Γεννημένη στην Αθήνα, αλλά με καταγωγή από το Ρέθυμνο, η Καλή Καλό εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο σε ηλικία 3 ετών! Την απόφαση την πήρε η ίδια η Μαρίκα Κοτοπούλη, στο θίασο που έπαιζε η μητέρα της μικρής. Αυτή η παρουσία καθώς και άλλες που ακολούθησαν, της έδωσαν και τον χαρακτηρισμό του παιδιού-θαύματος και τον τίτλο της Ελληνίδας Σίρλεϊ Τεμπλ.
Ωστόσο ο πρώτος πραγματικός της ρόλος ήρθε το 1934, όταν ήταν 8 ετών. Γράφτηκε μόνο για αυτή από τον Σπύρο Μελά στο έργο του «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται». Εκεί έπαιξε δίπλα στον δίπλα στον Βασίλη Λογοθετίδη και στο ζεύγος Μουσούρη στο θέατρο «Αλίκη»! Τότε ήταν που την ανακάλυψε ο Αττίκ ο οποίος ξετρελάθηκε.
Της άλλαξε το όνομα από Καλλιόπη Δαμβέργη σε Καλή Καλό, της δίδαξε τα πάντα και έβαλε τους συνεργάτες του να προετοιμάσουν το επόμενο μεγάλο αστέρι του θεάματος. «Με έπιασε αγκαλιά και με ανέβασε πάνω στο πιάνο. Εγώ άρχισα να τραγουδάω. Με ρωτάει πώς με λένε και όταν του απάντησα, μου λέει “εσύ είσαι Καλή για να κάνεις μόνο καλό’’» διηγείται η ίδια.
Ένα μεγάλο κενό
Όμως τα πράγματα δεν κύλησαν απολύτως ομαλά. Η μητέρα της, Χρύσα, πήρε διαζύγιο από τον εύπορο φαρμακοβιομήχανο Νίκο Δαμβέργη κι έτσι μάνα και κόρη αναγκάστηκαν να κάνουν περιοδείες σε μπουλούκια… Μετά ήρθε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και στη συνέχεια η Καλή Καλό, γυναίκα πια, μυήθηκε στις ιδέες του κομμουνισμού.
Και αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο όχι μόνο δεν έβρισκε δουλειά, αλλά πέρασε και ένα εξάμηνο στην εξορία. Συνελήφθη το 1947 έξω από το θέατρο, ενώ εμφανιζόταν στην επιθεώρηση «Το παρδαλό κατσίκι». Για τα επόμενα τρία χρόνια έμεινε ανενεργή, μέχρι να επιστρέψει δυναμικά.
Νέα πορεία
Το 1950 επιστρέφει στο καλλιτεχνικό στερέωμα και αν και είναι μόλις 26 ετών, φτιάχνει τον δικό της θίασο. Ερμήνευσε ρόλους σχεδόν από κάθε είδος και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους ηθοποιούς στην Ελλάδα.
Αλέξης Μινωτής, Κυβέλη, Μιράντα Μυράτ, Μάνος Κατράκης, Μίμης Τραϊφόρος, Χριστόφορο Νέζερ, Βασίλης Αυλωνίτης, Κυριάκος Μαυρέας, Μίμης Κοκκίνης, Νίκος Σταυρίδη, αδελφές Καλουτά, Ρένα Ντορ και Ρένα Βλαχοπούλου, είναι μόνο μερικά από αυτά.
Επιπλέον πρωταγωνίστησε επί σειρά ετών τόσο στο Εθνικό Θέατρο όσο και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, ενώ αδιαφορούσε για τον κινηματογράφο. Παρά τις αμέτρητες προτάσεις που είχε, έπαιξε μόνο σε 4 ταινίες και αυτός είναι ο λόγος που οι νεότερες γενιές δεν την έμαθαν όπως θα της άξιζε. Η ίδια κάποτε έδωσε την δική της απάντηση. «Εγώ γεννήθηκα μέσα στο θέατρο και στο τέλος της κάθε παράστασης θέλω να ακούω το χειροκρότημα. Όχι ανθρώπους να σηκώνονται να φεύγουν μουγκοί»…
Γέμισε το χρόνο της μαθαίνοντας μόνη της ξένες γλώσσες και έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την παιδική ψυχολογία. Ενδεχομένως ορμώμενη από την δική της εμπειρία και τα όσα βίωσε ως παιδί-θαύμα. Έτσι ακολούθησε σπουδές παιδοψυχολογίας στη Λωζάνη και εξοικειώθηκε με τα γνωστά συστήματα των Μοντεσσόρι, Ντεκρολύ και Πεσταλότσι. Δημιούργησε, μάλιστα, τα «Πρότυπα Εκπαιδευτηρία Καλής Δαμβέργη».
