Ήταν στο Ευρωμπάσκετ του 2009 όταν η Ελλάδα έπαιξε για τελευταία φορά σε ημιτελικό μεγάλης διοργάνωσης. Είχαν προηγηθεί το Βελιγράδι (2005), η Σαϊτάμα (2006) και η Μαδρίτη (2007), σε μια πενταετία που η Εθνική γεύτηκε όλα τα χρώματα των μεταλλίων, αλλά και την απώλεια του χάλκινου σε χαμένο μικρό τελικό. Στην Πολωνία, το 2009, η άνευ Διαμαντίδη και Παπαλουκά Εθνική, ηττήθηκε εύκολα στον ημιτελικό από την Ισπανία (82-64) και επικράτησε με το ψυχοβγαλτικό 57-56 της Σλοβενίας στο μικρό τελικό, κατακτώντας το χάλκινο.
Δεκαέξι χρόνια μετά η «επίσημη αγαπημένη» θα δώσει ξανά αγώνα για την πρόκριση στο μεγάλο τελικό, στοχεύοντας στο τρίτο χρυσό μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ και πρώτο ύστερα από 20 χρόνια.
Στις 24 Σεπτεμβρίου του 2005 η Ελλάδα νίκησε για τελευταία φορά σε ημιτελικό Eurobasket, χάρη σε εκείνη την ανεπανάληπτη ανατροπή κόντρα στη Γαλλία. Με 47’’ για τη λήξη η Εθνική ήταν στο -7 (55-62), σκόραρε όμως 12 πόντους έκτοτε για να επικρατήσει με 67-66.
Και τώρα, το εμπόδιο δεν μοιάζει καθόλου χαμηλότερο από εκείνη την ομάδα των Πάρκερ, Ριγκοντό, Ντιαό και των αδελφών Πιετρούς.
Η Τουρκία είναι η ομάδα που μαζί με τη Γερμανία έχουν παίξει το καλύτερο μπάσκετ στη διοργάνωση. Οι γείτονες έχουν κερδίσει τα εφτά παιχνίδια τους με μ.ο. διαφοράς 17,1 πόντους, ενώ οι Γερμανοί τα έξι έως τώρα με 31,8. Εκκρεμεί φυσικά ο προημιτελικός με τη Σλοβενία. Η διαφορά τους είναι ότι μόνο οι Τούρκοι έχουν δοκιμαστεί για την ώρα σε μεγάλο ματς και έβγαλαν το τεστ με απόλυτη επιτυχία, στέλνοντας στη δεύτερη θέση του ομίλου η Σερβία.
Εκείνο το βράδυ, οι τρεις μεγάλες προσωπικότητες της ομάδας του Εργκίν Αταμάν έκαναν απίθανα πράγματα. Ο υπερπαίκτης Αλπερέν Σενγκούν είχε 28 πόντους, 13 ριμπάουντ και 8 ασίστ (με προσωπικό αντίπαλο τον Γιόκιτς). Ο Σέιν Λάρκιν σκόραρε 23π. με 5/8 τρίποντα και μοίρασε 9 ασίστ (είχε και… μηδέν λάθη σε 39’ συμμετοχής), ενώ ο Τσεντί Οσμάν πρόσθεσε 16 πόντους με 4/7 τρίποντα.
Η Τουρκία βέβαια δεν είναι μόνο αυτοί οι τρεις. Οι Οσμάνι (10,4π., 5,3 ριμπ.), Σιπάχι (6,4π., 4 ασ.), Κορκμάζ (7,7π.), Χάζερ (7,4π.) και Μπόνα (5,4π., 2,4 ριμπ.) δίνουν πολύτιμες λύσεις στον Αταμάν. Αδιάψευστος μάρτυρας της μεγάλης ποιότητας της Τουρκίας είναι ότι δύο «Ευρωλιγκάτοι» σέντερ, ο Σανλί και ο Γιουρτσεβέν του Παναθηναϊκού έχουν αμιγώς συμπληρωματικό ρόλο.
Η ομάδα του προπονητή του Παναθηναϊκού είναι πλήρης, διαθέτει λύσεις σε όλες τις θέσεις και ίσως αυτή τη στιγμή ένας ημιτελικός απέναντί της να έχει υψηλότερο συντελεστή δυσκολίας απ’ ότι ένας τελικός με τη Γερμανία. Υπό την έννοια ότι η Εθνική θα θεωρείται ήδη επιτυχημένη αν προκριθεί στον αγώνα του χρυσού μεταλλίου και με τα χέρια «λυμένα» ενδέχεται να είναι ακόμα πιο επικίνδυνη.
Σε κάθε περίπτωση, ο περιορισμός της δράσης του Λάρκιν και του Σενγκούν μοιάζουν προαπαιτούμενα προκειμένου να διεκδικήσουμε με καλές πιθανότητες την πρόκριση. To match up του Σλούκα με τον νατουραλίζε Αμερικανό θα κρίνει πολλά, αλλά το αντίστοιχο του Γιάννη με τον Σενγκιούν αποτελεί το απόλυτο βαρόμετρο. Ο σέντερ του Χιούστον κάνει απίθανα πράγματα στο τουρνουά, με 21,6 πόντους, 10,9 ριμπάουντ και 7,1 ασίστ σε περίπου 30’ συμμετοχής, Σουτάρει με 64,1% στο δίποντο και 37,5% στο τρίποντο, ευστοχώντας στα 4 από τα 7 που εκτέλεσε απέναντι στη Σερβία.
«Η Ελλάδα έχει τον Γιάννη, εμείς τον Σενγκούν», είπε πει προφητικά ο Αταμάν στις αρχές του τουρνουά και τελικά το συγκεκριμένο head to head θα κρίνει κατά πάσα πιθανότητα τη μία από τις δύο θέσεις του τελικού.
Φυσικά ο Αντετοκούνμπο είναι το απόλυτο αντίπαλο δέος του Τούρκου NBAer, έχοντας 32 πόντους, 9 ριμπάουντ και 3,6 ασίστ κατά μέσο όρο στη διοργάνωση. Αν ο Γιάννης, που θα μαρκάρει τον έτερο υποψήφιο MVP του Ευρωμπάσκετ, προστατευτεί από τη φθορά των φάουλ και είναι αποτελεσματικός στο σουτ από μέση απόσταση, η Εθνική θα έχει κάνει το πρώτο (μεγάλο) βήμα για την πρόκριση στον τελικό της Κυριακής.