Του αρέσει να διηγείται την ιστορία για το πόσο έντονα βίωσε από τις κερκίδες του «Καμπ Νόου» το θαύμα του θρυλικού τελικού του Champions League του 1999, με την Μπάγερν Μονάχου. Δηλώνει άλλωστε «Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από μικρό παιδί». Το ότι κάποτε πήγε να αγοράσει την Τσέλσι και τη Νιούκαστλ του… συγχωρείται, το επιχειρείν δεν έχει «πατρίδα». Κι ύστερα, το συναίσθημα είναι αυτό που εν τέλει νίκησε…
Ο σερ Τζιμ Ράτκλιφ, εδώ και λίγες ημέρες κάτοχος του 25% των μετοχών των Κόκκινων Διαβόλων, συνιστά μία πολύ ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου. Βασικά, είναι η απόδειξη πως πολλά προσόντα μπορεί να έχει κανείς, αλλά αυτό που κάνει σε τελική ανάλυση όλη τη διαφορά είναι η θέληση. Πόσο είσαι διατεθειμένος να «υποφέρεις» για να φτάσεις ψηλά.
Αυτή η εσωτερική αναζήτηση μετέτρεψε τον Ράτκλιφ στον πλουσιότερο εν ζωή Βρετανό. Με περιουσία που ξεπερνάει τα 30 δισ. δολάρια κατά αρκετές εκτιμήσεις. Η μπάλα είναι το πάθος του, το μεράκι του. Ελέγχει τις μοίρες των Νις (Γαλλία), Λοζάνη (Ελβετία) και RC Αμπιτζάν (Ακτή του Ελεφαντοστού). Αθλητικά ομιλώντας, εμπλέκεται ενεργά και στην ποδηλασία, στη Formula-1.
Όλα αυτά τα χρηματοδοτεί η πέρα από κάθε φαντασία επιτυχία της INEOS. Ένας κολοσσός στη βιομηχανία των πετροχημικών, το «παιδί» του. Στην πατρίδα του τον είχαν στην μπούκα επειδή παλαιότερα είχε μεταφέρει την έδρα των επιχειρήσεων του στην Ελβετία, χολωμένος από την υψηλή φορολογία στην Μεγάλη Βρετανία και την άρνηση των ντόπιων αρχών να του χορηγήσουν ειδικό καθεστώς.
Αργότερα ξαναγύρισε στα μέρη του, μόνο και μόνο για να φύγει ξανά, αυτή τη φορά για το πάντα φιλόξενο στα μεγάλα πορτοφόλια, Μονακό. Λίγο καιρό αφότου είχε χριστεί ιππότης από τη Βασίλισσα. Σημειωτέον πως ο Ράτκλιφ ήταν ο τρίτος υψηλότερα φορολογημένος πολίτης της Βρετανίας και σύμφωνα με τη σχετική λίστα των «Sunday Times».
Η ζωή του έχει στοιχεία παραμυθιού. Γεννημένος το 1952, μεγάλωσε σε εργατικές κατοικίες, κοντά στο Όλνταμ. Ο πατέρας του ήταν ξυλουργός. Αργότερα μετακόμισαν οικογενειακώς στο Γιόρκσαϊρ και φοίτησε στο Beverley Grammar School.
Την πρώτη του μέρα στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ στο τμήμα χημικών μηχανικών ντράπηκε όταν είδε το όνομά του στις τελευταίες θέσεις της λίστας 99 προπτυχιακών φοιτητών με βάση τα αποτελέσματά τους. Τότε συνειδητοποίησε πόσο πολύ τον είχε πειράξει πως δεν είχε σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων που ο ίδιος είχε από τον εαυτό του. Δεν θα ήταν ποτέ ξανά «υπό», δεν θα ήταν ποτέ ξανά «ένας από τους πολλούς»
Η μετέπειτα επαγγελματική ανέλιξή του βγάζουν στον αφρό τη θέληση, την ικανότητα και το όραμά του. Μετά από κάποιες δουλειές που τίποτα το γκλάμουρ δεν είχαν, το 1992 προχώρησε στην κίνηση που θα του άλλαζε τη ζωή πέρα από κάθε φαντασία.
