Δεν ξέρω αν η LILA νιώθει να ζει κάποιο DEJA VU ή αν σε κάποια προηγούμενη ζωή της είχε βιώσει αυτό που συμβαίνει τώρα με το ομώνυμο τραγούδι της με τον Rack, αλλά σίγουρα στο μέλλον θα έχει πολλές τέτοιες προμνησίες γύρω από τη μουσική.
Η συνεργασία της με τον Rack την έφερε στο προσκήνιο και ο τρόπος που βλέπει τη μουσική, θα είναι αυτός που θα την διατηρήσει και θα την εξελίξει. Αυτά τουλάχιστον καταλαβαίνω εγώ από τη συνέντευξη που κάναμε με αφορμή αυτή την επιτυχία με έναν από τους δημοφιλέστερους ράπερ της σύγχρονης εποχής.
Enjoy!
– Έχεις σκεφτεί ότι θα μπορούσες να είσαι σαν κι εκείνες τις ειδήσεις που βλέπουμε στο διαδίκτυο για τύπους που το πρωί είναι μαθηματικοί και το βράδυ στρίπερ ή ένα άλλο αντιθετικό ζεύγος; Πώς πάμε από το Δασκάλα στο Τραγουδίστρια και δη αυτού του μουσικού είδους;
Αυτό το Ντόλτσε βίτα το έζησα περίπου για 3 χρόνια. Είναι όντως πολύ αντιφατικό και πολύ δύσκολο να το κοντρολάρεις αλλά με έναν μαγικό τρόπο το κατάφερα, χωρίς να γίνω πρωτοσέλιδο ευτυχώς (χαχα).
Η αγάπη και ο θαυμασμός που πήρα από παιδιά και γονείς αυτά τα χρόνια και ειδικά φέτος, μετά την επιτυχία των τραγουδιών, δεν περιγράφεται και όσο και να κουραζόμουν, γιατί δεν προλάβαινα να κοιμηθώ προκειμένου να τα συνδυάσω και να τα προλάβω όλα, παρ όλα αυτά χαλάλι γιατί πραγματικά αγαπώ πολύ τα παιδιά και σέβομαι την δουλειά του εκπαιδευτικού.
Δεν είναι κάτι απλό ούτε κάτι για να γίνει μια είδηση της ημέρας, είναι κάτι που το έχω σπουδάσει, το έκανα με σεβασμό και γι αυτό πήρα πίσω μόνο αγάπη και στήριξη. Δεν ήταν απλά μια δεύτερη δουλειά για βιοποριστικούς λόγους, αλλά μια εμπειρία ζωής που με βοήθησε να καταλάβω ποσό πολύ αγαπώ τη μουσική και ποσό πραγματικά θελω να δώσω όλο μου το «είναι» σ’ αυτό.
– Ποια είναι η διαδρομή σου μέχρι το σημείο να κάνεις αυτό το superhit με τον Rack;
Η ζωή μου έχει μάθει πως για να φτάσεις εκεί που στοχεύεις ο δρόμος είναι μεγάλος, είναι δύσκολος, είναι επίπονος αλλά αν δεν εγκαταλείψεις, κάποια στιγμή θα σε ανταμείψει. Η διαδρομή μου λοιπόν ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, καθώς από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησα να δουλεύω και να εξελίσσομαι πάνω στη μουσική, το τραγούδι και τον χορό.
Έχω τραγουδήσει σε ότι μαγαζί μπορείς να φανταστείς με τις πολλές και διαφορετικές μπάντες που είχα τα πρώτα χρόνια, έπειτα σπούδασα μιούζικαλ και στη πορεία βρέθηκα δίπλα σε πολύ γνωστούς καλλιτέχνες και μουσικοσυνθέτες σε μεγάλες σκηνές.
Όταν ήρθε η καραντίνα το 2020 και μπόρεσα να συνδεθώ περισσότερο με τον εαυτό μου και με το τι θέλω να κάνω ήταν η στιγμή που αποφάσισα να γράψω τη δίκη μου μουσική και να συστηθώ καλλιτεχνικά στον κόσμο με τον δικό μου τρόπο και τον δικό μου ήχο.
