Στα 19 του ήταν κιόλας ένα από τα top ονόματα της χώρας στο freerunning. Στα 20 του είχε μπει στην παγκόσμια ελίτ. Ο Δημήτρης Κυρσανίδης ετοιμάζεται για την τρίτη κατάκτηση του Red Bull Art of Motion έχοντας πλέον μια δεκαετία σκληρής προπόνησης στο κομμάτι του parkour και του freerunning.
Στόχος του είναι να γίνεται κάθε μέρα καλύτερος από χθες, αλλά λιγότερο καλός από το αύριο. Με το Red Bull Art of Motion προ των πυλών (στις 7/10 το full event), ο 22χρονος αθλητής διασαφήνισε όλες τις απορίες μας για το freerunning.
Επειδή έχω την αίσθηση ότι το freerunning δεν είναι απόλυτα κατανοητό στο ευρύ κοινό – τουλάχιστον σε μένα δεν είναι – πες μας τα βασικά πράγματα που πρέπει να ξέρει κανείς γι΄αυτό το άθλημα; Ποιες δηλαδή οι διαφορές με το parkour;
Το Freerunning είναι ένα άθλημα που συνήθως μαθαίνει κανείς μόνος του (χωρίς προπονητή), μέσω βίντεο, με τους φίλους κλπ. Στην Αμερική εδώ και χρόνια έχουν ξεκινήσει σχολές με προπονητές, στην Ελλάδα προς το παρόν το παλεύουμε και ελπίζουμε σύντομα να φτάσουμε κι εμείς σ’ αυτό το επίπεδο. Θέλει λοιπόν να προσέχουμε πολύ και να μη βιαζόμαστε να φτάσουμε από το Α στο Ω. Η βασική διαφορά με το parkour είναι ότι το Parkour έχει έναν βασικό στόχο, ο στόχος στο Parkour είναι να μετακινηθείς από το σημείο Α στο Β με τον πιο γρήγορο δυνατό τρόπο χρησιμοποιώντας τα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο σου μόνο με το σώμα σου, ενώ το Freerunning δεν έχει κάποιον αποκλειστικό στόχο, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να παίξεις με τα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο σου, είναι η ομορφιά της κίνησης, μπορείς να χρησιμοποιήσεις flips, χορό, οτιδήποτε δεν έχεις περιορισμούς.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση που έχεις με τον εαυτό σου να κάνει freerunning;
Η πρώτη ανάμνηση που έχω με τον εαυτό μου να κάνει Freerunning είναι όταν δοκίμαζα και ψιλοπετύχαινα το πρώτο μου frontflip και στη συνέχεια το μάθαινα και στους φίλους μου.
Έχοντας την εμπειρία των δύο σερί νικών του 2014 και 2015, πώς νιώθεις που σε μια τόσο μικρή ηλικία, αυτή των 22, είσαι ένας πολύ έμπειρος και «παλιός» και καθοδηγείς τους επόμενους;
Φέτος κλείνω τα 10 χρόνια Parkour, Freerunning και είναι τιμή μου που μπορώ και εκπροσωπώ τους ανθρώπους που είναι δίπλα μου, τους χορηγούς μου, την Ελλάδα και κυρίως τον Θεό. Νιώθω πως μετά από αυτές τις νίκες έχω γίνει πρότυπο για τα νέα παιδιά και ελπίζω και να συνεχίσω να είμαι, γιατί δυστυχώς αυτό που βλέπω από τον κόσμο στις μέρες μας, είναι τσιγάρο, ποτό και τίποτα άλλο. Θέλω να το αλλάξω αυτό και πιστεύω πως είναι υποχρέωσή μου να καθοδηγώ και τους επόμενους αλλά και αυτούς που με θεωρούν πρότυπο όπως επίσης ελπίζω και να με ακούσουν και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.
Οι δύο νίκες του παρελθόντος κάνουν πιο εύκολη κάθε επόμενη προσπάθεια ή την δυσκολεύουν; Έτυχε για παράδειγμα να ακολουθήσεις ίδιο μοτίβο επειδή ήταν συνταγή επιτυχίας;
Οι 2 νίκες του 14’ και του 15΄ στο Red Bull Art of Motion κάνουν σίγουρα ακόμα πιο δύσκολη την κάθε προσπάθειά μου, το επίπεδο ανεβαίνει καθημερινά και δεν έχεις περιθώρια να κάτσεις 1 μέρα χωρίς να κάνεις τίποτα, το μοτίβο που ακολουθώ είναι το ίδιο πάντα (τουλάχιστον προς το παρόν έχω αυτή τη γνώμη) να διαγωνίζομαι και να το διασκεδάζω, να πηγαίνω για να περάσω καλά κι αν θέλει ο Θεός ας κερδίσω. Αν όχι, προχωράμε!
Σε συνέχεια του από πάνω, σωματικά και τεχνικά είναι εύκολο να πετύχεις τις ίδιες κινήσεις και τον συνδυασμό τους;
Εύκολο δεν είναι τίποτα σε αυτή τη ζωή και χαίρομαι γι αυτό, γιατί αν ήταν όλα εύκολα δε θα εκτιμούσαμε τίποτα κι όλα θα πήγαιναν μέλι γάλα. Όμως το αποτέλεσμα κατά 95% των περιπτώσεων έρχεται από τα δύσκολα και από τη σκληρή δουλειά.
Για να μπορέσεις να εκπληρώσεις τον στόχο σου ακολουθείς κάποια διατροφή σαν τους πυγμάχους; Τύπου πριν από τους αγώνες αλλάζεις τις συνήθειες σου;
Δεν ακολουθώ κάποια συγκεκριμένη διατροφή, τρώω σπιτικό φαγητό, αυγά το πρωί κι αν φάω απέξω (fast food) πάντα θα είναι κάτι σε κοτόπουλο.
Το freerunning και το parkour έχουν ημερομηνία λήξης; Αν ναι, μετά γίνεσαι αναγκαστικά coach/μέντορας των νεότερων;
Τα πάντα έχουν ημερομηνία λήξης, απλώς ο αθλητισμός έχει ημερομηνία λήξης πολύ πιο νωρίς, ή μάλλον ο πρωταθλητισμός. Μετά ο καθένας παίρνει το δρόμο του, είτε σαν προπονητής είτε στον τομέα του marketing που μου αρέσει πολύ, είτε να έχω το δικό μου γυμναστήριο (που είναι και ο βασικός στόχος μου)
Ποιοι αθλητές είναι αυτή τη στιγμή τα top ονόματα;
Θεωρώ πως είναι ο Jason Paul, Bob Reese, Nathan Weston, Jayden Clark.
Λόγος για να μην πετύχει το «πρόγραμμα» κινήσεων που θες είναι να μην τις εκτελέσεις σωστά ή απλώς ο αντίπαλος να έχει ένα καλύτερο συνδυασμό;
Λόγος για να μη πετύχει το run κάποιου είναι το άγχος, είναι το να μην είναι η μέρα του, ή να μην τις εκτελέσει σωστά.
Τέλος, ποια είναι τα συναισθήματα σου τη στιγμή που απελευθερώνεσαι στο freerunning και καταφέρνεις τις κινήσεις που θες;
Όταν πετυχαίνεις ότι ακριβώς φανταζόσουν με τον τρόπο που το φανταζόσουν υπάρχει ένα μεγάλο συναίσθημα χαράς και ανυπομονησίας κυρίως για να δεις αν αυτά που έκανες εντυπωσίασαν τους κριτές.