Ένας ολόκληρος, σχεδόν, μήνας. Τόσο πέρασε από την ημέρα της έναρξης των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, ως «απόρροια» της ρωσικής εισβολής. Στο μεσοδιάστημα έχουν συμβεί πολλά, με τις μέχρι τώρα διαπραγματεύσεις να πέφτουν στο κενό και οι ένθεν κι ένθεν προσπάθειες (;) για κατάπαυση του πυρός να μην έχουν ευοδωθεί.
Με την πολιορκία αρκετών πόλεων κομβικής σημασίας να συνεχίζεται από την πλευρά της Ρωσίας και με την Ουκρανία ν’ ανθίσταται σθεναρά, γίνεται ολοένα και πιο εμφανές πως το επικρατέστερο σενάριο για το τέλος του πολέμου είναι ένα.
Μέχρι, ωστόσο, να συμβεί αυτό οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές κάνουν ό,τι μπορούν για να γείρουν υπέρ τους την πλάστιγγα. Κι αν αυτό για την πανίσχυρη Ρωσία μοιάζει απλά θέμα χρόνου, για την Ουκρανία οι (λιγοστές) ελπίδες της έχουν τη μορφή της βοήθειας από τη Δύση και όποιον άλλον, τέλος πάντων, μπορεί να την εφοδιάσει με «σκληρό» οπλισμό.
Κινούμενος προς αυτό το πλαίσιο, ο (έχων εβραϊκές ρίζες) Βολοντίμιρ Ζελένσκι έκανε «άνοιγμα» προς την πλευρά του Ισραήλ, ζητώντας ν’ αποδείξουν εμπράκτως πως στέκεται στο πλευρό της Ουκρανίας και όχι της Ρωσίας.
Κάνοντας συγκρίσεις μεταξύ της ρωσικής επίθεσης και της «τελικής λύσης» -το σχέδιο της ναζιστικής Γερμανίας για την εξόντωση των Εβραίων – ο Ζελένσκι αμφισβήτησε την απροθυμία του Ισραήλ να πουλήσει το αντιπυραυλικό σύστημα Σιδηρούν Θόλος (Iron Dome) στην Ουκρανία. «Όλοι γνωρίζουν ότι τα συστήματά σας αντιπυραυλικής άμυνας είναι τα καλύτερα… και ότι σίγουρα μπορείτε να βοηθήσετε τον λαό μας, να σώσετε τις ζωές των Ουκρανών, των Ουκρανών Εβραίων», δήλωσε σχετικά.
«Μπορούμε να ρωτήσουμε γιατί δεν μπορούμε να λάβουμε όπλα από εσάς, γιατί το Ισραήλ δεν έχει επιβάλει ισχυρές κυρώσεις στη Ρωσία ή δεν ασκεί πίεση στις ρωσικές επιχειρήσεις. Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή είναι δική σας, αδέρφια και αδερφές, και τότε πρέπει να ζήσετε με την απάντησή σας», συμπλήρωσε.
Το μεγάλο ζητούμενο- πέραν, φυσικά, της απόφασης του Ισραήλ για το αν θα βοηθήσει ή όχι- είναι για ποιο λόγο ο Ζελένσκι «καίγεται» να κάνει δικό του το σύστημα “Iron Dome”.
Η απάντηση, απλή: γιατί μπορεί κάλλιστα ν’ αλλάξει τη μοίρα του πολέμου- ή, έστω, ν’ αυξήσει σοβαρότατα τις πιθανότητες της Ουκρανίας ν’ αμυνθεί αποτελεσματικά απέναντι στους εχθρούς της.
Τι είναι ο Σιδηρούς Θόλος, λοιπόν;
Αποτελεί το ύψιστο προστατευτικό «δίχτυ» του Ισραήλ από επιθέσεις που μπορεί να δέχεται με ρουκέτες και βρίσκεται σε επιχειρησιακή λειτουργία από την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία από το 2011.
Το πλέον εξελιγμένο και «έξυπνο» σύστημα αντιπυραυλικής προστασίας που έχει αναπτύξει η κυβέρνηση του Τελ Αβίβ, μπορεί να υπολογίζει ποιο ακριβώς σημείο θα πλήξει η εχθρική ρουκέτα. Εάν εκτιμηθεί πως θα πλήξει καίριας σημασίας στόχο (κρίσιμες εγκαταστάσεις, κατοικημένη περιοχή), εκτοξεύει πύραυλο να την αναχαιτίσει.
Το “Iron Dome” μπορεί να ανιχνεύσει μια επίθεση από τέσσερα έως 70 χιλιόμετρα μακριά και έπειτα, αφού πρώτα διαγνώσει την πορεία της ρουκέτας και την «κλειδώσει» στο σύστημα, εκτοξεύει έναν πύραυλο αναχαίτισης που εξολοθρεύει τις ρουκέτες στον αέρα, όπως μεταδίδει το CNN.
Η αποτελεσματικότητα το συστήματος καθίσταται ξεκάθαρη αν υπολογίσει κανείς πως μέσα σε μία εβδομάδα η Γάζα έχει εκτοξεύσει περισσότερες από 1000 ρουκέτες προς την πλευρά του Ισραήλ, με τις 850 εξ αυτών να έχουν εξολοθρευτεί πλήρως από το “Iron Dome” και σχεδόν 200 έπεσαν προς την «πίσω» πλευρά- στον παλαιστινιακό θύλακα, δηλαδή.
Το “Kippat Barzel”, όπως είναι η εβραϊκή του ονομασία, χρησιμοποιείται περισσότερα από 10 χρόνια με αδιανόητη, σε «στείρα» ποσοστά, επιτυχία από το Ισαρήλ, το οποίο κάνει λόγο για πάνω από 90% σε πετυχημένες αναχαιτίσεις των αντιπάλων του.
Καταλαβαίνει λοιπόν εύκολα κανείς ποιος είναι ο λόγος που ο Ζελένσκι, με μία είδους επίκληση στο συναίσθημα, θέλει να του δώσει το Ισραήλ το συγκεκριμένο αντιπυραυλικό σύστημα: από μόνο του ίσως και να αρκεί για ν’ αποκτήσει έναν απροσδόκητο άσο στο μανίκι.
Το μεγάλο, βέβαια, ερώτημα παραμένει: θα το πάρει; Χμ…