Αυτό που δε θα καταλάβει κανείς για τον πόλεμο στην Ουκρανία...

Και φαίνεται ολοένα και περισσότερο όσο περνάει ο καιρός.

Φτάνουμε, (απ)αισίως, στον έναν ολόκληρο μήνα πολέμου στην Ουκρανία, καθώς ήταν 24 Φλεβάρη όταν οι ρωσικές δυνάμεις μπήκαν στο έδαφος των πρώην «συντρόφων» τους και ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί.

Σ’ αυτό το διάστημα συνέβησαν πάρα πολλά, με τις εικασίες για το πώς θα τελειώσει ο πόλεμος, αν θα οδηγηθούμε στον τρίτο παγκόσμιο, πού κρύβεται ο Ζελένσκι και αν οι Ρώσοι θέλουν να τον δολοφονήσουν ή όχι (και απειράριθμα ακόμα…) να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο.

Το πιθανότερο σενάριο για το τέλος των εχθροπραξιών είναι αυτό του «νέου Αφγανιστάν» και είναι ένα απευκταίο σενάριο, καθώς αναμένεται να τσακίσει και τις δύο χώρες- με τα σκοτεινά «μεθεόρτια» να γίνονται αντιληπτά στο πετσί ολόκληρου του πλανήτη.

Την ώρα, όμως, που η Δύση συνεχίζει να δείχνει τον Πούτιν σαν να είναι ο νέος Χίτλερ και η Ανατολή, με την σειρά της, επιμένει στα περί αποναζιστικοποίησης της Ουκρανίας, εξακολουθεί να συμβαίνει το χείριστο δυνατό στο πεδίο των μαχών.

Κι αυτό είναι κάτι που ουδείς φαίνεται να το καταλαβαίνει- ή, ακόμα χειρότερα, κανείς δεν του δίνει σημασία: χάνονται ανθρώπινες ζωές. 

Σε περίπτωση που δεν το διαβάσατε, η έγκριτη Wall Street Journal, επικαλούμενη πηγές του ΝΑΤΟ, ανέφερε το απόγευμα της Τετάρτης (23/3) πως έως και 40.000 Ρώσοι στρατιώτες σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή αιχμαλωτήστηκαν στο μέτωπο του πολέμου στην Ουκρανία.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΝΑΤΟ από την έναρξη του πολέμου μέχρι και σήμερα έχουν σκοτωθεί 7.000 – 15.000 Ρώσοι στρατιώτες, την στιγμή που σε δέκα ολόκληρα χρόνια στο Αφγανιστάν έχασε 15.000. 

Προσέξτε: 15.000 και ακόμα 25.000 αιχμάλωτοι και τραυματίες μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα, την στιγμή που στο Αφγανιστάν (μια ακόμα «πονεμένη», απ’ όλες τις πλευρές, ιστορία) αυτές τις απώλειες η Ρωσία τις κατέγραψε σε βάθος δεκαετίας.

Φυσικά, από την πλευρά της, η Μόσχα διαψεύδει το συγκεκριμένο νούμερο, θέλοντας να δείξει πως δεν «πληγώνεται» τόσο πολύ στην προσπάθειά της να καταλάβει το Κίεβο, το οποίο, θυμίζουμε, οι υπολογισμοί των αξιωματούχων της «Αρκούδας» ήταν πως θα πέσει σε 72 ώρες το πολύ.

Το Reuters (το πλέον ειδησεογραφικά Μέσο του πλανήτη, δηλαδή), υπολογίζει τις συνολικές απώλειες σε πάνω από 20.000, ενώ έχουν εκτοπιστεί από τον τόπο τους περίπου δέκα εκατομμύρια, μια ολόκληρη Ελλάδα δηλαδή. 

Παράλληλα, κάνει λόγο για πάνω από 120 δισεκατομμύρια δολάρια υλικές ζημιές, σχεδόν 2.000 κατεστραμμένα κτήρια επί ουκρανικού εδάφους (κάτι που σημαίνει πως οι υποδομές της χώρας έχουν τσακιστεί ήδη) και πάνω από 20.000 τραυματίες.

Όσο περνάει ο καιρός και δεν υπάρχει κατάπαυση του πυρός, είναι βέβαιο πως οι θάνατοι, δυστυχώς, θα εκτοξευτούν- και είναι λογικό: το μένος, ένθεν κι ένθεν, με τη μέρα αυξάνεται, οι αντιστάσεις της Ουκρανίας κάμπτονται μεν αλλά όχι με τους ρυθμούς που περίμεναν οι Ρώσοι (κάτι που «μεταφράζεται» σε ακόμα περισσότερες εκατέρωθεν απώλειες ζωών) και το μέλλον προμηνύεται ιδιαιτέρως ζοφερό σε ό,τι έχει να κάνει με την βλακώδη «σπατάλη» ανθρώπινου αίματος.

Δεν έχει σημασία αν κάποιος υποστηρίζει πως Πούτιν αίφνης «τρελάθηκε» και θέλει ν’ αναβιώσει την μεγάλη ΕΣΣΔ ούτε αν είναι κανείς στην απέναντι πλευρά και θεωρεί δικαιολογημένη την εισβολή, μια και το ΝΑΤΟ έφερε τις βάσεις του εξαιρετικά κοντά στην Ρωσία.

Εκείνο που μετράει και που κανείς δε δείχνει να το καταλαβαίνει, είναι πως πεθαίνει κόσμος. Πολύς κόσμος. Αθώος κόσμος.

Όλα τα υπόλοιπα-πολιτική, σκοπιμότητες, κέρδος και ούτω καθεξής- είναι μια αχνή τελεία στο βάθος του συνεχιζόμενου παραλογισμού.