Έβαλε σε υποθήκη το σπίτι του για να εξαγοράσει τμήμα χημικών της BP για περίπου 40 εκατ. στερλίνες. Έξι χρόνια αργότερα, αγόρασε ένα εργοστάσιο από την ίδια εταιρεία και ίδρυσε αμέσως μετά την INEOS. Την, στις μέρες μας, 4η μεγαλύτερη εταιρεία χημικών στον κόσμο με τζίρο που ξεπερνά τα 80 δισ. δολάρια
Το brand διαθέτει ποικιλία προϊόντων, από συνθετικά έλαια και πλαστικά μέχρι διαλύτες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ινσουλίνης και αντιβιοτικών, ενώ είναι από τους μεγαλύτερους «παίκτες» του κλάδου του σχιστόλιθου του Ηνωμένου Βασιλείου. Μιλάμε για 36 ξεχωριστές επιχειρήσεις, διασκορπισμένες σε 194 τοποθεσίες σε 29 χώρες.
Ο Ράτκλιφ δανείστηκε πολύ τα πρώτα χρόνια του στις μπίζνες. Διαδοχικά μεν, πάντα με πολύ συγκριμένο σκοπό. Γι’ αυτό ίσως και ποτέ δεν ζορίστηκε να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του. Ήξερε πολύ καλά τι έκανε, παίρνοντας λελογισμένα ρίσκα. Στην πορεία έγινε τόσο μεγάλος και τρανός ώστε οι τράπεζες να τον παρακαλούν, όχι αυτός.
Η απόφασή του να εμπλακεί διοικητικά με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ συνιστά την πιο ηχηρή αποτύπωση μιας διάθεσης να πάψει να είναι εσωστρεφής. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε μακριά τα φώτα, τηρουμένων των αναλογιών.
Θα ήταν σίγουρα διαφορετικά αν το 2005 είχε πάρει αυτός και όχι η οικογένεια Γκλέιζερ τον έλεγχο της Γιουνάιτεντ. Κοντά 20 χρόνια αργότερα και ενώ πλέον διάγει το 72ο έτος της ηλικίας του, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να εκπληρώσει κάτι που μοιάζει με πεπρωμένο.
Αποφασίζοντας να μπει διοικητικά στην αγγλική ομάδα μιλάει και το καπρίτσιο του οπαδού. Το αντίτιμο είναι πολύ υψηλό (1,4 δισ. ευρώ) ειδικά για έναν επιχειρηματία που δεν έκανε ποτέ τρέλες και προχωρούσε πάντα με σύνεση στις επενδύσεις του. Για έναν επιχειρηματία που έχτισε βήμα – βήμα την αυτοκρατορία του, ξεκινώντας από πολύ ταπεινή αφετηρία.
Σε τελική ανάλυση, το στοίχημα του 72χρονου Άγγλου είναι να κάνει ξανά τη Γιουνάιτεντ αθλητικό μέγεθος ανάλογο του brand της. Το βάρος πέφτει όλο πάνω του, αφού μαζί με το 25% πήρε και το management, μεταγραφές δηλαδή και τα συναφή. Θα έχει καίριο ρόλο και στην εμπορική στρατηγική ενώ το μεγαλύτερο όραμά του είναι η ανακαίνιση και επέκταση του «Όλντ Τράφορντ». «Είμαι φιλόδοξος, αλλά θα χρειαστώ χρόνο και υπομονή», είπε στις προγραμματικές του δηλώσεις.
Σε πρώτη φάση, λέγεται ότι ο σερ Τζίμ Ράτκλιφ σκοπεύει να ανοίξει φάκελο ύψους ως και 350 εκατ. ευρώ για μεταγραφές. Όχι κι άσχημα για έναν άλλοτε μάλλον κακό φοιτητή. Όχι κι άσχημα για έναν τύπο που έβαλε υποθήκη το σπίτι του…