Ο τελευταίος μεγάλος Έλληνας «100άρης», με ρεκόρ που κρατάει από το 1997! Ο Άγγελος Παυλακάκης, με το παρατσούκλι «πυραυλακάκης» να τον συνοδεύει, υπήρξε ένας σπουδαίος σπρίντερ που είχε καταφέρει να νικήσει τεράστιους αντιπάλους, όπως τον μεγάλο Κώστα Κεντέρη αλλά και τον επίσης χρυσό Ολυμπιονίκη και Παγκόσμιο Πρωταθλητή, Ντόνοβαν Μπέιλι!
Γεννημένος στο Άβατο της Ξάνθης, έχει πει σε συνέντευξή του ότι οι πρώτες του προπονήσεις ήταν το να μεταφέρει τελάρα και να κάνει άλλες αγροτικές δουλειές! Μέχρι τα 19 του, όταν και κατέβηκε στην Αθήνα με έναν και μοναδικό στόχο: Από ο ταχύτερος αγρότης να γίνει ο ταχύτερος Έλληνας. Και τα κατάφερε…
Έφηβος ακόμα έδειξε ότι μπορούσε να πετύχει μεγάλα πράγματα στο αντίστοιχο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ-20, με το χάλκινο μετάλλιο στα 100 μέτρα. Σε εκείνο τον αγώνα στην Ουγγαρία γεννήθηκε και η επιθυμία του Άγγελου να μεσουρανήσει, σε μια εποχή που το χρυσό της Βούλας Πατουλίδου στα 100μ με εμπόδια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, είχαν κάνει τον στίβο και πάλι της μόδας.
Πολλά παιδιά ονειρεύτηκαν τους εαυτούς τους στη θέση της και ο Παυλακάκης το ίδιο. Τελικά δεν μπόρεσε να φτάσει τόσο ψηλά, χωρίς αυτό όμως να μειώνει σε τίποτα ούτε την προσπάθειά του ούτε τα πεπραγμένα του.
Μπόρεσε να γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα στον ελληνικό αθλητισμό με διάφορους τρόπους και ανάμεσά τους αναμφίβολα ξεχωρίζει το Πανελλήνιο Ρεκόρ στα 100 μέτρα. Μια επίδοση που στέκεται ακόμη και σήμερα, 27 ολόκληρα χρόνια μετά την επίτευξή της!
Είχε την ευλογία μάλιστα, να σημειώσει αυτό το ιστορικό ρεκόρ στην Αθήνα. Για έναν άνθρωπο που αγαπά τόσο πολύ την πατρίδα και την σημαία, αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία… Ο Παυλακάκης συμμετείχε στα προκριματικά του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 1997. Μια περίοδο που στο αγώνισμα έπαιρναν μέρος θρυλικά ονόματα τα οποία δεν άφηναν περιθώρια για ελπίδες. Ακόμη κι έτσι, εκείνος ήταν αποφασισμένος να δώσει τον καλύτερο εαυτό του και να τρέξει με όλη του την καρδιά.
Ήδη εκείνη τη χρονιά είχε την καλύτερη δυνατή ψυχολογία καθώς είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων (Κ-23) στο Τουρκού της Φινλανδίας με επίδοση 10.18. Συνέχισε με ακόμη καλύτερο χρόνο και πρώτη θέση και στους Μεσογειακούς Αγώνες στο Μπάρι, με το 10.13 να αποτελεί μάλιστα και ρεκόρ διοργάνωσης!
Στο Παγκόσμιο της Αθήνας κληρώθηκε στην ίδια προκριματική σειρά με τον Ντόνοβαν Μπέιλι. Ο Καναδός ήταν ένα τεράστιο όνομα, σε μια εποχή που υπήρχαν πολλοί και μεγάλοι 100ρηδες, συνεχιστές της κληρονομιάς του Καρλ Λιούις και του Μπεν Τζόνσον της προηγούμενης δεκαετίας.
Ο Μπέιλι τότε ήταν ο απόλυτος σταρ, αλλά σε εκείνη την κούρσα είδε τον Άγγελο Παυλακάκη να περνά πρώτος την νοητή γραμμή του τερματισμού.
Έχοντας πολύ μεγαλύτερο κίνητρο μπροστά στους συμπατριώτες του και τον ανταγωνισμό από έναν «χαλαρό» έστω Παγκόσμιο Πρωταθλητή και Ολυμπιονίκη, ο Άγγελος Παυλακάκης ώθησε το σώμα του στα όριά του και τερμάτισε σε χρόνο 10.11! Μια επίδοση που του έδωσε το εισιτήριο για τα ημιτελικά και παράλληλα αποτέλεσε Πανελλήνιο ρεκόρ! Ένα ρεκόρ που κρατά μέχρι τις μέρες μας!
Τελικά κατετάγη συνολικά 11ος με το 10.29 που έκανε στα ημιτελικά, ενώ ο Καναδός στον τελικό έπαιρνε το αργυρό με 9.91 πίσω μόνο από τον απίθανο Μορίς Γκριν, την «σφαίρα από το Κάνσας», που έκανε 9.86…
Ο ανταγωνισμός ωστόσο δεν ήταν εκείνη την εποχή έντονος μόνο στο εξωτερικό αφού και στην Ελλάδα εμφανίζονταν και άλλο αξιόλογοι αθλητές. Για παράδειγμα ο Θεοδωρίδης αλλά και το νέο όνομα που έκανε αίσθηση στα σπριντ εντός των συνόρων, που ήταν εκείνο του Χάρη Παπαδιά. Όπως και ο Άγγελος Παυλακάκης, και εκείνος έτρεχε 100 αλλά και 60 μέτρα στον κλειστό στίβο. Οι μεταξύ τους κόντρες υπήρξαν μυθικές, αλλά –κακά τα ψέματα- όλοι στέκονταν με σεβασμό απέναντι στον Κώστα Κεντέρη.
Βέβαια τον αθλητή από την Μυτιλήνη δεν είχαν πολλές ευκαιρίες να τον βρουν μπροστά τους. Εκείνος είχε ξεκινήσει από τα 400 μέτρα και αργότερα κατέβηκε στα 200 μέτρα στα οποία έμελε να γράψει ιστορία. Ωστόσο δεν έμενε μόνο σε αυτή την απόσταση και δοκίμαζε και στα 100, με αποτέλεσμα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2000, λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, πολλοί να περιμένουν εκείνη την κούρσα.
Εκτός από τον τίτλο του πρωταθλητή, ο νικητής θα κέρδιζε την συμμετοχή του στο «Μπρούνο Ζάουλι», που σήμερα ονομάζεται Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων. Ο Παυλακάκης υπερβαίνοντας ξανά τα όριά του αν και προερχόταν από πολύμηνη απουσία λόγω τραυματισμού την προηγούμενη χρονιά, τερματίζει σε 10.13 και κερδίζει την κούρσα.
Εκείνο το 10.16 του δεύτερου στην κατάταξη Κώστα Κεντέρη ήταν και η καλύτερη επίδοσή του στα 100 μέτρα. Το 10.11 του Άγγελου Παυλακάκη το πλησίασε πιο πολύ από όλους μόνο ο ίδιος ο Άγγελος Παυλακάκης με το 10.13 που μάλιστα σημείωσε δύο φορές στην καριέρα του. Όλοι οι άλλοι βλέπουν ακόμη την πλάτη του…
Σήμερα είναι προπονητής στίβου, παντρεμένος με την επίσης πρωταθλήτρια στίβου Κατερίνα Κόφφα, με την οποία έχουν τρία παιδιά.