Η προσωπική ζωή και το μεγάλο δράμα
Η Καλή Καλό παντρεύτηκε τρεις φορές και έφερε στον κόσμο δυο παιδιά. Ο πρώτος της γάμος ήρθε σε ηλικία μόλις 18 ετών το 1945. Σύζυγός της ήταν ο –τότε φοιτητής της Σχολής Ικάρων, Γιώργος Μαμαλάκης. Δυστυχώς έφυγε από τη ζωή μόνο ένα χρόνο αργότερα, στην πρώτη προσωπική τραγωδία που της χτύπησε την πόρτα. Πριν συμβεί το μοιραίο, απέκτησαν μια κόρη, την Γιούλη, η οποία ζει στον Καναδά έως και σήμερα.
Στη συνέχεια ακολούθησε ο γάμος με τον Δημήτρη Βαλμά τον οποίο είχε γνωρίσει σε περιοδεία της στη Σύρο. Έζησαν μαζί στην Θεσσαλονίκη από το 1957 αλλά η σχέση τους δεν κράτησε πολύ αφού χώρισαν δύο χρόνια αργότερα. Τότε ήταν που παντρεύτηκε για τρίτη φορά τον πλοίαρχο Κώστα Καρανικόλα. Οι δυο τους έμειναν μαζί για μια εικοσαετία και έφεραν στον κόσμο τον γιο τους, Χρήστο.
Δυστυχώς στα 13 χρόνια του το παιδί τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια ενός πειράματος χημείας. Η Καλή Καλό άφησε τα πάντα σε δεύτερη μοίρα και αφοσιώθηκε στο να κάνει καλά το παιδί της. Ολόκληρη η περιουσία της πήγε σε ταξίδια στα καλύτερα νοσοκομεία στο εξωτερικό, δίχως, όμως, αποτέλεσμα. «Δυστυχώς είχε χάσει τη μισή πλευρά του σώματός του σε αυτό το πείραμα. Δεν μπορέσαμε να τον κρατήσουμε στη ζωή. Ο θάνατός του ήταν και δικός μου θάνατος από τότε», είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξή της.
Το παντοτινό δέσιμο και το μακάβριο εύρημα
Ήταν τόσο μεγάλο το σοκ που η Καλή Καλό αποτραβήχτηκε από τους πάντες και απομονώθηκε στην Αστυπάλαια. Πλέον δεν ήταν η ίδια μετά τον χαμό του γιου της και σταδιακά σταμάτησε και τις εμφανίσεις της. Περνούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε διαμέρισμα στην Κυψέλη, μέχρι την παρέμβαση του Σπύρου Μπιμπίλα.
Με την ιδιότητά του ως πρόεδρος του ΣΕΗ και βουλευτή της Πλεύσης Ελευθερίας, μεσολάβησε ώστε να μεταφερθεί η Καλή Καλό στο γηροκομείο, αφού δεν υπήρχε κανένας άλλος να την βοηθήσει.
Όντως αυτό συνέβη, με την Ελληνίδα ηθοποιό να αφήνει εκεί την τελευταία πνοή της 7 μήνες αργότερα. Ήταν πλέον 98 ετών και έφευγε πλήρης ημερών αλλά και εμπειριών, μετά από μια ζωή γεμάτη συγκινήσεις.
Εκείνο όμως που προκάλεσε εντύπωση ακόμη μεγαλύτερη από το βίο και το έργο της ήταν κάτι άλλο. Όταν εγκατέλειψε το σπίτι της, έγινε γνωστό ότι εκεί μέσα σε ένα ξύλινο κουτί διατηρούσε τα οστά του χαμένου γιου της, επί 36 συνεχόμενα χρόνια. «Ήθελα να τον νιώθω κοντά μου», είχε αρκεστεί να πει μιλώντας στην εφημερίδα Espresso…