Η Τουρκία δοκίμασε τον περασμένο Οκτώβριο για πρώτη φορά την εκτόξευση ενός νέου βαλλιστικού πυραύλου, εσωτερικής παραγωγής, με την ονομασία Tayfun, δηλαδή «τυφώνας» στα τουρκικά.
Ο Ταγίπ Ερντογάν αναφερόμενος στην παραγωγή του πυραύλου Tayfun, είπε πως το νέο οπλικό σύστημα έχει προκαλέσει τρόμο στην Ελλάδα και απείλησε ευθέως την Αθήνα, λέγοντας ότι μπορεί να τη χτυπήσει, αφού βρίσκεται μέσα στο βεληνεκές του.
Κατά τη δοκιμαστική του εκτόξευση ο Tayfun, ο οποίος εξελίχθηκε με άκρα μυστικότητα, διένυσε 561 χιλιόμετρα, συνεπώς ανήκει στην κατηγορία πυραύλων μέσου βεληνεκούς. Είναι ωστόσο, μία σημαντική αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων πυραύλων Bora, που παράγει η Τουρκία και το βεληνεκές τους δεν ξεπερνάει τα 280 χιλιόμετρα. Επίσης, τα βλήματα του Tayfun εκτοξεύονται από αυτοκινούμενη τροχοφόρα πλατφόρμα παρόμοια με εκείνη του συστήματος Bora.
Η Τουρκία δεν έδωσε στη δημοσιότητα επίσημα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του νέου της πυραύλου, ο οποίος κατά πληροφορίες έχει ταχύτητα 3,6 Mach. Στη γειτονική χώρα πάντως, το θέμα πήρε μεγάλη έκταση από τα ΜΜΕ και παρουσιάστηκαν χάρτες, που φαίνεται ότι ο «τυφώνας», ανάλογα το σημείο εκτόξευσης, μπορεί να πλήξει όλη την επικράτεια της Ελλάδας, την Κύπρο, το Ισραήλ, το Λίβανο, το βόρειο Ιράν, τη Συρία, την Αρμενία, τις ακτές της Ουκρανίας, ακόμη και το Ιράκ, μέχρι τη Βαγδάτη.
Οι πύραυλοι που αναπτύσσει η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, η οποία από το 2018 υπάγεται στον Ερντογάν, μπορούν να φέρουν κεφαλές με συμβατικά, πυρηνικά, χημικά, ακόμη και βιολογικά όπλα. Είναι προφανές, πως η Τουρκία έχει επενδύσει χρόνο και χρήμα στην εξέλιξη των οπλικών της συστημάτων, αντιγράφοντας τεχνολογίες του εξωτερικού.
Με αυτούς τους πυραύλους, η Τουρκία δύναται να πλήξει στόχους πίσω από τη γραμμή του μετώπου, κάτι που σημαίνει ότι καθίστανται πιο ευάλωτες οι κρίσιμες υποδομές. Στόχος του τουρκικού κράτους είναι να μεγαλώσει την αποτρεπτική του δύναμη και παρά τις ευθείες απειλές του Ερντογάν κατά της Ελλάδας, η οποία επίσης βρίσκεται σε εξοπλιστικό «πυρετό», μάλλον η ανάπτυξη του Tayfun αφορά περισσότερο στην κρίση στις σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράν.
Σε κάθε περίπτωση, η Τουρκία φιλοδοξεί πάντα να έχει τον τίτλο της περιφερειακής δύναμης στην Ανατολική Μεσόγειο, ωστόσο οι πύραυλοι Tayfun δεν ανατρέπουν από μόνοι τους τις ισορροπίες. Μεγάλο ρόλο παίζει ο αριθμός που θα μπορέσει να διαθέσει η Τουρκία και το κυριότερο, αν θα καταφέρει να τους εντάξει ομαλά στο στρατιωτικό της δόγμα, προκειμένου να τους αξιοποιήσει αποτελεσματικά σε μία πιθανή διένεξη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ρωσία, η οποία διαθέτει πολύ περισσότερους πυραύλους από την Ουκρανία, αλλά στην πράξη δεν απέκτησε στρατηγικό πλεονέκτημα.
Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Τουρκία είναι μέλος του καθεστώτος ελέγχου πυραυλικής τεχνολογίας (MTCR), επομένως δεν έχει τη δυνατότητα να εξάγει πυραύλους ικανούς να μεταφέρουν εκρηκτική κεφαλή 500 κιλών για πάνω από 300 χιλιόμετρα. Μπορεί ωστόσο να διατηρεί στην κατοχή της τέτοιου είδους οπλικά συστήματα, που παράγει η ίδια.