Kinzhal
Βρείτε μας στο

Από τα συμβατικά όπλα στα όπλα εξελιγμένης τεχνολογίας. Από αυτά στα χημικά. Από κει στην απειλή για χρήση πυρηνικών. Η Ρωσία έχει ένα ευρύ οπλοστάσιο, αλλά μεταξύ άλλων, ξεχωρίζει ιδιαίτερα ο πύραλος Kinzhal.

Πρόκειται για υπερηχητικούς, αεροβαλλιστικούς πυραύλους που σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας αναπτύσσονταν για χρόνια. Το όνομα σημαίνει Στιλέτο στα ρώσικα και η πρώτη χρήση του έγινε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας.

Με τον Kinzhal οι Ρώσοι θέλησαν να απαντήσουν στα πολλά καίρια χτυπήματα που δέχτηκαν από τους Ουκρανούς. Έτσι, στόχευσαν σε μια αποθήκη υπόγεια όπου οι Ουκρανοί είχαν δικούς τους πυραύλους και οπλικά συστήματα για τα αεροπλάνα τους, στην πόλη Ντελιάτιν που βρίσκεται στην επαρχία Ιβανο-Φρανκίβσκ, στη δυτική Ουκρανία.

Αυτό συνέβη την Παρασκευή. Μια ημέρα μετά, το Σάββατο, η Ρωσία ανέφερε πως έριξε έναν Kinzhal πάνω σε μια αποθήκη καυσίμων και λιπαντικών στην περιοχή Μικολάεφ. Αυτή η αποθήκη ήταν το μόνο προμηθευτικό μέσο για πολεμικά οχήματα στη νότια Ουκρανία.

Bayraktar: Αυτό είναι το τουρκικό όπλο- έκπληξη που έχει κρατήσει την Ουκρανία όρθια στον πόλεμο

Τι είναι όμως ο υπερηχητικός βαλλιστικός πύραλος Kinzhal;

Ως υπερηχητικός αρχικά, ορίζεται οποιοσδήποτε πύραυλος που ταξιδεύει με τουλάχιστον πέντε φορές την ταχύτητα του ήχου, δηλαδή στην κλίμακα Mach είναι Mach 5. Αυτό σημαίνει 3.836 μίλια την ώρα ή ταχύτερα, άρα καλύπτουν ένα μίλι το δευτερόλεπτο. Επιπλέον, μπορούν στη διάρκεια της διαδρομής να αλλάξουν κατεύθυνση και αυτό τους καθιστά ένα πολύ αποτελεσματικό όπλο που δύσκολα ανακόπτεται.

«Στιλέτο»: Το «τέρας» της Ρωσίας που αλλάζει τις ισορροπίες δεν ανιχνεύεται από κανένα σύστημα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Η κλασικότερη ποδοσφαιρική ζωγραφιά: Οι 99 στους 100 δεν ξέρουν γιατί ο χλοοτάπητας είναι ριγέ – Μήπως είσαι στο 1%;

Η Ρωσία και η Κίνα είναι δύο χώρες που έχουν κάνει πολλά βήματα προόδου σε αυτό το κομμάτι. Σε μια ομιλία του το 2018, ο Βλάντιμιρ Πούτιν περηφανευόταν για τους Kinzhal και για άλλα στρατηγικά όπλα επόμενης γενιάς.

Το Kinzhal είχε κάτι το διαφορετικό. Μπορούσε να πάει σε οποιοδήποτε σημείο στον πλανήτη και δε μπορούσαν να το ανιχνεύσουν τα αντιπυραυλικά συστήματα.

Μια έρευνα του Center for Strategic and International Studies στις αρχές Φεβρουαρίου, είχε εξηγήσει πως οι υπερηχητικοί πύραλοι συνδυάζουν την ταχύτητα και το εύρος των βαλλιστικών, αλλά μπορούν να κινηθούν σε χαμηλό ύψος και μπορούν να μανουβραριστούν.

Πόλεμος στην Ουκρανία: Η απάντηση των Ουκρανών στο ερώτημα «γιατί η Ρωσία δεν ζητάει τους νεκρούς της» και το τρένο νεκροφόρα

Ο Kinzhal λοιπόν, ή Kh-47M2, είναι ένας υπερηχητικός, αεροβαλλιστικός πύραυλος που κινείται σε αέρα και έδαφος και η Ρωσία υποστηρίζει πως έχει εύρος 2.000 χιλιομέτρων και ταχύτητα Mach 10. Είναι σχεδιασμένος για να ενσωματώνεται σε μαχητικά αεροσκάφη MiG και μπορούν να αντισταθούν σε κάθε αμυντικό σύστημα.

Εκτός από τον Kinzhal, η Ρωσία έχει κατασκευάσει και άλλα συστήματα, όπως το Avangard,  ένα υπερηχητικό όχημα με εύρος 6.000 και τον Zircon, υπερηχητικό βαλλιστικό πύραυλο.

Σε αυτές τις 27 ημέρες πολέμου, η Ρωσία έχει εκτοξεύσει, σύμφωνα με το Πεντάγωνο, 1.100 πυραύλους. Επιβεβαίωση για τους Kinzhal δεν υπάρχει ακόμα. Είναι όμως ένα ερώτημα γιατί να χρησιμοποιηθεί από κοντινή απόσταση για να πετύχει ένα κτήριο.

Ο αναλυτής σε αμυντικά ζητήματα και διεθνείς σχέσεις, James Bosbotinis, εξηγεί πως η χρήση αυτού του πυραύλου είναι ένα μήνυμα προς την Ουκρανία και το ΝΑΤΟ πως η Ρωσία δε θα διστάσει να κλιμακώσει την κατάσταση, αν βρεθεί στα σχοινιά. Είναι εμφανές επίσης πως η Ρωσία έχει χάσει αρκετό έδαφος και οι Kinzhal, με τη φήμη που έχουν, αναπτερώνουν το ηθικό και επιχειρούν επανάκτηση του μομέντουμ.

Είναι άτρωτοι οι Kinzhal; Όχι. Είναι τεχνολογικά εφικτό και οικονομικά δυνατό για μια χώρα να αναπτύξει συστήματα που να τους στοχεύουν, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο.

«Παρόλο που οι παραδοσιακές αμυντικές τακτικές μπορούν να αποκρούσουν ατομικά αυτές τις προκλήσεις, ο συνδυασμός τους απαιτεί νέες ικανότητες, επιχειρησιακό σχέδιο και μια χάραξη αμυντικής στάσης. Τα ίδια στοιχεία που κάνουν τους υπερηχητικούς πυραύλους γοητευτικούς, ίσως κρύβουν και την απάντηση στο πώς εξουδετερώνονται.

Αντί να σκεφτόμαστε την υπερηχητική άμυνα ως μια αντίδραση στην κληρονομιά του αμυντικού προβλήματος κατά των βαλλιστικών πυραύλων, ίσως είναι καλύτερα να την θεωρήσουμε μια περίπλοκη άμυνα αέρος», υποστηρίζει ο Bosbotinis στο CNBC.

Είτε πάντως η Ρωσία χρησιμοποίησε αυτούς τους πυραύλους, είτε όχι, το ψυχολογικό τους effect είναι σημαντικό σε ένα διάστημα που τα στρατεύματα τους έχουν χάσει μεγάλο κομμάτι προμηθειών, αντιμετωπίζουν οργανωτικά προβλήματα και βασίζονται κατά πολύ σε νεοσύλλεκτους που δεν έχουν λάβει τη σωστή εκπαίδευση.

Πηγή: Unsplash/Riya Rohewal