Στον αστερισμό του Σουμάχερ

Ο Μαξ Φερστάπεν απέτυχε, πετυχαίνοντας, όμως, κάτι που μας γύρισε πολλά χρόνια πίσω.

Το 1997 ήταν η χρονιά που έχασε το μυαλό του. Μια ρωγμή στον αγωνιστικό χρόνο που ο απόλυτος υπολογιστής στα χρονικά της Φόρμουλα 1 βγήκε- έστω και προσωρινά- εκτός λειτουργίας.

«Διώξτε τον από την F1!», φώναζε μαινόμενο μεγάλο μέρος του κοινού.

Στο Μαρανέλο υπήρξαν σκέψεις, διατυπωμένες εδώ και καιρό από επίσημα χείλη, ακόμη και για διακοπή του συμβολαίου του και η εκπεφρασμένη επιθυμία να τον βάλουν να κάνει προετοιμασία με τις… μπουλντόζες.

Εν τέλει, έμεινε. Γιατί ενίοτε, όχι πάντα, η λογική επικρατεί του παραλογισμού.

Και η αλήθεια είναι πως το 1997 ο Μίκαελ Σουμάχερ πήγε να κάνει κάτι μοναδικό: να κερδίσει με μία ασθμαίνουσα Φεράρι την σαφώς ανώτερη Ουίλιαμς. Εν τέλει, έχασε.

Έχασε, μα… να: νίκησε. Παρά το γεγονός πως δεν πήρε το πρωτάθλημα μας χάρισε την κορυφαία, σε οδηγικό επίπεδο, σεζόν της καριέρας του.

Σχεδόν μία τριακονταετία μετά, ο πιλότος που μοιάζει όσο κανείς άλλος στα χρονικά στον «Κόκκινο Βαρόνο» πήγε να τον μιμηθεί: η Ρεντ Μπουλ μπορεί να μην ήταν σύγχρονο κάρο, όπως ας πούμε η Σκουντερία τα τελευταία αρκετά χρόνια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια την πανίσχυρη ΜακΛάρεν. Τουλάχιστον για το μεγαλύτερο μέρος του 2025.

Όμως, με κάποιο τρόπο την κοίταξε: χάρη σε ένα αδιανόητο ντεμαράζ από το καλοκαίρι και μετά- και την «αρωγή» της ίδιας της ΜακΛάρεν που μετέτρεψε τα Papaya rules σε (προσοχή, ακολουθεί προφανές λογοπαίγνιο δευτέρας δημοτικού) Paparia Rules- ο Μαξ Φερστάπεν κατάφερε να πάει σε «τελικό» στο Άμπου Ντάμπι και, μάλιστα, να κερδίσει και το έσχατο grand prix του 2025.

Στο τέλος, με την καρό σημαία να πέφτει και τις σαμπάνιες να λούζουν το κορμί του άξιου πρωταθλητή Λάντο Νόρις, ο Ολλανδός «έγραψε» περισσότερες pole position και νίκες από τους δύο πιλότους των νταμπλούχων. Ένα κατόρθωμα που, δεδομένης της δυναμικής των μονοθεσίων, μόνο αμελητέο δεν είναι.

Το 2025 ήταν για τον απερχόμενο κάτοχο του θρόνου ένα δικό του 1997. Μικρά τετράτροχα θαύματα σε συνέχειες, μέχρις ότου να έρθει η απηνής πραγματικότητα και να τον προσπεράσει με 350 χιλιόμετρα την ώρα στην ευθεία εκκίνησης τερματισμού.

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει πως ο Φερστάπεν απέτυχε. Απέτυχε να διατηρήσει τα σκήπτρα, απέτυχε να γίνει ο δεύτερος πιλότος στην ιστορία μετά το είδωλό του με 5 σερί τίτλους οδηγών.

Ε, και;

Ο Νόρις είναι το παιδί που βρήκε το δρόμο από το σκοτάδι για το φως. Κι αυτό δεν είναι λίγο- το αντίθετο: για τον ίδιο είναι ο τετράτροχος κόσμος όλος. Μια ιστορία αγάπης αναμεμειγμένης με πόνο, μόνο που λίγο πριν πέσει η αυλαία επικράτησε η πρώτη.

Ο Μαξ απέτυχε. Η ψυχρή λογική αυτό λέει: απέτυχε. Όμως προσπάθησε. Πάντα προσπαθεί, με στόχο ν’ αποτύχει καλύτερα την επόμενη φορά.

Ή μήπως για ν’ ανακτήσει τα σκήπτρα;

Η λογική λέει όχι: το 2026 δε φαντάζει λαμπρό για την Ρεντ Μπουλ, όπως δε φάνταζε το 1998 για τη Φεράρι. Η Μερσέντες, η Φεράρι και η ΜακΛάρεν αναμένεται να είναι πιο ισχυρές. Μόνο που…

Μόνο που, ξέρετε, η λογική, όπως είπαμε, επικρατεί ενίοτε. Όχι πάντα. Και το 2025 ήταν η καλύτερη σεζόν του Μαξ. Του πιλότου που μοιάζει όσο κανείς στον Σουμάχερ.

Δείτε και μόνοι σας- απλά σηκώστε ψηλά το βλέμμα και δείτε. Το αστέρι είναι ακόμη εκεί. Άναψε το 1997 και δεν σβήνει ποτέ.

Ποτέ.