Όταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα των τελευταίων ετών στο ελληνικό μπάσκετ έχει την τύχη να δουλεύει κάτω από τις οδηγίες ενός προπονητή που έχει αναδείξει δεκάδες παίκτες που έκαναν καριέρα στο ΝΒΑ, δεν μπορείς παρά να έχεις βάσιμες –τουλάχιστον- ελπίδες. Το μέλλον του Λευτέρη Λιοτόπουλου προδιαγράφεται λαμπρό, ειδικά από τη στιγμή που αυτό σμιλεύεται από τον Hall of Famer, Ρικ Πιτίνο.
Ο μύθος του κολλεγιακού μπάσκετ, μετά από το πέρασμά του από την Ελλάδα ως τεχνικός του Παναθηναϊκού (δις) και την Εθνική ομάδα, έχει επιστρέψει στον… φυσικό του χώρο, το NCAA, αλλά οι δεσμοί με την πατρίδα μας παραμένουν ισχυροί. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παραμένει συνδεδεμένος με την χώρα μας αφού εκτελεί χρέη συμβούλου στην Ομοσπονδία για την ανάπτυξη νέων ταλέντων. Και τέτοιο, ταλέντο δηλαδή και μάλιστα μεγάλο, είναι ο Λευτέρης Λιοτόπουλος, τον οποίο ο Αμερικανός τεχνικός κοουτσάρει στο St John’s.
Κυνηγώντας το American dream
Στην 2η σεζόν του πλέον στο St John’ s ο γεννημένος το 2006, ύψους 1.94 γκαρντ αναμένεται να έχει φέτος πιο ενεργό ρόλο στο πλάνο του Πιτίνο, αλλά και… παρέα, αφού το ίδιο κολλέγιο επέλεξε και τον 18χρονο Φώτη Κωνσταντινίδη του Πρωτέα Βούλας, μεγαλώνοντας την ελληνική παροικία της Νέας Υόρκης.
Πλέον οι αλλαγές στους κανονισμούς επιλογής και προσέγγισης παικτών από τα κολλέγια φέρνουν ολοένα και περισσότερους Έλληνες αλλά και Ευρωπαίους γενικότερα, από νεαρή ηλικία στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Κάτι που σίγουρα διαφοροποιεί εντελώς τα δεδομένα, χωρίς πάντως κανείς να μπορεί να προβλέψει τι αντίκτυπο θα έχει αυτό σε βάθος χρόνου.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα επόμενα χρόνια θα βλέπουμε ολοένα και περισσότερους ταλαντούχους παίκτες από νεαρή ηλικία στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Εκεί όπου, μην ξεχνάμε, εκτός από τους δύο προαναφερθέντες, υπάρχουν ακόμη μπασκετμπολίστες όπως ο Νεοκλής Αβδάλας (ίσως το μεγαλύτερο project από όλα), ο Αντρέι Στογιάκοβιτς, ο Βαγγέλης Ζούγρης, ο Νίκος Χιτικούδης, ο Ράιαν Σούλης, ο Βενιαμίν Αμπόσι, ο Τάσος Ροζακέας, ο Παναγιώτης Παγώνης ή ο λίγο πιο μεγάλης ηλικίας, Λευτέρης Μαντζούκας.
ΔΕΚΑ με… τόνο
Επιστρέφοντας στον Λιοτόπουλο τώρα, ο πιτσιρικάς (μαζί με κάποιους από τους προαναφερθέντες) ήταν μέλος της Εθνικής Νέων που πήρε την 5η θέση στο αντίστοιχο Ευρωμπάσκετ, ενώ βρισκόταν στις κλήσεις του Βασίλη Σπανούλη το καλοκαίρι στην Ανδρών.
Εκεί όπου έσμιξε ξανά με τον Αλέξανδρο Σαμοντούροφ, τον «διόσκουρό» του στην ΔΕΚΑ. Την Ακαδημία του παλιού διεθνούς παίκτη (Ηρακλής, Παναθηναϊκός, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Άρης) Νίκου Χατζηβρέττα.
