Έχει να εμφανιστεί σε κάτι τηλεοπτικό από το Νησί. Με εξαίρεση κάποια γκεστ, η Κατερίνα Λέχου δε βρέθηκε σε αυτά τα 10-11 χρόνια με διάρκεια σε μια σειρά. Δούλεψε πολύ θεατρικά, αλλά τηλεόραση δεν βρέθηκε στο κάδρο της.
Μέχρι που ήρθε η πρόταση για το 42 Βαθμοί Κελσίου, τη νέα σειρά της Cosmote TV που κυκλοφόρησε στις 14/5 και αποτελεί μια εισαγωγή στο παρόν και το μέλλον της ελληνικής μυθοπλασίας που πάει να χτιστεί.
«Νομίζω ότι πια, τώρα που έχουμε μάθει το Netflix και πώς λειτουργούν οι παραγωγές του σε σειρές, με τα 8-10, βία 12 επεισόδια, είναι καιρός και η ελληνική μυθοπλασία να δράσει με αυτόν τον τρόπο. Αυτό θα την βοηθήσει να εξελιχθεί, αλλά και να φτάσει να ενσωματωθεί σε πλατφόρμες όπως το Netflix και να απευθυνθεί σε ένα διεθνές κοινό» απαντά η Κατερίνα Λέχου σε ερώτηση για το αν τελικά ήταν υπερβολή όλο αυτό που συνέβαινε και συμβαίνει με τα ελληνικά σίριαλ που πιάνουν τα 30-35 επεισόδια τη σεζόν και με διάρκεια 45-50 λεπτών.
Συναντηθήκαμε με την Κατερίνα στην Ακαδημία Πλάτωνος κι ένα παγκάκι, κρυμμένο από τα δέντρα, αποτέλεσε το μέρος της κουβέντας μας.
Η Κατερίνα Λέχου είναι μια ηθοποιός που έχει πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες παραγωγές και επιτυχίες. Τηλεοπτικά δεν πρέπει να έχει κάνει κάτι που να χαρακτηρίζεται, εμπορικά τουλάχιστον, ως αποτυχία.
Παρόλα αυτά, δεδομένης και της φήμης που περικύκλωσε όλους τους ηθοποιούς από το Νησί εκείνη την περίοδο, σε αυτή την 30χρονη πορεία της στην υποκριτική, δεν έχει υπάρξει ούτε στιγμή που η συμπεριφορά της να κρίθηκε ως αναξιοπρεπής ή ματαιόδοξη. Αν συνέβαινε δεν θα ήταν κακό. Σε όλους συμβαίνει, ακόμα και σε χώρους με μικρότερη προβολή.
Εκείνη όμως κατάφερε να παραμείνει στο μονοπάτι που χάραξε. Και το έκανε όχι χωρίς εμπόδια. Μόνο και μόνο να δει κανείς τι βίωσε σε επίπεδο κακοποίησης σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο, βάσει όσων εξομολογήθηκε πριν λίγο καιρό, αντιλαμβάνεται ότι η ψυχολογία της εύκολα θα μπορούσε να την παρασύρει.
Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει κι από την οπτική ότι συνήθως οι πολύ όμορφες ηθοποιοί, δύσκολα διαχειρίζονται το ότι ωριμάζουν και μεγαλώνουν. Η Κατερίνα Λέχου πρέπει ακόμα κι αυτό να το έχει υπερπηδήσει. Αποδέχεται τον εαυτό της σε κάθε του στάδιο κι αυτό είναι τελικά που αποτυπώνει την ομορφιά σε έναν άνθρωπο.
Αυτή η αποδοχή βέβαια δε σημαίνει παράδοση όπλων. Το αντίθετο. Σημαίνει ακόμα περισσότερη προσπάθεια από μεριάς της στην διεκδίκηση του χώρου της σε επαγγελματικό επίπεδο, σε έναν χώρο και μια κοινωνία όπου η γυναίκα μετά τα 50-55 οδεύει προς το τέλος των προσδοκιών και της αναζήτησης, ενώ ο άντρας παραμένει ακμαίος.
«Στη σύγχρονη δραματουργία υπάρχουν μεν ρόλοι, αλλά η πλάστιγγα γέρνει πιο πολύ στους αντρικούς ρόλους. Το ίδιο συμβαίνει και στη μυθοπλασία, στο σινεμά και την τηλεόραση. Διακρίνω έναν τρόπον τινά ρατσισμό που υπάρχει και στην κοινωνία. Ένας άντρας 60 χρονών είναι θεμιτό να παντρευτεί μια 25χρονη, να κάνουν οικογένεια, ένα παιδί, να περιφέρει τον εαυτό του ως εραστή. Μια γυναίκα 60 χρονών τη βάζουμε στην τρίτη ηλικία, ότι η ζωή της οδεύει προς το τέλος… Αυτό λοιπόν συμβαίνει στη δουλειά μας, γιατί συμβαίνει και στη ζωή. Η ζωή υπερβαίνει τον κάθε χώρο.
Είχα ακούσει την Κριστίν Σκοτ Τόμας που έλεγε ότι μετά τα 55 της, οι ρόλοι που της πρότειναν λιγόστεψαν στο 1/10 σε σχέση με πριν. Τώρα μιλάμε για μια μεγάλη σταρ, καμία σχέση με τα δικά μας μεγέθη. Αυτό συμβαίνει παντού. Και θεωρώ ότι επειδή βιώνουμε μια αλλαγή εποχής, πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία ανάμεσα στο αντρικό και το γυναικείο πρότυπο και την πορεία του προς το χρόνο».
Η Κατερίνα Λέχου είναι επομένως ένα από τα πρόσωπα της τέχνης που μπορούν να συμβάλλουν με την προσωπικότητα τους στην αλλαγή της νοοτροπίας και αυτό είναι το πιο γοητευτικό χαρακτηριστικό πάνω της.
Με αυτή την πεποίθηση, αφήνω τα δικά της λόγια να πουν όσα χρειάζεται να ειπωθούν για να κατανοήσει κάποιος που δεν τη γνωρίζει, τι άνθρωπος είναι.