Το καλύτερο που θα βρεις είναι υπόγειο, 26 τ.μ. στα 400 ευρώ: Η φοιτητική κατοικία στην Αθήνα είναι ένα είδος προς εξαφάνιση

400 ευρώ τα 26 τ.μ.: Γι' αυτή τη ντροπή με τους φοιτητές θα μιλήσει κανείς;

Αν είσαι φοιτητής εκτός Αθηνών, να εύχεσαι να μην αναγκαστείς να έρθεις στην Αθήνα...

Θα έχετε καταλάβει σαφώς πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα με την στεγαστική κρίση στην Αττική. Αυτό δεν αφορά μόνο τους ντόπιους. Αφορά κι όσους δε μένουν στην Αττική. Οι φοιτητές που θα έρθουν από άλλες πόλεις και θα ψάξουν φοιτητική κατοικία, θα κλάψουν με μαύρο δάκρυ.

Είναι προφανές πως όταν η αγορά ανεβάζει τις τιμές, αυτό θα συμβεί παντού. Όπως και το ότι όταν μειώνεται ο ανταγωνισμός, τότε θα αρχίσεις να έχεις λίγες επιλογές και αυτές θα το καταλάβουν και θα σε εκμεταλλευτούν.

Σε μια αγορά πολύ συρρικνωμένη από τη μεγάλη αύξηση των Airbnb σπιτιών στην Αττική (μόνο στο κέντρο της Αθήνας και μονο για το διάστημα Ιανουάριος-Μάρτιος 2024, λειτούργησαν ως καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης σχεδόν 13.000 χώροι) οι επιλογές για φοιτητική κατοικία είναι πολύ συγκεκριμένες.

Αν ένας φοιτητής μπει στη διαδικασία τις επόμενες εβδομάδες να αναζητήσει το σπίτι που θα μένει, θα βρεθεί αντιμέτωπος με τιμές που ξεφεύγουν από τις αντοχές των γονιών του ή με τιμές που δεν ανταποκρίνονται στην ποιότητα του σπιτιού.

Μπορεί τα 450 ευρώ να είναι πολλά αν τα δεις έτσι σκέτα, αλλά αν αφορούν ένα ανακαινισμένο σπίτι 40 τετραγωνικών στον Νέο Κόσμο, είναι ως και ευκαιρία ζωής, γιατί σιγά μη βρεθεί εύκολα τέτοιο σπίτι σε τόσο καλό σημείο. Αν όμως είναι για σπίτι 50ετίας, που βγάζει φθορές διαρκώς, που είναι σε ισόγειο ή σε περίεργη γειτονιά, τότε αλλάζεις γρήγορα κατεύθυνση.

Η κατάσταση πάντως στην Αττική έχει ξεφύγει για τα καλά, τόσο στο κέντρο όσο και στα νότια και στα βόρεια προάστια. Αναμενόμενο για τις περιοχές αυτές, μιας και από τη μία η άνοδος της βραχυχρόνιας μίσθωσης κι από την άλλη η αναβάθμιση των περιοχών με επενδύσεις (βλ. Πρότζεκτ Ελληνικού), έχουν οδηγήσει σε ένα ράλι ανατίμησης προς τα πάνω των σπιτιών.

Το πρόβλημα είναι πως και στα Δυτικά Προάστια, όπου παραδοσιακά είχαμε πιο λαϊκά στρώματα να ζουν, οι τιμές απέχουν από τα 350-400 ευρώ και πατάνε με ευκολία τα 450 για κατοικίες των 35-40 τετραγωνικών. Μιλάμε δηλαδή για 10 ευρώ το τετραγωνικό!

Εξάλλου, σε έρευνα του Spitogatos.gr πριν μερικούς μήνες, είχαμε δει πως η πλειοψηφία των περιοχών στα νότια προάστια και στο κέντρο, συγκαταλεγόταν στη λίστα με τις πιο ακριβές περιοχές, είτε μιλάμε για ενοίκιο είτε για αγορά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το Πανελλαδικό Δίκτυο E-Real Estates, φοιτητικές κατοικίες με μέσο ενοίκιο τα 300-350 ευρώ είναι πια είδος προς εξαφάνιση, με την πλειοψηφία των διαθέσιμων σπιτιών να έχει ως πάτωμα τα 450 ευρώ και ένα μεγάλο ποσοστό να πηγαίνει πάνω από τα 500.

