Αν «φταίει» κάποιος γι’ αυτό π0υ (μας) συμβαίνει είναι ο Χρόνος- και μόνο αυτός. Ή, αν θέλουμε σώνει και ντε να βρούμε «συμπαραστάτη», τότε είναι η πολύ σκληρή ανθρώπινη φύση, η οποία προσαρμόζεται σε οποιαδήποτε εφιαλτική συνθήκη με τρομακτική ταχύτητα.
Κάπως έτσι, «χάρη» σε αυτόν τον συνδυασμό Χρόνου+ανθρώπινης φύσης, ο αποκρουστικός πόλεμος στην Ουκρανία που μαίνεται από τις 24 Φεβρουαρίου έχει περάσει, εδώ και καιρό, σε δεύτερη (και τρίτη και τέταρτη και πέμπτη…) μοίρα για τον υπόλοιπο πλανήτη, μετά τον πρώτο ταραχώδη μήνα.
Τα νέα πλέον από το Κίεβο και το Κρεμλίνο φτάνουν με το σταγονόμετρο, όχι επειδή δεν υπάρχουν αλλά επειδή ο υπόλοιπος κόσμος αποφάσισε πως δε θέλει ν’ ασχολείται με το συγκεκριμένο ζήτημα, λες και δεν είναι κάτι που επηρεάζει ολόκληρη την ανθρωπότητα αλλά ένα πολεμικό συμβάν σ’ έναν γαλαξία πολύ-πολύ μακρινό.
Παρά την σαφέστατη «υποβάθμιση», ωστόσο, υπάρχουν κάποια σημαδιακά γεγονότα από το μέτωπο τα οποία μπορούν ακόμα να συνταράξουν τον πλανήτη και να φέρουν πιο κοντά το πολυπόθητο τέλος των εχθροπραξιών που στοιχίζουν την ζωή πολλών αθώων πολιτών.
Ένα τέτοιο, φυσικά, είναι και η επανακατάληψη της Χερσώνας από την Ουκρανία, μετά από μια περίοδο που βρισκόταν στα χέρια των Ρώσων. Είναι κοινό μυστικό πια πως οι Ουκρανοί δεν περιορίζονται στην παθητική στάση των πρώτων 2-3 μηνών περίπου, αλλά αντεπιτίθενται (και με την αδιαμφισβήτητη βοήθεια της Δύσης…) και δείχνουν να ισορροπούν- ου μην και να κερδίζουν- τον πόλεμο.
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών έχουν φέρει εκ νέου στο προσκήνιο την πιθανότητα μιας συμφωνίας μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, καθώς είναι κάτι παραπάνω από σαφές πως όσο συνεχίζονται οι μάχες και οι δύο χώρες «γονατίζουν» ολοένα και περισσότερο.
Μάλιστα, μια αποκάλυψη ενός Ρώσου ακαδημαϊκού δείχνει πως η συμφωνία δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας (όπως, για παράδειγμα, ήταν το καλοκαίρι) αλλά άκρως ρεαλιστική πιθανότητα.
Πιο συγκεκριμένα, η Δύση φέρεται να έκανε πρόταση παράδοσης στον Βλαντιμίρ Πούτιν την ώρα που έχανε τη Χερσώνα και περνούσε εκ νέου στους Ουκρανούς.
Οι συνεργάτες του Βλαντιμίρ Πούτιν είδαν θετικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθώς οι προτάσεις που έγιναν τους επιτρέπουν να συνεχίσουν να είναι στην εξουσία και να αποφύγουν τις κατηγορίες για «εγκληματικές ενέργειες», σύμφωνα με δημοσίευμα της Daily Mail.
Ο καθηγητής Βαλερί Σολοβέι, που ήταν στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας και ισχυρίζεται ότι έχει διασυνδέσεις με το Κρεμλίνο, χαρακτήρισε ντροπιαστική ήττα την αποχώρηση από τη Χερσώνα. Πρόσθεσε ότι η παράδοση θα οδηγήσει τη Ρωσία να παραχωρήσει όλα τα εδάφη στην Ουκρανία με εξαίρεση την Κριμαία, η οποία θα γίνει αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη και το καθεστώς της δεν θα συζητηθεί ξανά μέχρι το 2029.
Σε αντάλλαγμα, ο Πούτιν και οι σύντροφοί του θα απέφευγαν τις ποινικές κατηγορίες για τον πόλεμο και θα τους επιτραπεί να παραμείνουν στην εξουσία, λέει ο καθηγητής.
Το ακόμα πιο σημαντικό είναι πως οι μέχρι πρότινος άτεγκτοι Ρώσοι παρουσιάζονται ολοένα και πιο δεκτικοί στο ενδεχόμενο να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με τους Ουκρανούς, οι οποίοι, όπως λένε οι πληροφορίες από τις ΗΠΑ, είναι ξεκάθαρο πως επιθυμούν το ίδιο.
Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς την εκπεφρασμένη, εδώ και καιρό, στάση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, που έχει ξεκαθαρίσει ότι προτίθεται να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με τον όρο να μην είναι ο Πούτιν, αλλά κάποιος άλλος πρόεδρος της Ρωσίας.
Παρά τα όποια «αγκάθια», αρχίζει και γίνεται αντιληπτό όλο και πιο πολύ πως οι δύο πλευρές θέλουν να… τα βρουν, καθώς μπροστά υπάρχει μονάχα ο βαρύς χειμώνας (ο χειρότερος, σε ενεργειακό επίπεδο, από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο) και ουδείς θέλει να βρίσκεται στο πεδίο των μαχών με τέτοιες αντίξοες συνθήκες.
Ευχή κάθε εχέφρονος ανθρώπου, εξυπακούεται, είναι να καμφθούν τα όποια εμπόδια και Ρωσία και Ουκρανία να μπορέσουν να φτάσουν σε μία λύση, προκειμένου ν’ «αναπνεύσει» εκ νέου η Ευρώπη και, εν συνεχεία, και ο υπόλοιπος κόσμος.
Ναι, η ανθρώπινη φύση είναι σκληρή. Και ο Χρόνος ύπουλο πράγμα.
Ούτε η μία, όμως, είναι τόσο σκληρή ούτε ο άλλος τόσο ύπουλος, όταν μιλάμε για έναν μακροχρόνιο πόλεμο…