Σε παλαιότερο άρθρο εδώ στο menshouse είχαμε παρουσιάσει τα 5 καλύτερα ανέκδοτα του Γιάννη Σερβετά από το «Comfuzio» ως την «Αρβύλα». Υπάρχει κι ένα όμως που είναι μια κατηγορία μόνο του και για το οποίο έπρεπε να γίνει ξεχωριστό θέμα.
Ένα ανέκδοτο που σε κάνει να ξεχάσεις το lockdown και να το δεις ξανά και ξανά…
Αν είχαμε 1994, θα μπορούσαμε να πούμε «Δικέ μου, είσαι κορυφή». Αν περνούσαμε στο 2003, κατά πάσα πιθανότητα θ’ αναφωνούσαμε «Τζάμι!». Σε περίπτωση που το ημερολόγιο έδειχνε 2009 θα φωνάζαμε «Τα σπάει!», ενώ αν είχαμε 2015 θα συμφωνούσαμε ότι «Δεν υπάρχει!».
Σ’ οποιαδήποτε περίοδο κι αν βλέπαμε ή ακούγαμε τον Γιάννη Σερβετά να λέει κάποιο ανέκδοτο, ένα είναι το σίγουρο: θα συμφωνούσαμε πως ο τύπος είναι αυτό που μικροί- όταν τρώγαμε βελανίδια στα δέντρα του χωριού μας και λίγο πριν κατεβούμε από τα δέντρα- λέγαμε “One of a kind”- μοναδικός στο είδος του.
Γιατί, βλέπετε, η ικανότητα του Γιάννη στο να «σωματοποιεί» τ’ ανέκδοτα παραπέμπει ευθέως σε θεόσταλτο ταλέντο που όμοιό του μάλλον δεν έχουμε ξαναδεί στην Ελλάδα.
Είτε στο ανατρεπτικό «Comfuzio» είτε στο αγαπημένο όλων «Α.Μ.Α.Ν.» (και τη μετεξέλιξή του, τα «Καθάρματα») είτε στον «Γιάννη τον όμορφο» είτε στο «Ράδιο Αρβύλα», ο Σερβετάς έδινε αφειδώς ρέστα, κάνοντας τους πάντες να γονατίσουν μέχρι υποκλίσεως.
Το menshouse, λοιπόν, αισθανόμενο την ιστορική- και παντελώς αχρείαστη- ευθύνη να βαραίνει τους ηλεκτρονικούς του ώμους, αποφάσισε να αναδείξει το κορυφαίο των κορυφαίων. Εκείνο που μας έκανε να γονατίσουμε από τα γέλια, εκείνο που μας έκανε να δακρύσουμε κυριολεκτικά.
Ναι, θα μπορούσαν να μπουν πολλά ακόμα, αλλά το συγκεκριμένο παίζει χωρίς αντίπαλο! Μιλάμε για οπτικοακουστικό αριστούργημα! Απολαύστε…