Έτσι άνοιξε ένας νέος μουσικός κόσμος για μένα, βρήκα την ταυτότητα μου, δούλεψα με τους Beyond, με τον Sin Laurent, γνώρισα τον Rack, μπήκα στην οικογένεια του barcode και της Stay Independent. Η μουσική μας πλέον γράφεται αβίαστα, βγαίνει από μέσα μας, ο κόσμος αυτό το εισέπραξε και το ένιωσε με το DEJA VU.
– Το τραγούδι έχει κάνει τεράστια επιτυχία με βάση τους αριθμούς, αλλά και την αποδοχή του κοινού. Τι συνιστά επιτυχία για σένα; Κρίνονται όλα από τους αριθμούς:
Είναι πρωτόγνωρο αυτό που συμβαίνει με το DEJA VU. Επιτυχία για μένα είναι όταν ακούς τους στίχους και τις μελωδίες που έχεις γράψει και τραγουδήσει,να τις φωνάζει τόσος πολύς κόσμος μαζικά με τόση ενέργεια και πάθος, να παίρνεις αγάπη γι’ αυτό που κάνεις στον δρόμο, στα social media, στα live shows.
Είναι επιτυχία και ευλογία για μένα όλα αυτά και τα θέλω στη ζωή μου γιατί γεμίζουν τη ψυχή μου, γιατί μου επιτρέπουν να κάνω αυτό που αγαπώ και να προσπαθώ καθημερινά και για μένα και για όλους όσους με πιστεύουν ,να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ.
Οι αριθμοί στην ουσία είναι μια απόδειξη ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που σε ακούν και σε στηρίζουν, είναι ένα κίνητρο να ανταγωνίζεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό και να προσπαθείς κάθε φορά να τον ξεπεράσεις αλλά για μένα προσωπικά οι αριθμοί από μόνοι τους δεν συνιστούν την πραγματική επιτυχία ενός καλλιτέχνη. Για μένα η διαχρονικότητα ενός καλλιτέχνη είναι πολύ πιο σημαντική.
– Ποια είναι η άποψή σου για το ότι πια οι επιτυχίες καθορίζονται από το TikTok;
Δεν θέλω να δεχτώ ότι οι πραγματικές επιτυχίες καθορίζονται από το TikTok γιατί έχουμε δει και trends του TikTok να μην γίνονται hit αλλά και πολλά hits που δεν μπήκαν ποτέ στο TikTok. Σίγουρα η εφαρμογή αυτή σου δίνει όλο το χώρο και τον χρόνο να κάνεις promo της δουλειάς σου και να χτίσεις το δικό σου κοινό. Αυτό είναι ένα εργαλείο που παλιότερα δεν υπήρχε και μπορεί να βοηθήσει παρά παρά πολύ αν όντως η πρώτη ύλη είναι καλή και αν ο κόσμος ταυτίζεται με αυτό που ακούει και βλέπει. Όλα έχουν να κάνουν με το πως χρησιμοποιεί ο καθένας μας τα εργαλεία αυτά για να προβάλει τη μοναδικότητα του. Νομίζω εκεί είναι η συνταγή της επιτυχίας.
– Τι μουσική άκουγες μικρή; Τι σου έβαζαν οι γονείς σου;
Μεγάλωσα με παρά πολλή και διαφορετική μουσική στο σπίτι. Καλή μουσική. Από τη μεριά της μαμάς κλασσική ροκ, ντίσκο, κυρίως ξένα, από τη μεριά του μπαμπά λαϊκό – έντεχνο τραγούδι, Νταλάρα, Αλεξίου, Παπάζογλου. Ο μπαμπάς μου παίζει και ερασιτεχνικά μπουζούκι όποτε από μικρή έμαθα να τραγουδάω αυτό το ρεπερτόριο. Μετά ο μεγάλος μου αδερφός άκουγε φουλ metal όποτε επηρεάστηκα πολύ και από αυτό το είδος, αγάπησα τους System of The Down και πολλές ακόμα μπάντες ως έφηβη.
