Μπορεί το ελληνικό θέατρο να αφθονεί σε σπουδαίους ηθοποιούς κάθε φύλου, αλλά δεν είναι πολλοί αυτοί που μπορούν να γεμίσουν μόνοι τους μια αίθουσα. 3-4 είναι. Κι ο κορυφαίος αυτών είναι ο Άρης Σερβετάλης.
Αφήνοντας στην άκρη το μέγεθος του ταλέντου του καθενός, ο Άρης Σερβετάλης είναι ο ένας από τους δύο τα τελευταία δύο χρόνια που κάνει απανωτά sold out και για να βρει κανείς εισιτήριο σε οποιαδήποτε παράστασή του, θα πρέπει να είναι ο ίδιος ο Σερβετάλης ή κάποιος που να ανήκει στους συντελεστές.
Ο ένας είναι ο Πάνος Βλάχος με τον Τυχαίο Θάνατο Ενός Αναρχικού που για 2 μήνες μετά την περασμένη χρονιά δε μπορούσες να βρεις εισιτήριο και ο έτερος ο Σερβετάλης. Μόνο που με τον Σερβετάλη αυτή η συνθήκη αφορά τις παραστάσεις του εδώ και 3-4 χρόνια.
Έχοντας μείνει στο μακρινό παρελθόν όλη αυτή η κατάσταση με το εμβόλιο και την αποχώρησή του από τον Ρινόκερο πριν 2 χρόνια, ο Άρης Σερβετάλης διαγράφει μια σπάνια θεατρική διαδρομή.
Με την παράσταση της Έφης Μπίρμπα για το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, τα Βατράχια, ο Σερβετάλης ηγήθηκε ενός θιάσου που κατέγραψε την πιο επιτυχημένη παράσταση στην Επίδαυρο φέτος το καλοκαίρι, αυτή που δεν συνοδεύτηκε από σκιές ή μομφές, όπως έγινε με τις Σφήκες της Κιτσοπούλου ή τη Μήδεια του Καστόρφ.
Στο διήμερο που βρέθηκε η παράσταση στην Επίδαυρο, το αρχαίο θέατρο γέμισε όσο δεν πάει και τις δύο μέρες, με σχεδόν 18.000 εισιτήρια.
Ίδιο ήταν το σκηνικό και στο Ηρώδειο στις 31/8, αλλά και σε όλους τους σταθμούς της περιοδείας, ιδίως μετά την Επίδαυρο.
Γενικότερα, ο Σερβετάλης έχει την καλή έξωθεν μαρτυρία, αποτελεί μια εγγύηση για κάθε παράσταση πως δεν θα είναι ανούσια για τον θεατή, αλλά θα έχει ένα υψηλό κατώτατο επίπεδο. Κι αυτό το word of mouth είναι που συσσωρεύει τόσο κόσμο στις online πλατφόρμες να κλείνουν όπως όπως εισιτήρια για να προλάβουν οτιδήποτε υπάρχει ελεύθερο σε θέση στα θέατρα που εμφανίζεται.
Λίγα λόγια για την παράσταση
Η Αθήνα διανύει μια βαθιά πολιτική και πνευματική κρίση, κρίση θεσμών και αξιών. Στην άνυδρη και δυσοίωνη πραγματικότητα της πόλης, ο Διόνυσος, πατέρας κι εμπνευστής του θεάτρου, ξεκινά το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο για να φέρει πίσω τον σπόρο της αναγέννησης, την ποίηση, ώστε να σώσει τον κόσμο που καταρρέει.
Με συνοδοιπόρους τον Ξανθία και τον θόρυβο των βατράχων, μέσα από αλλεπάλληλες κωμικές και παράδοξες συναντήσεις φτάνει στον Άδη για να αναστήσει τον Ποιητή. Εκείνον που μπορεί ν’ αναμετρηθεί με την επερχόμενη καταστροφή. Από τις ρωγμές της ατόφιας κωμικότητας του έργου εκφύονται αδυναμίες ζώντων και τεθνεώτων και ανακινούνται τα δύσοσμα νερά της πραγματικότητας.
Με όραμα την μεγάλη ιδέα της σωτηρίας της κόσμου, η κάθοδος του Διονύσου στον Άδη γίνεται ταυτόχρονα κατάβαση στον ίδιο τον μηχανισμό του θεάτρου. Στα ίχνη του Διονύσου, η παράσταση ζητά να φτάσει με τη σειρά της στον πυρήνα της θεατρικής δημιουργίας με οδοδείκτη τον υπέροχο αριστοφανικό εξπρεσιονισμό.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μπλάθρας
Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία: Έφη Μπίρμπα
Διασκευή: Έφη Μπίρμπα, Άρης Σερβετάλης, Κωνσταντίνος Μπλάθρας Μ
ουσική: Constantine Skourlis
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Καρβέλας
Κοστούμια: Έφη Μπίρμπα, Βασιλεία Ροζάνα
Επιμέλεια κίνησης: Μιχάλης Θεοφάνους
Βοηθός σκηνοθέτιδας-καλλιτεχνική συνεργάτις: Δάφνη Αντωνιάδου
Βοηθός σκηνογράφου-καλλιτεχνική συνεργάτις: Βάσια Λύρη
Βοηθός ενδυματολόγων-καλλιτεχνικός συνεργάτης: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Σύμβουλος ήχου: Νικόλας Καζάζης
Φωτογραφίες: Karol Jarek
Κινηματογράφιση: Makeyourownfilms
Παραγωγή: Χώρος Τέχνης
Παίζουν: Άρης Σερβετάλης, Μιχάλης Σαράντης, Αργύρης Ξάφης, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μαίρη Μηνά, Έκτορας Λιάτσος, Μιχάλης Θεοφάνους, Αλεξάνδρα Καζάζου, Νάνσυ Μπούκλη, Κυριάκος Σαλής