Οι δυο τους ήταν από τα παιδιά που ξεχώρισαν στα Πανελλήνια Παίδων και Εφήβων, ενώ όταν ο φίλος του εντάχθηκε στον Παναθηναϊκό, εκείνος συνέχισε να φορτώνει τα καλάθια και στην Β΄Εθνική, δείχνοντας κομμάτια του ταλέντου του και αποδεικνύοντας ότι στα μικρά ηλικιακά κλιμάκια γίνεται πολύ καλή δουλειά.
Όπως ήταν φυσικό οι εμφανίσεις του προκάλεσαν το ενδιαφέρον των «αιωνίων», αλλά όταν ήρθε η πρόταση από το St John’s του Ρικ Πιτίνο, ο νεαρός δεν είχε δεύτερες σκέψεις. Επέλεξε την προοπτική της Αμερικής και ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα το οποίο πιθανότατα θα του δώσει πολλά περισσότερα από όσα οι προπονήσεις με τους «μεγάλους» ή και οι δανεισμοί σε μικρότερες ομάδες.
Το αγωνιστικό στυλ
Καθαρά αγωνιστικά μιλώντας, ο Λευτέρης Λιοτόπουλος δείχνει να διαμορφώνεται σε έναν καθαρό scoring guard και το μέλλον θα δείξει αν θα εξελιχθεί και σε combo. Όσο έπαιζε στην Ελλάδα, αγωνιζόταν περισσότερο στο «2», καθώς στην ΔΕΚΑ το ρόλο του play maker είχαν άλλοι συμπαίκτες του.
Στην πορεία μπόρεσε να προσθέσει επιπλέον στοιχεία στους τρόπους με τους οποίους σκοράρει και διαφέρει αρκετά από τον έφηβο που προτιμούσε τις off ball καταστάσεις. Πλέον έχει βελτιώσει το σουτ του μετά από ντρίπλα σε ικανοποιητικό βαθμό, έχοντας φυσικά πολλά περιθώρια να γίνει ακόμη καλύτερος.
Τα μεγάλα στοιχήματα για τον ίδιο και τα σημεία στα οποία ποντάρουμε πολλά στον Ρικ Πιτίνο και το πρόγραμμα του St John’ s, είναι τα παρακάτω.
Το πρώτο έχει να κάνει με το κομμάτι της διείσδυσης. Το να μπορεί να σκοράρει, δηλαδή, μετά από drive. Λογικά πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό το οποίο συνδέεται αναγκαστικά και με την σωματική διάπλαση του αθλητή. Υπό την έννοια ότι στο κολλεγιακό πρωτάθλημα θα χρειαστεί να ξεπεράσει πολύ πιο αθλητικούς αντιπάλους και στη συνέχεια να κοντραριστεί με επίσης δυνατά κορμιά προκειμένου να φτάσει στο καλάθι. Προφανώς, βελτιώνοντας και ο ίδιος το δικό του σώμα, θα κερδίσει και στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού του. Η διαφορά, πάντως, μετά από μόλις μία σεζόν στο NCAA είναι εμφανής!
Το δεύτερο είναι το κομμάτι της δημιουργίας. Εκεί ο Λιοτόπουλος οφείλει να δουλέψει όσο το δυνατόν περισσότερο γιατί ακριβώς αυτό το στοιχείο είναι που θα τον μετατρέψει σε έναν πλήρη guard ικανό να στήνει ο ίδιος pick and roll, επιλέγοντας είτε την πάσα είτε το σουτ. Με λίγα λόγια, να αρχίσει να βαδίζει στα βήματα του Βασίλη Σπανούλη, που όπως έχει δηλώσει, είναι ο αγαπημένος του παίκτης και ο προπονητής που του έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχει στην Εθνική Ελλάδας.