– Στο σχολείο ήσουν ένα κορίτσι που θα έλεγες ότι ήθελε την προσοχή, είχες δηλαδή πάντοτε κόσμο γύρω σου, ήσουν η δημοφιλής ή το άλλο άκρο;
Ήμουν πάντοτε η leader της παρέας, όχι τόσο στο να τους οργανώνω στο που θα πάμε και τι ώρα αλλά στο να αναλαμβάνω το ψυχαγωγικό κομμάτι της παρέας. Να στήνω παραστάσεις, να μαθαίνω χορογραφίες, να τραγουδάω στις σχολικές γιορτές, να παίρνω αποφάσεις για το σχολείο σαν πρόεδρος της τάξης. Ήμουν από τις πιο δημοφιλείς του σχολείου αλλά όχι σαν αυτές που βλέπεις στις ταινίες που τις αντιπαθούνε όλοι. Ήμουν αυτό το κορίτσι που ενώ ήταν η απουσιολόγος της τάξης κανόνιζε πρωινή κοπάνα με τους υπόλοιπους συμμαθητές και έτσι δεν υπήρχε κανένας να περάσει τις απουσίες.
– Σκέφτεσαι ποτέ ότι έχουν περάσει πάρα πολλοί άνθρωποι από τη ζωή σου, με τους οποίους έζησες πολλά, τους συνέδεσες με ωραίες αναμνήσεις, και τώρα δε βρίσκονται στη ζωή σου;
Πολύ ωραία ερώτηση. Αρκετά συναισθηματική. Οριακά μπορεί να κλάψω αν το σκεφτώ ουσιαστικά όλο αυτό αλλά νομίζω ότι τελικά είναι μέρος της διαδρομής, είναι μέρος της ζωής μας και κάπως αναπόφευκτο. Έχω γνωρίσει πολλούς όμορφους ανθρώπους τους οποίους λόγω συνθηκών έχω πολύ καιρό να δω. Η ζωη γενικά είναι πολύ γενναιόδωρη μαζί μου στο κομμάτι αυτό, έχω πάρει και παίρνω πολλή αγάπη από πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους και έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις. Είμαι λίγο σαν αερικό στις ανθρώπινες σχέσεις, μπορεί να περάσω και να φύγω αλλά πραγματικά πιστεύω ότι αφήνω πίσω μου κάτι από εμένα να κρατάνε όλοι αυτοί οι άνθρωποι.
– Η μουσική, το τραγούδι, οι live εμφανίσεις, έχουν απαιτήσεις χρονικές που εκ των πραγμάτων σε αποσπούν από χρόνο με φίλους, με το ταίρι σου ενδεχόμενα, με την οικογένεια σου. Το διαχειρίζεσαι αυτό;
Είναι το αιώνιο παράπονο των παιδικών μου φίλων μου και έχουν απόλυτο δίκιο γιατί όλο αυτό το καθημερινό τρέξιμο με τη μουσική για μένα δεν ξεκίνησε τώρα αλλά χρόνια πριν. Εδώ και πολλά χρόνια έχω σταματήσει να πηγαίνω με φίλους για καφέ, είναι μια πολυτέλεια για μένα που δεν μπορώ να την έχω χρονικά με τη ζωη και τη δουλειά που έχω επιλέξει να κάνω.
Ευτυχώς η οικογένεια μου και οι άνθρωποι της ζωής μου το κατανοούν και το σέβονται όλο αυτό κι εγώ καθημερινά προσπαθώ να βρίσκω τις ισορροπίες ανάμεσα σε δουλειά και προσωπική ζωή. Η καριέρα στη μουσική σε θέλει εκεί 24 ώρες τη μέρα, ευτυχώς οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι ανήκουν στον ίδιο επαγγελματικό χώρο όποτε υπάρχει αλληλοκατανόηση και στήριξη.
– Θεωρείς ότι οι καλλιτέχνες είναι υποχρεωμένοι να αποτελούν και πρότυπα; Να βάζουν δηλαδή τη ζωή τους σε κουτάκια άλλιων απλά και μόνο για να ικανοποιήσουν έναν καθωσπρεπισμό;
Πιστεύω πως οτιδήποτε μπαίνει σε κουτάκια μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα «πρέπει» άλλων, είναι καταδικασμένο να βγει ψεύτικο και να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Για μένα η τέχνη είναι ελευθερία, δεν μπορώ να με φανταστώ να ντύνομαι όπως μου λένε, να λέω ότι μου λένε να πω, να τραγουδάω ό,τι τραγούδια μου δίνουν και να κάνω γραμμένες δηλώσεις. Αυτά είναι πολιτική. Η μουσική έχει ανάγκη από ανθρώπους αληθινούς, που έχουν σεβασμό και αγάπη πρώτα στον εαυτό τους και έπειτα στους συνανθρώπους τους, ώστε να μπορούν να δείξουν ελεύθερα ποιοι είναι, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος και κάπως έτσι, αβίαστα, να γίνονται πρότυπα.