Με μια γρήγορη αναζήτηση στο Spitogatos.gr, τα πράγματα μοιάζουν ακόμα χειρότερα, γιατί μέσα σε 3.300 αποτελέσματα για το κέντρο της Αθήνας, η χαμηλότερη τιμή που βρήκαμε ήταν στα 400 ευρώ για σπίτι 26 τετραγωνικά και στο υπόγειο. Κι η πλειοψηφία των τιμών απέχει πολύ από τα 500 ευρώ.

Για νορμάλ σπίτια, δηλαδή από ισόγειο και άνω, στα 40-50 τετραγωνικά, οι τιμές έχουν πιο συχνά τον αριθμό 6 μπροστά, παρά το 5. Αν μιλάμε και για σπίτι που να έχει μέσα κάποια έπιπλα ή ηλεκτρικές συσκευές, τότε τα 650 ευρώ φαίνονται σαν ευκαιρία που δε χάνεται με τίποτα.

Είναι τέτοια η έλλειψη πια, που οι πλατφόρμες αγγελιών, αν βάλετε το φίλτρο «φοιτητική κατοικία», θα σας βγάλουν μέχρι και σπίτια των 100 τετραγωνικών με 1.300 και βάλε ενοίκιο.

Πιθανότατα για να μείνουν 2 ή και 3 άτομα, κάτι που φαντάζει ως το επόμενο βήμα, φοιτητές δηλαδή, άγνωστοι μεταξύ τους, να συγκατοικούν για να μπορέσουν να σπουδάσουν στην πόλη που τους έστειλαν τα μόρια και οι επιλογές τους και να μη συμβιβαστούν με μια λιγότερο επιθυμητή/καλή σχολή κοντά στον τόπο τους.

Οι τιμές και οι αναζητήσεις διαφοροποιούνται φυσικά ανάλογα με την περιοχή, αφού σε περιοχές όπως τα Πατήσια, στο Γκύζη, σε πιο υποβαθμισμένες τα περασμένα χρόνια περιοχές, είναι πιο εφικτό να βρεθεί σπίτι σε τιμές κάτω των 400 ευρώ, αλλά για σπίτια που κρίνονται ως και ακατάλληλα για να μείνει ένας νέος άνθρωπος που δεν είναι άστεγος.

Αυτό βέβαια μπορεί να έχει και αντίθετη ανάγνωση. Ίσως οι καταστάσεις όπως έχουν διαμορφωθεί, να μετατοπίσουν ένα μεγάλο κομμάτι νεολαίας σε υποτιμημένες περιοχές και να τους αλλάξουν το στάτους, να τις αναβαθμίσουν.

Σε κάθε περίπτωση, αν ένας φοιτητής αναζητά φοιτητική κατοικία στην Αθήνα, στο 85-90% των περιπτώσεων θα πρέπει να δώσει 500 ευρώ μίνιμουμ, ποσοστό κοντινό σε όσα ισχύουν σε νότια, βόρεια και δυτικά προάστια, με τον Πειραιά να είναι μια περιοχή λιγότερο «χτυπημένη» από την ακρίβεια στα ενοίκια.

Η αναζήτηση που ξεκινάει πλέον για χιλιάδες φοιτητές και τους γονείς τους, θα είναι φέτος πιο επίπονη και κουραστική από ποτέ και θα πρέπει να είναι όλοι προετοιμασμένοι για συμβιβασμούς που θα πονέσουν τις τσέπες τους ή να επιλέξουν τελικά πιο προσιτές οικονομικά πόλεις, άρα αλλαγή ακαδημαϊκής κατεύθυνσης.

* Photo credits: Pixabay/mastersenaiper