Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 όταν η Ελλάδα ανακαλύπτει έναν νέο ρυθμό. Μια νέα μελωδία η οποία πολύ σύντομα κατακτά τη νεολαία, που μετά το σέικ και το τουΐστ, αρχίζει την… γιάνκα. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, σαρώνει τα πάντα, ξετρελαίνοντας μέχρι και τον Μίκη Θεοδωράκη!
Ακόμη και τα παιδάκια στο σχολείο ασχολούνται με την γιάνκα το 1964. Με εύκολο και πιασάρικο ρυθμό, δεν αργούν να σκαρώσουν ακόμη και τα δικά τους στιχάκια, εμπλέκοντας στην υπόθεση ακόμη και την βασιλική οικογένεια!
«Γιάνκα χορεύει και η Άννα Μαρία.
Γιάνκα χορεύει και ο βασιλεύς.
Γιάνκα χορεύει και η Αλεξία
μέσα στις φασκιές».
Από την Αθήνα –μέσω Θεσσαλονίκης- με… αγάπη
Στην Ελλάδα η νέα μόδα ξεπηδά από τους Forminx. Ένα συγκρότημα με μάνατζερ τον γνωστό μας Νίκο Μαστοράκη, που το 1964 κυκλοφορεί το κομμάτι με τίτλο Jeronimo Yanka. Το σχήμα κερδίζει μεγάλη δημοφιλία με μέλη τους Βαγγέλη Παπαθανασίου (πλήκτρα), Βασίλη Μπακόπουλο (κιθάρα), Σωτήρη Αρνή (μπάσο) και Κώστα Σκόκο (τύμπανα), αλλά και τους Τάσο Παπασταμάτη (φωνητικά) και ο Θύμιος Πέτρου (φωνητικά και κιθάρα).
Αν και με βάση τους την Αθήνα, θα κάνουν εκρηκτική εμφάνιση στην Θεσσαλονίκη στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Η πρώτη μεγάλη τους επιτυχία, το Jeronimo Yanka έγινε χρυσό 45άρι μέσα σε μία εβδομάδα!
Από τον Μίκη Θεοδωράκη μέχρι τον Σπύρο Ζαγοραίο
Από εκείνο το σημείο και μετά, οι… Έλληνες μπαίνουν στον χορό. Η γιάνκα γίνεται ανάρπαστη. Στα στέκια της νεολαίας, σε σπίτια, σε πάρτι, στο δρόμο. Παντού! Οι Έλληνες δημιουργούν… τρενάκια και πιασμένοι ο ένας πίσω από τον άλλο, δεν έχουν σταματημό.
Κι επειδή συμπίπτει χρονικά και με το κίνημα των Λαμπράκηδων, σύντομα γίνεται κάτι σαν σήμα-κατατεθέν της. Απολύτως χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι υπάρχει και φωτογραφία η οποία απαθανατίζει ακόμη και τον Μίκη Θεοδωράκη να λικνίζεται στο ρυθμό της.
Φυσικά, λόγω της τεράστιας επιτυχίας δεν έλειψαν και οι διασκευές, από κάθε πιθανό ή απίθανο συνθέτη και είδος. Μέχρι και σε… λαϊκό, από τον Σπύρο Ζαγοραίο ο οποίος τραγούδησε την δική του εκδοχή με τίτλο «Νιάου-νιάου Γιάνκα»!
Τελικά είχε έρθει από την Φινλανδία
Ωστόσο ακόμη και μετά την μεγάλη επιτυχία, το μυστήριο για την πατρότητα του σκοπού δεν λυνόταν. Οι Forminx ποτέ δεν υποστήριξαν ότι η σύλληψη ήταν δική τους. Αλλά από την άλλη, ούτε το διέψευσαν κιόλας. Για να είμαστε δίκαιοι πάντως κάτω από τον τίτλο του τραγουδιού, υπήρχε η ένδειξη Arr, που σήμαινε διασκευή. Επομένως, ήταν… νομότυποι.
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η μουσική προϋπήρχε και η ιδέα δεν ήταν δική τους. Την αποκάλυψη την έκανε δεκαετίες αργότερα ο Σωτήρης Αρνής, μέλος του ιστορικού συγκροτήματος.
«Στην Θεσσαλονίκη, όταν εμφανιζόμασταν στην Ρέμβη, κάποιοι τουρίστες μας σφύριξαν έναν σκοπό της πατρίδας τους (σ.σ ήταν από την Φινλανδία) που εμείς δεν τον ξέραμε. Ακούσαμε τον σκοπό, και τον παίξαμε. Οι τουρίστες σηκώθηκαν και άρχισαν να χορεύουν Γιάνκα. Έγινε χαμός! Έτσι, μετά αποφασίσαμε να το βάλουμε στο ρεπερτόριό μας και το κάναμε Τζερόνυμο Γιάνκα» είχε πει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στον Μανώλη Νταλούκα.