα.
– Διακοπές τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο;
Όποτε υπάρχει χρόνος.
– Να γελάσεις με την ψυχή σου ή να συγκινηθείς/κλάψεις με την ψυχή σου;
Να γελάω μέχρι να κλάψω.
– Ο μεγαλύτερος σου φόβος;
Μην πάθουν κάτι οι άνθρωποι που αγαπώ.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
* Κεντρική φωτογραφία: Instagram/Seethroughme.dk