Όπως είναι λογικό μετά από τέτοια εμφάνιση στο ματς του Παναθηναϊκού με την Παρί, το όνομα του Κένεθ Φαρίντ φιγουράρει φαρδύ-πλατύ σχεδόν σε κάθε κείμενο που αφορά τους πράσινους. Ωστόσο το μυθικό ντεμπούτο του Αμερικανού δεν πρέπει να επισκιάσει και τα άλλα μεγάλα κέρδη τα οποία αποκόμισαν οι πράσινοι, που μοιάζουν να κεφαλαιοποιούν ακόμη μία μεταγραφή.
Σίγουρα ο 36χρονος φόργουορντ/σέντερ δεν μπορούσε να έχει ονειρευτεί καλύτερη προσωπική πρεμιέρα στην Euroleague. Αν και… προχωρημένης ηλικίας, προερχόμενος από πρωτάθλημα της… πλάκας για τα δεδομένα του (αυτό της Ταϊβάν), κάνοντας ταξίδι και έχοντας όλη κι όλη μια προπόνηση με τους συμπαίκτες του, μπήκε στο παρκέ και δεν… έβλεπε κανέναν.
Οι 17 πόντοι (ιδίως με τους τρόπους που επιτεύχθηκαν), τα 10 ριμπάουντ (τα 7 επιθετικά) και τα 3 κοψίματα είναι οι… απόλυτοι μάρτυρες του πόσο επιδραστική ήταν η παρουσία του, αλλά και ταυτόχρονα πόσα έλειψε ένας ψηλός που μπορεί να παίξει όχι μόνο για να φτιάξει τα δικά του προσωπικά στατιστικά, αλλά για να… φτιάξει (αν και ψηλός) και τους συμπαίκτες του.
Βγήκαν καλύτερα οι ρόλοι στην επίθεση
Προφανώς και κανένας δεν μπορεί να προεξοφλήσει από τώρα ότι ο Φαρίντ θα παίζει συνεχώς έτσι στα… κόκκινα. Το ματς με την Ρεάλ Μαδρίτης άλλωστε θα αποτελέσει ένα πολύ δυνατό crash test, αφού δεν θα βρει απέναντί του ψηλούς όπως εκείνους της Παρί, αλλά πολύ ποιοτικότερους και ανώτερους.
Ωστόσο εκείνο που πρέπει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός και να συνεχίσει να επενδύει πάνω του, είναι η σαφής βελτίωση που υπήρξε στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού του χάρη στην ύπαρξη στην πεντάδα ενός ψηλού με γρήγορα πόδια, αντίληψη, δυναμισμό, αθλητικότητα και ικανότητα στο pick and roll. Στο… ψωμί, δηλαδή, των ιδεών που χρησιμοποιεί ως βάση για την ανάπτυξη ο Εργκίν Αταμάν.
Με τον Φαρίντ υπήρξε πολύ καλύτερο spacing, κυκλοφορία μπάλας που στηρίχθηκε στην πάσα και όχι την ντρίπλα και όλα αυτά κατέληγαν σε ελεύθερα σουτ κάτω από καλύτερες συνθήκες. Κάτι που αποτυπώθηκε στον αριθμό-ρεκόρ για φέτος των 27 ασίστ, με τις 23 να προέρχονται από την 4άδα (Σλούκα, Ναν, Σορτς, Γκραντ) αλλά και στο σχεδόν 50% στο τρίποντο από μία ομάδα που παρά την δεδομένη ποιότητα των σουτέρ της, με μόλις 31% ήταν μέχρι το ματς με την Παρί η χειρότερη στη σχετική κατάταξη της διοργάνωσης.
Η… δεύτερη μεταγραφή μετά τον Φαρίντ
Πέρα από τον Φαρίντ, τον Μήτογλου (στην καλύτερη φετινή του εμφάνιση) και τον Χουάντσο για τον οποίο ήταν ακόμη μία μέρα στη… δουλειά, ο Εργκίν Αταμάν τρίβει τα χέρια του για την εικόνα των περιφερειακών του.
Για τον Κώστα Σλούκα μίλησε ο ίδιος λέγοντας αυτό που όλοι γνωρίζουμε. Ότι, δηλαδή, στο δικό του σύστημα η παρουσία του καλύτερου Έλληνα γκαρντ των τελευταίων ετών τα κάνει όλα πιο εύκολα και πιο άνετα. Εύσημα αξίζουν και στον Κέντρικ Ναν που μπόρεσε και αυτός να προσαρμοστεί σε διαφοροποιημένο ρόλο. Χωρίς ατελείωτη ντρίπλα και διαρκή προσπάθεια για iso, γεγονός που μεταφράστηκε σε 20 πόντους με μόνο 8/12 σουτ και 6 ασίστ.
Με αρκετά από αυτά, μάλιστα, να προέρχονται με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που μας είχε συνηθίσει. Αντί να αναλαμβάνει το ρόλο του point guard, ο Ναν άφησε για πολλή ώρα την… μπαγκέτα σε Σλούκα αλλά και Σορτς, με τον πρώην παίκτη της να είναι ο μεγαλύτερος κερδισμένος της υπόθεσης.
Ο Αμερικανός γκαρντ πλησίασε πιο πολύ από κάθε άλλο ματς φέτος στον περσινό εαυτό του, γεγονός που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην κατάλληλη νοοτροπία των συμπαικτών του στην περιφέρεια, την σωστή κατανομή ρόλων και χρόνου αλλά και στον Κένεθ Φαρίντ.
Το δυναμικό στυλ του 36χρονου σέντερ δείχνει να δένει με αυτό του βραχύσωμου γκαρντ, ο οποίος από τη στιγμή που ένιωσε καλά (στην επιστροφή του στο γήπεδο στο οποίο έλαμψε τα προηγούμενα χρόνια) βρήκε αυτοπεποίθηση. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν χρειάστηκε να βγάλει στο παρκέ τα ηγετικά χαρακτηριστικά του και να μην φοβηθεί την ευθύνη.
ΥΓ: Η… αποθέωση για την βελτίωση στην επίθεση δεν σημαίνει ότι η άμυνα δεν παραμένει «αγκάθι» για τον Παναθηναϊκό. Αυτό, όμως, είναι άλλη συζήτηση και εδώ που τα λέμε δεν είναι απαραίτητο μετά από κάθε ματς να κυριαρχεί η γκρίνια…