Όταν ο Κέντρικ Ναν άφηνε το glass floor του Telekom Center λίγο πριν το τέλος του ματς με την Παρτίζαν, άκουσε σχεδόν 20.000 οπαδούς του Παναθηναϊκού να φωνάζουν ρυθμικά «MVP, MVP», αναγνωρίζοντας την φοβερή συνεισφορά του στο 91-69 επί των Σέρβων. Καθόλου άδικα θα έλεγε κανείς ρίχνοντας μια ματιά στα στατιστικά του Αμερικανού…
Ο πολυτιμότερος παίκτης της περσινής Euroleague τελείωσε το παιχνίδι με 26 πόντους, 7 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 1 κλέψιμο και φοβερά ποσοστά δηλαδή 4/5 δίποντα, 3/4 τρίποντα και 9/12 βολές (!), με αυτές τις 3 χαμένες να είναι και η μοναδική σκιά στη στατιστική του. Ίσως επειδή είχε… ξεχάσει να εκτελεί από τα 4,5 μέτρα… Είναι χαρακτηριστικό ότι στα προηγούμενα 3 παιχνίδια χτύπησε μία (κι αυτή από τεχνική ποινή στον πάγκο της αντίπαλης ομάδας) και συνολικά ως τώρα στη φετινή διοργάνωση 28 σε 12 ολόκληρα ματς…
Τέλος πάντων, δεν είναι ώρα για τέτοιου τύπου γκρίνιες… Όπως και να έχει, ο Ναν σαφώς ήταν ο πρωταγωνιστής της βραδιάς, στην πιο εντυπωσιακή νίκη των πρασίνων φέτος, αλλά δεν ήταν ο μόνος. Και η δική του μεγαλοπρεπής εμφάνιση δεν μπορεί να επισκιάσει τη συνεισφορά αρκετών ακόμα παικτών, σε μια ομάδα που δείχνει ότι βρίσκει τη χημεία της. Πράγμα που συνεπάγεται ότι πλέον έχει σταθερές στο παιχνίδι της και μπόλικες… πλάτες για να την κουβαλήσουν μέχρι το τέλος της διαδρομής.
Η δεύτερη νιότη του μαέστρου
Όπως συνέβη και στο ματς με την Ντουμπάι BC οι πράσινοι μπήκαν σε… beast mode περίπου στα μέσα του 3ου δεκαλέπτου, όταν μετέτρεψαν το 52-50 σε 77-50, τρέχοντας ένα άπιαστο σερί 25-0 μέχρι τις αρχές της 4ης περιόδου και αφήνοντας χωρίς σκορ την Παρτίζαν για σχεδόν 9 αγωνιστικά λεπτά.
Διόλου παράξενα, αυτό ήταν και το χρονικό διάστημα στο οποίο… σεληνιάστηκε ο Κώστας Σλούκας. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού περνάει ξεκάθαρα περίοδο δεύτερης νιότης κι ας μην έχει τα νούμερα του τέλος της σεζόν 2023-2024, τα οποία εδώ που τα λέμε ήταν εξωπραγματικά.
Με κεκτημένη ταχύτητα από το Ευρωμπάσκετ ο 36χρονος γκαρντ παίζει το πιο ώριμο μπάσκετ της καριέρας του, βγάζοντας στην επιφάνεια το απόλυτο πλεονέκτημά του, απότοκο και της τεράστιας πια εμπειρίας του. Την δυνατότητα να διαβάζει την αντίπαλη άμυνα και να σακατεύει τις αδυναμίες της.
Οι αποψινές 10 ασίστ για μόλις 1 λάθος είναι η ξεκάθαρη απόδειξη του ότι σε αυτόν τον τομέα του παιχνιδιού δεν έχει ταίρι. Συνολικά φέτος μετρά 75 ασίστ για 12 λάθη, χαρίζοντας απλόχερα μαθήματα playmaking σε μια εποχή που το είδος αρχίζει να σπανίζει.
Οι πράσινοι σωματοφύλακες
Πέρα από τα παραπάνω, ο Σλούκας κατορθώνει, βγάζοντας περίσσιο πάθος, να μην είναι και… τρύπα στην άμυνα, εκεί όπου «κρύβονται» και άλλοι… MVP, πλην του Ναν (εντυπωσιακή η μεταστροφή του σε νοοτροπία στα τελευταία ματς) και του αρχηγού.
Άλλωστε αν δεν προσαρμοζόταν η άμυνα του τριφυλλιού στις ανάγκες του αγώνα, μετά το 1ο δεκάλεπτο που οι βοήθειες δεν λειτούργησαν) δεν θα φτάναμε σε αυτήν την άνετη επικράτηση. Κλειδιά, λοιπόν, σε αυτόν τον τομέα ήταν οι… γνωστοί, στην προσφορά των οποίων οφείλει να σταθεί κανείς.
Με πρώτο εξ αυτών τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι με συνέπεια ο κορυφαίος ριμπάουντερ του τριφυλλιού φέτος με 7,1 ανά ματς και μάζεψε 15 κόντρα στην Παρτίζαν. Ο Ισπανός βρήκε συμπαραστάτη στη ρακέτα τον Κένεθ Φαρίντ (12 πόντοι, 7 ριμπάουντ) και χάρη στα γρήγορα πόδια τους, τα μακριά άκρα και τη γενικότερη αμυντική προσήλωσή τους, όταν ο Παναθηναϊκός τους έχει μαζί στο παρκέ (ακόμα καλύτερα με Γκραντ στην 5άδα) είναι πολύ λιγότερο ευάλωτος.
MVP όλη η ομάδα
Με ρεκόρ 9-4 και εκμεταλλευόμενος την ήττα της Χάποελ Τελ Αβίβ από την Ρεάλ Μαδρίτης, έπιασε κορυφή και απλά περιμένει να μάθει αν ο άλλος συγκάτοικος θα είναι οι ερυθρόλευκοι του Πειραιά ή του Βελιγραδίου, δηλαδή ο νικητής της αναμέτρησης του Ολυμπιακού με τον Ερυθρό Αστέρα.
Ένας απολογισμός καθόλου άσχημος, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τα πολλά και σοβαρά προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπισε από την αρχή της σεζόν το τριφύλλι. Ακόμη και κόντρα στην Παρτίζαν έπαιξε δίχως Όσμαν, Χολμς, Γιούρτσεβεν και φυσικά τον Λεσόρ.
Με την σταδιακή επιστροφή τους (κάτι που δεν ισχύει δυστυχώς άμεσα για τον Γάλλο σέντερ) ο Παναθηναϊκός μπορεί να ελπίζει ότι θα διατηρήσει την ορμή του, με τον Αταμάν να έχει ακόμη ένα δύσκολο έργο.
Να βρει τρόπο να τους εντάξει στη διαδικασία διαταράσσοντας όσο το δυνατό λιγότερο τη χημεία που δείχνει να βρίσκει η ομάδα του και να προσθέσει κι άλλους πρωταγωνιστές σε αυτήν την πράσινη, μπασκετική Λερναία Ύδρα, η οποία τελικά μπορεί να είναι η ίδια MVP του… εαυτού της.