– Έχει αυξηθεί το φλερτ προς την πλευρά σου λόγω της επιτυχίας;
Θα έλεγα ότι πλέον περισσότερο φλερτάρουν με τη μουσική μου παρά με εμένα και δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από αυτό. Απολαμβάνω τον θαυμασμό των γυναικών και εκτιμώ παρά πολύ όλες και όλους όσοι μου στέλνουν σχόλια για τα τραγούδια μου και για τη δουλειά μου.
– Πού σε φλερτάρουν πιο πολύ; Στα social ή από κοντά;
Νομίζω στα social media είναι πολύ πιο εύκολο πλέον για κάποιον να εκδηλώσει τον θαυμασμό του.
– Εσύ θα κάνεις κίνηση ή περιμένεις από τον έτερο πόλο;
Δεν κολλάω με αυτά τα τυπικά. Απλά για να εκδηλώσω το οτιδήποτε θέλω πρώτα να έχω καταλάβει ότι το ενδιαφέρον είναι αμοιβαίο και ότι υπάρχει μια σύνδεση ενεργειακά με τον άλλον, αλλιώς δύσκολα θα ασχοληθώ.
– Με την παρέα σου πώς σας αρέσει να περνάτε χρόνο μαζί;
Καλό φαγητό, καλό κρασί, μπαλκόνι, ωραία μουσικούλα. Το ιδανικό.
– Οι φίλοι σου σε κάνουν παρέα παρόλο που δεν τρως ζυμαρικά και πίτσες;
Τι είπες τώρα..; (γέλια) Είδες ποσό με αγαπάνε και στηρίζουν; Νομίζω βλέπω τη λύπηση στα μάτια τους κάθε φορά που παραγγέλνουμε φαγητό απ’ έξω αλλά στα δύσκολα φαίνονται οι φίλοι.
– Ένα πουλάκι μου είπε ότι δεν έχεις ερωτευτεί ποτέ με την πρώτη ματιά. Αυτό έτυχε ή δεν πιστεύεις εν γένει στον κεραυνοβόλο έρωτα;
Είμαι αυτή που ερωτεύεται κάθε μέρα όλο και περισσότερο μέσα σε μια σχέση. Θέλω να πηγαίνει ο έρωτας μου εξελικτικά γιατί αυτό με κρατάει σε εγρήγορση και σε ενδιαφέρον, όποτε έτσι δεν βαριέμαι, που είναι πολύ βασικό για μένα, και επίσης είναι σαν να ανακαλύπτω συνέχεια κάτι νέο. Αν τα νιώσω όλα αυτά από την αρχή, τι νόημα έχει; Νομίζω πως δεν έχω ερωτευθεί με τη πρώτη ματιά γιατί θα το θυμόμουνα. Αν έχει γίνει και δεν το θυμάμαι τότε σίγουρα δεν μου πάνε οι κεραυνοβόλοι έρωτες. (γέλια)
– Παρόλα αυτά, έχεις ερωτευτεί;
Φυσικά. Αγαπώ τον έρωτα και μου αρέσει και η ερωτευμένη εκδοχή μου.
– Ελληνίδα τραγουδίστρια και τραγουδιστής με τους οποίους θες οπωσδήποτε να έχεις συνεργαστεί στη διάρκεια της καριέρας σου;
Δύσκολη ερώτηση. Η πρώτη γυναίκα, γυναικάρα και φωνάρα, που μου έρχεται στο μυαλό είναι η Άννα Βίσση και από άντρες τραγουδιστές θα πάω λίγο πίσω στα παιδικά μου χρόνια και θα πω τον κύριο Γιώργο Νταλαρα, τον οποίο θαυμάζω απο πάντα και ίσως κάπου κάπως σε κάτι πιο πειραματικό να μπορούσα να βρεθώ μαζί του στη σκηνή, θα ταν μεγάλη μου χαρά και τιμή.
