Ήταν η (θλιβερή, δυστυχώς) εποχή τους να «λάμψουν». Οι μέρες που η επιστημονική τους κατάρτιση ήταν κάτι παραπάνω από αναγκαία και οι απόψεις τους, αν και άυλες, ζύγιζαν περισσότερο κι από ένα φορτηγό γεμάτο με ράβδους χρυσού. Η περίοδος που ο κόσμος και ο χρόνος είχαν παγώσει και τα πάντα έδιναν την αίσθηση πως κινούνται αποκλειστικά και μόνο γύρω από αυτούς.
Οι λοιμωξιολόγοι (κυρίως, μα και οι πάσης φύσεως γιατροί) είδαν τις προσωπικές τους μετοχές ν’ ανεβαίνουν λόγω της πανδημίας και η θέση τους σε καθημερινή βάση στις εκπομπές, τα sites και τις εφημερίδες ήταν εξασφαλισμένη.
Πολλοί εξ αυτών έγιναν «σταρ», άλλοι είδαν το κοινωνικό έρεβος και πούλησαν ευθαρσώς τρομολαγνεία με το κιλό, μερικοί ήταν πιο μετριοπαθείς με μια μικρή ροπή προς την υπερβολή και…
Και υπήρχε και ο κ. Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης– ο… αγαπημένος του menshouse, καθώς ουδέποτε αναλώθηκε σε κορώνες φόβου πέραν του φυσιολογικού και, το κυριότερο, έχει πέσει μέσα σε ό,τι έχει πει για τον κορωνοϊό σε ένα ποσοστό που αγγίζει το (ανέφικτο, όταν μιλάμε για διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες) 100%.
Γι’ αυτό, πάγια τακτική μας είναι όταν μιλάει ή γράφει το οτιδήποτε να τον ακούμε και να τον διαβάζουμε με αφοσίωση που αγγίζει τις παρυφές της «ιερής».
Και μετά την μεγαλύτερη εισαγωγή/ επικαλυμμένη (μα δίκαιη…) αποθέωση στο καθηγητή, ας περάσουμε στο προκείμενο: παρά το γεγονός πως άπασες, θαρρείς, οι κοινωνίες ανά τον κόσμο έχουν αποφασίσει πως αίφνης δεν υπάρχει πανδημία και πως ξεμπερδέψαμε οριστικά και αμετάκλητα με το θηρίο του covid, η πραγματικότητα είναι κομματάκι διαφορετική.
Τα νούμερα σε κρούσματα/ εισαγωγές/ θανάτους εξακολουθούν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά να κυμαίνονται σε υψηλότατα νούμερα, την στιγμή που η Κίνα εκ νέου αποτελεί πηγή έντονου προβληματισμού.
Τι συμβαίνει ακριβώς, λοιπόν, με τον ιό; Επέστρεψε… δυνατότερος από ποτέ; Γιατί εξακολουθεί να «κολλάει» με ταχύτατους ρυθμούς ο κόσμος και πότε, επιτέλους, θα μπορέσουμε να πούμε με σιγουριά πως ξεμπερδέψαμε με όλες τις καταραμένες μεταλλάξεις; Συνεχίζει να βρίσκεται σε καθεστώς αυξημένου κινδύνου η ανθρωπότητα;
Και- επίσης βασικό- τι γίνεται και με τις υπόλοιπες ιώσεις που «κυκλοφορούν» εκεί έξω, μετά από μια διετία συνεχών περιορισμών και lockdowns, που δεδομένα έριξαν τις άμυνες του οργανισμού μας, με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι να μολύνονται και να νοσούν, ακόμα και σοβαρά;
Ηρεμία. Ο κ. Γουργουλιάνης είναι για νιοστή φορά κατατοπιστικότατος: με μία ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στα social media, όπου και σχολιάζει ένα άρθρο της «Καθημερινής» με τον τίτλο “COVID-19 vs γρίπης και ιώσεων – Ποια είναι τα συμπτώματα, πότε εκδηλώνονται και πότε μεταδίδονται”, ο καθηγητής εξηγεί τι ακριβώς γίνεται και γιατί δεν συντρέχει λόγος ανεξέλεγκτου πανικού:
«Αυτό που ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες δεν είναι “γιγαντιαίο πανδημικό κύμα”, αλλά η επιστροφή στην εποχή προ πανδημίας. Η εποχική γρίπη αλλά και πάρα πολλοί άλλοι ηπιότεροι ιοί που ενδημούν τους χειμερινούς μήνες, προσβάλλουν συνήθως το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα και ταλαιπωρούν κυρίως τους ευάλωτους. Ο κορωνοιός που προκάλεσε την πανδημία, μετατρέπεται “μετάλλαξη με μετάλλαξη” σε έναν από αυτούς, δηλαδή περισσότερο μεταδοτικός και λιγότερο θανατηφόρος», έγραψε σχετικά και η καρδιά μας… πήγε στη θέση της.
Παρά τα αυξημένα νούμερα, επομένως, μετράμε αντιστρόφως για την επιστροφή στην πολυθρύλητη «κανονικότητα». Αυτό που παρατηρούμε είναι, μας λέει ο καθηγητής, μία «ενσωμάτωση» του covid στην καθημερινότητά μας που, κατά πώς φαίνεται, θα μας συντροφεύει για αρκετά χρόνια.
Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως θα είναι ένας επικίνδυνος ιός για το ευρύ κοινό. Όχι: η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί και θα συμβιώνουμε, χωρίς μεγάλες απώλειες (όπως άλλωστε συμβαίνει… διαχρονικά και με την «απλή» γρίπη) με τον κορωνοϊό.
Όχι τα καλύτερα νέα στην ιστορία, το ξέρουμε. Ούτε, όμως, και τα χειρότερα.
Ας είναι: μας κάνει…