Με επίδειξη πράσινης δύναμης μοιάζει αυτή η εβδομάδα. Ο Παναθηναϊκός μετά την εκτός έδρας νίκη επί της περυσινής πρωταθλήτριας Ευρώπης, Φενέρμπαχτσε, επικράτησε και επί της φετινής πρωτοπόρου, Χάποελ Τελ Αβίβ. Μέσα σε αυτές τις 48 ώρες το τριφύλλι έδειξε το μπασκετικό πρόσωπο που οφείλει να έχει κάθε επίδοξος κατακτητής της Euroleague και έστειλε… μήνυμα στον ανταγωνισμό.
Κάθε νίκη το ίδιο μετρά στη βαθμολογία, κάποιες, όμως, έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα και είναι ικανές να φτιάξουν… χαρακτήρα. Όπως αυτές οι δύο τελευταίες, για να φτάσει στις οποίες ο Παναθηναϊκός χρειάστηκε να ανεβάσει ένα (ίσως και παραπάνω) κλικ την απόδοσή του. Ειδικά στην άμυνα, που και πάλι στάθηκε θεμέλιο της νίκης και αποτελεί οδηγό για τη συνέχεια.
Σωματοφύλακες
Ο Κέντρικ Ναν ήταν ο πρώτος σκόρερ (19 πόντοι) και ο καλύτερος βάσει της αξιολόγησης (19 PIR), αλλά όποιος είδε το ματς ξέρει ότι το παιχνίδι δεν κρίθηκε μόνο από τις επιθετικές αρετές του Αμερικανού. Όπως συνέβη και στην Κωνσταντινούπολη, την πραγματική διαφορά την έκανε η σκληράδα που έβγαζε η ομάδα στα μετόπισθεν και η ενέργεια, με τους παίκτες του Εργκίν Αταμάν να κυνηγούν κάθε αλλαγή και να σπάνε συνεχώς τον επιθετικό ρυθμό της ισραηλινής ομάδας.
Ένα γεγονός το οποίο αποτυπώθηκε άλλωστε και από τα 13 λάθη στα οποία υπέπεσαν οι παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη (έναντι μόλις 4 των πράσινων σε ματς υψηλής έντασης), η οποία αν και καλύτερη επίθεση ως τώρα στην Euroleague, περιορίστηκε στους 82 πόντους.
Φυσικά η διάθεση πάντα παίζει μεγάλο ρόλο, αλλά τα… κορμιά είναι εκείνα που μετράνε περισσότερο. Η επιστροφή του Τσέντι Όσμαν έδωσε στον Παναθηναϊκό το απαραίτητο μέγεθος και στον προπονητή του περισσότερες επιλογές στα σχήματα που θα μπορούσε να δοκιμάσει. Ο Τούρκος έμεινε 28 λεπτά στο glass floor αφού πέρα από τα υπόλοιπα, συνεισέφερε και 17 πόντους, όντας μαζί με τον Γκραντ οι «κρυφοί» MVP της βραδιάς.
Από την πλευρά του ο Αμερικανός γκαρντ δεν ήταν απλά ένας σωματοφύλακας, αλλά κανονικός εξολοθρευτής (του Μίτσιτς που έμεινε στους 4 πόντους), μεταξύ άλλων, την ώρα που μοίραζε και 6 ασίστ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι με αυτόν στην 5άδα οι πράσινοι είχαν το καλύτερο +/- στον αγώνα με +13.
Φαντάσου να είχε και Λεσόρ
Με την επιστροφή του Χολμς, η οποία μετατέθηκε χρονικά, ο Παναθηναϊκός θεωρητικά θα βρίσκεται στη πλήρη σύνθεση του διαθέσιμου ρόστερ του, αφού κανείς πλέον δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά και να μιλήσει με ημερομηνίες για επάνοδο του Λεσόρ.
Ακόμη κι έτσι πλέον ο Εργκίν Αταμάν νιώθει ότι μπορεί να δουλέψει με τα διαθέσιμα «εργαλεία» και να δείξει το καλύτερο δυνατό πρόσωπο σε μια ομάδα που παρά τις ατυχίες, μοιάζει να βγάζει χαρακτήρα. Και να προειδοποιεί τον ανταγωνισμό για το τι είναι ικανή να κάνει, αμέσως μετά μια περίοδο αμφισβήτησης που έφεραν οι δύο κολλητές ήττες από Βαλένθια και Αρμάνι Μιλάνο.
Οι πράσινοι φρόντισαν να κλείσουν πολύ γρήγορα την παρένθεση, απαντώντας με πειστικές νίκες σε απαιτητικά ματς, απέναντι σε καλούς και σκληρούς αντιπάλους. Βρίσκοντας καλύτερη χημεία και πιο σωστούς ρόλους μέσα από τα παιχνίδια, το τριφύλλι δείχνει να μαθαίνει και να βελτιώνεται, καλύπτοντας ακόμη και αδυναμίες, όπως αυτή που είχε όλη τη χρονιά κάτω από το καλάθι.
Σε ένα ματς πάντως που πήρε πράγματα από τους ψηλούς του (Γιούρτσεβεν που χειροκροτήθηκε κιόλας 11 πόντοι, 4 ριμπάουντ – Φαρίντ 8 πόντοι, 11 ριμπάουντ), δεν μπορείς παρά να μην σκεφτείς το πόσο καλύτερη και φυσικά πλήρης θα ήταν αυτή η ομάδα, εάν μπορούσε να υπολογίζει και στον Ματίας Λεσόρ.