Δεν ήταν όλα τα στατιστικά υπέρ του Παναθηναϊκού στο ματς με την Φενέρ. Ήταν, όμως, εκείνα που έχουν σημασία σε τέτοια μεγάλα ματς. 13 κλεψίματα, ισάριθμα επιθετικά ριμπάουντ, 22 λάθη αντιπάλου. Αυτά έκαναν την διαφορά και –φυσικά- ηγέτες για τις κρίσιμες στιγμές, όπως πρέπει να έχει κάθε «αγέλη».
Φάνηκε πόσο έλειψε το «πακέτο» που προσφέρει σε άμυνα και επίθεση ο Όσμαν, καθοριστικός ο Σλούκας για να επιστρέψει στο παιχνίδι ο Παναθηναϊκός και ο Ναν, οκ είναι ο Ναν. Γι΄ αυτόν εμφανίσεις όπως αυτήν στην Κωνσταντινούπολη είναι απλά άλλη μια μέρα στη δουλειά…
Τεράστιο «διπλό»
Όσο κι αν λέμε ότι κάθε νίκη έχει τον ίδιο αντίκτυπο στης βαθμολογία, ορισμένες έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα. Και αυτή στην Τουρκία ανήκει στη συγκεκριμένη κατηγορία. Καταρχάς ήρθε απέναντι στην εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η οποία –μάλιστα- τυγχάνει να είναι (τουλάχιστον μέχρι την αναμέτρηση με τους πράσινους) και μια από τις πλέον φορμαρισμένες ομάδες της Euroleague, με ένα σερί 6-0 και τελευταία ήττα στις 6 Νοεμβρίου.
Μέσα στην έδρα μιας ομάδας με τέτοιο «προφίλ» κλήθηκε να παίξει ο Παναθηναϊκός, ο οποίος από την άλλη προερχόταν από δύο συνεχόμενες ήττες, με κοινούς παρονομαστές. Την αδυναμία των παικτών του Εργκίν Αταμάν να σταματήσουν το ρυθμό του αντιπάλου τους επιστρατεύοντας σκληράδα και την απουσία εναλλακτικών ιδεών στην επίθεση.
Αντίθετα, όμως, με όσα συνέβησαν στο Telekom Center με την Βαλένθια και στο Μιλάνο με την Ολίμπια, εμφανίστηκαν της… αμύνης τα παιδιά και έτσι ο Παναθηναϊκός επικράτησε σε ένα παιχνίδι που εξελίχθηκε σε μπασκετική σκυλομαχία.
MVP η… άμυνα
Οι 81 πόντοι που σημείωσαν οι πράσινοι είναι οι λιγότεροι που έχουν σημειώσει στη φετινή διοργάνωση, σε ματς στο οποίο έχουν νικήσει. Και προφανώς για να συμβεί κάτι τέτοιο, συνεπάγεται ότι δούλεψε η άμυνά σου απέναντι σε μια ομάδα που ειδικά στο γήπεδό της έχει συνηθίσει να μην χαρίζεται σε… soft αντιπάλους.
Αν ολόκληρο το… σύμπαν προσπαθεί να πει κάτι για την φετινή πορεία του Παναθηναϊκού στους πράσινους, αυτό είναι ότι δεν μπορούν να στηρίξουν τις ελπίδες μιας ολόκληρης χρονιάς αποκλειστικά στο περίσσιο επιθετικό ταλέντο των παικτών τους. Ότι δίχως ένταση σε κάθε άμυνα, πάθος σε κάθε διεκδίκηση και αγώνα σε κάθε ριμπάουντ δεν είναι δυνατό να περιμένεις ότι θα φεύγεις νικητής από τέτοιες μάχες.
Κόντρα στην Φενέρμπαχτσε του Σάρας Γιασικεβίτσιους, οι παίκτες του Εργκίν Αταμάν είχαν 19/44 δίποντα και 7/21 τρίποντα. Με 43% και 33%, αντίστοιχα, ή με 16 ασίστ για 15 λάθη, δεν… πας πουθενά θεωρητικά, εκτός κι αν επιστρατεύσεις ενέργεια στο άλλο μισό κομμάτι του παρκέ. Εκεί όπου ο Τούρκος τεχνικός δοκίμασε να βρει τα κατάλληλα σχήματα που θα του έδιναν αθλητικότητα, ένταση και σε τελική ανάλυση την σκληράδα που απαιτείται να διαθέτει κάθε επίδοξος πρωταθλητής Ευρώπης.
Και οι ηγέτες της «αγέλης»
Παίκτες όπως ο Γκραντ, ο Χουάντσο, ο Όσμαν, ακόμη και ο Φαρίντ ή και ο Μήτογλου (με τα 6 ριμπάουντ) ήταν κάτι παραπάνω από θετικοί, σε μια βραδιά που βοήθειες στην άμυνα έδωσε και ο Κέντρικ Ναν, όπως μαρτυρούν και τα 4 κλεψίματά του. Ο Αμερικανός δεν φοβήθηκε ποτέ την ευθύνη και παρά τα 5 λάθη του, ήταν καθοριστικός με τους 25 πόντους και τις 5 ασίστ του, παραμένοντας σταθερά σημείο αναφοράς για το τριφύλλι.
Όπως, σημείο αναφοράς ήταν για ακόμη ένα ματς ο Κώστας Σλούκας, που –όπως λέει κι ένας συνάδελφος- ακόμη κι όταν κάνει λάθος, κάνει το… σωστό. Σε μια βραδιά που το σουτ δεν τον πήγε καθόλου, είχε συνεισφορά με 7 ασίστ, τις περισσότερες σε ένα σημείο του αγώνα που εύκολα ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να πέσει οριστικά στο καναβάτσο.
Αυτό το αποτέλεσμα σβήνει εν μέρει την ανορθογραφία από την εντός έδρας ήττα από την Βαλένθια (που πάντως πηγαίνει… τραίνο και πέρασε και από το ΣΕΦ νικώντας τον Ολυμπιακό…), αλλά δεν χωρά περιθώριο για εφησυχασμό. Ακολουθεί ακόμη ένα τεστ χαρακτήρα, εντός έδρας, με την πρωτοπόρο Χάποελ Τελ Αβίβ και η συνταγή της επιτυχίας μοιάζει να είναι (πάνω-κάτω) η εμφάνιση στην «Ούλκερ Σπορτς Αρένα».