– Οι αράχνες και το σκοτάδι είναι οι μοναδικοί σου φόβοι στη ζωή;
Είμαι σε μια φάση που θέλω πολύ να νικήσω κάθε φόβο, να γίνω ατρόμητη. Θαυμάζω τους ατρόμητους ανθρώπους. Μακάρι να μπορούσα να σου απαντήσω ότι είναι οι μόνοι μου φόβοι αυτοί οι δύο. Πιστεύω ότι όταν βαφτίζουμε κάτι «φόβο»του δίνουμε μεγαλύτερη δύναμη και αξία, οπότε γιατί να το κάνουμε;
– Το ίδιο πουλάκι μου ανέφερε ότι νευριάζεις πολύ εύκολα. Αυτό σημαίνει πως δεν δίνεις και 2η ευκαιρία;
Η αλήθεια είναι ότι μπορώ να βρεθώ από το 0 στο 100 σε δευτερόλεπτα αλλά όχι συχνά. Έχω κατανόηση και ενσυναίσθηση όποτε μπαίνω στη θέση του άλλου. Μπορεί να με εξοργίσει όμως σε δευτερόλεπτα η αγένεια και η αδικία. Υπερασπίζομαι τον εαυτό μου, τα «πιστεύω» μου και όποιον άλλον δεν μπορεί να το κάνει για τον εαυτό του.
Κάτι που πραγματικά έχω από μικρό παιδί και μέχρι σήμερα δεν το έχω χάσει είναι το ότι δεν κρατάω κακία στους ανθρώπους. Και ευκαιρίες δίνω και συγχωρώ εύκολα. Κάπως, εν τελεί, μέσα μου τους δικαιολογώ, τους βάζω στο κουτάκι που τους αξίζει και προχωράω.
– Υπάρχει κάτι που έλεγες ότι θα ήθελες να έχεις κάνει ως αυτή την ηλικία και δεν το έχεις πετύχει;
Ένα ταξίδι στην Λατινική Αμερική είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου και δεν έχω βρει τον χρόνο να το κάνω ακόμα, αλλά πιστεύω ότι τελικά όλα έρχονται στην ώρα τους.
– Το να μην πετυχαίνεις αυτό που θες, σε κάνει να αυτομαστιγώνεσαι ή έχεις φτάσει στη ζεν φάση να ξέρεις πως κάθε “αποτυχία” είναι ένα σημαντικό μάθημα για να πετύχεις τελικά;
Δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς μια αποτυχία αλλά πραγματικά δεν ξέρω ποια θα ήμουν σήμερα χωρίς τις «αποτυχίες» μου. Πριν τη κυκλοφορία του DEJA VU πέρασα την πιο δύσκολη φάση της ζωής μου. Ψυχολογικά στα χειρότερα μου με πολλά θέματα που έπρεπε να διαχειριστώ και με ένα μεγάλο άγχος τι θα γίνει, θα πετύχω, θα τα καταφέρω;
Τη στιγμή που ζούσα όλα αυτά ήξερα πως παίρνω το «μάθημα» και ασυναίσθητα γίνομαι πιο δυνατή. Ήταν κίνητρο για να εξελιχθώ, να γράψω κι άλλη μουσική, να μάθω τα όρια μου, να δω ποιοι είναι δίπλα μου, να πατήσω στα πόδια μου και τελικά όλα αυτά είναι που με προετοίμασαν για την επιτυχία που τελικά ήρθε. Και τώρα ξέρω πως να την διαχειριστώ και ίσως αύριο να την χάσω και μετά πάλι να την ξαναβρώ αλλά σίγουρα μέσα από όλα αυτά εγώ θα έχω γίνει πιο δυνατή.
– Τι θες να περιλαμβάνει το μέλλον σου;
Θέλω να ζήσω μεγάλες συγκινήσεις, μεγάλες στιγμές ευτυχίας και πληρότητας μέσα από τη μουσική μου πορεία αλλά και μέσα από τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Μεγάλες συναυλίες, shows, ταξίδια, βραβεία αλλά και αγκαλιές, οικογενειακά τραπέζια που γιορτάζουμε το ποιοι είμαστε και τι έχουμε καταφέρει.
* Φωτογραφίες: Akim Tsatsoulis
** Follow την LILA στο Instagram και στο Spotify.