Είναι μια εικόνα γνωστή πια σε όλους-«απωθητική», ανεπιθύμητη, απεχθής και πολλά ακόμα από -α, που έχει βάλει την ζωή μας στον πάγο: ο κορωνοϊός συνεχίζει να είναι εδώ και ν’ ανθίσταται με όλες του τις δυνάμεις απέναντι σ’ εμβόλια, μέτρα προστασίας, τεστ πάσης φύσεως (self, rapid, PCR) και ούτω καθεξής, συνεχίζοντας να ποτίζει τα, επιβαβλή για την ανθρωπότητα, κύτταρα της πανδημίας με μαύρο αίμα.
Στο μεταξύ, με τη μετάλλαξη Δέλτα να έχει κατακλύσει σύσσωμο τον πλανήτη σχεδόν και το τέταρτο κύμα να ξεχύνεται ορμητικό προς πάσα κατεύθυνση, μαίνεται ακόμα μία μάχη πέραν αυτής κόντρα στον ίδιο τον ιό: εκείνη του ιερού φανατισμού των αρνητών απέναντι στους (σαφέστατα πιο ήπιων τόνων) υπέρμαχων του εμβολίου.
Εσχάτως ένα από τα πιο «πολυπαιγμένα» (μα σαθρά) επιχειρήματα όσων αντιτίθενται στην προοπτική του εμβολιασμού- που στη χώρα μας δεν είναι λίγοι…- είναι το εξής: «Και γιατί να κάνουμε το εμβόλιο; Δεν βλέπετε τι γίνεται στο Ισραήλ, που έχει εμβολιάσει σχεδόν όλο του τον πληθυσμό; Τα εμβόλια δε λειτουργούν και κολλάνε όλοι τους!».
Συνήθως αυτή η ανακρίβεια συνοδεύεται από μερικές ακόμα πιο ανακριβείς «κορώνες» (κορώνες, προφανέστατα, λόγω κορωνοϊού), όπως «Οι εμβολιασμένοι νοσούν βαρύτερα» ή «το 70% των θανάτων είναι εμβολιασμένοι» ή «όλοι οι διασωληνωμένοι είναι αυτοί που έχουν κάνει το εμβόλιο» και λοιπές ευγενείς μπαρούφες.
Γιατί λέμε για πάρτι ανακρίβειας, όμως; Πολύ απλά γιατί τα όσα υποστηρίζουν οι αρνητές απέχουν πόρρω από την αλήθεια- και τα «στείρα» νούμερα τεκμαίρουν επαρκέστατα την αντίθετη γνώμη.
Ας δούμε λίγο αναλυτικά τι ακριβώς συμβαίνει στο Ισραήλ, λοιπόν: μιλάμε για μια χώρα που σε συνολικό πληθυσμό δεν απέχει και πάρα πολύ από τη χώρα μας (είναι λίγο κάτω από τα 9 εκατομμύρια, την στιγμή που εμείς βρισκόμαστε εκεί γύρω στα 10.500.000).
Μέχρι και σήμερα έχουν χορηγηθεί δύο δόσεις του εμβολίου σε περισσότερους από τους μισούς κατοίκους της χώρας (55%) και στο 85% του ενήλικου πληθυσμού. Έτσι ξανάνοιξαν οι καφετέριες, τα μπαρ και τα εμπορικά καταστήματα, καθώς μειώθηκε εκπληκτικά ο αριθμός των κρουσμάτων σε λιγότερα από 100 ημερησίως, από 10.000 (!) που ήταν στην κορύφωση της πανδημίας.
Τι συμβαίνει τώρα που η εξαιρετικά μεταδοτική μετάλλαξη Δέλτα βρίσκεται στα… ντουζένια της; Δικαιώνονται οι αρνητές που λένε πως κολλάνε απείρως περισσότερο οι εμβολιασμένοι;
Σε καμία των περιπτώσεων: παρά το γεγονός πως πράγματι το να έχεις κάνει το εμβόλιο δε σου εξασφαλίζει ότι δε θα κολλήσεις (έχεις- σύμφωνα με τις πρώτες, πρώιμες πάντως, μελέτες- περίπου 40%-60% λιγότερες πιθανότητες να σε «πετύχει» ο ιός), τα συνολικά κρούσματα στο Ισραήλ ημερησίως είναι περίπου 600 πια, με πολύ μεγάλο αριθμό τεστ να γίνεται κάθε μέρα.
Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του μίνι άθλου, αρκεί να ρίξει μια ματιά στην ελαφρώς «μεγαλύτερη» Ελλάδα: εμείς, που το ποσοστό εμβολιασμών μας βρίσκεται στα τάρταρα, μετράμε σταθερά 3.000 κρούσματα με εξαιρετικά ανοδικές τάσεις, με τις προβλέψεις να κάνουν λόγο για 5000+ νέες μολύνσεις λίαν συντόμως.
Το ακόμα πιο σημαντικό, βέβαια, είναι ο αριθμός των θανάτων που καταγράφονται στο Ισραήλ: από τις 9 Ιουλίου που ξεκίνησε εκ νέου η «άνοδος», οι περισσότεροι νεκροί που έχουν υπάρξει σε μια μέρα είναι 3, ενώ τις πιο πολλές μέρες έχουμε 2 ή και 1.
Επομένως όχι, οι εμβολιασμένοι ούτε κολλάνε περισσότερο ούτε… πεθαίνουν περισσότερο. Ναι, συμφωνούμε: εννοείται πως κι αυτοί μπορούν να μολυνθούν, όμως οι πιθανότητες βαριάς νόσησης των εμβολιασμένων είναι εξαιρετικά μειωμένες έως μηδενικές, ενώ και ο αριθμός των διασωληνωμένων είναι πολύ μικρός (49).
Το Ισραήλ λοιπόν- που πολλάκις έχει χαρακτηριστεί ως «παγκόσμιο πείραμα»- δείχνει το δρόμο και τα νούμερά του «κραυγάζουν».
Δυστυχώς για τους αντιεμβολιαστές δε συνάδουν αυτές οι κραυγές με τις δικές τους άναρθρες, που τις σπάνιες φορές που σχηματίζουν λέξεις είναι ολότελα ψευδείς.
Μην παραχαράσσετε την ιστορία ρε παιδιά…