Πολύ περίεργο ον ο άνθρωπος. Δεν περνάει στιγμή που να μη σου εμφανίζει πράγματα τα οποία σε ξαφνιάζουν. Είτε θετικά είτε αρνητικά. Είναι παράξενο για παράδειγμα ότι μπορεί να αισθάνεσαι άνθρωπο σου κάποιον που δεν γνώρισες ποτέ από κοντά. Κάποιον που εσύ ξέρεις το όνομα του, αλλά αυτός αγνοεί την παρουσία σου. Και νιώθεις έτσι γιατί ασπάζεστε τις ίδιες ιδέες, τα ίδια οράματα. Γιατί φαντάζεστε το μέλλον της ανθρωπότητας με κοινούς κώδικες. Ο Stephen Hawking έχει εκατομμύρια τέτοιους ανθρώπους να τον θεωρούν φίλο τους. Και θα συνεχίσει να έχει. Όχι μόνο γιατί το έργο του θα ζει. Αλλά γιατί, θέλω να πιστεύω, ότι αυτή τη στιγμή προετοιμάζει τον επόμενο πλανήτη κατοικίας της ανθρωπότητας.
Στις περισσότερες ομιλίες του τα τελευταία χρόνια εξηγούσε ότι δεν είναι αναγκαίο να προσκολληθούμε στη Γη. Ότι είναι πολύ πιο συνετό να αναζητήσουμε έναν πλανήτη να μας προσφέρει τουλάχιστον τα ίδια, ου μην και ορισμένα καινούργια, πράγματα για να συνεχίσουμε την διάβαση μας στο Σύμπαν. Η κοσμολογική του αντίληψη είναι σαφώς η μεγαλύτερη κληρονομιά που αφήνει στη Φυσική. Το πως διαμόρφωσε τη θεωρία για τις μαύρες τρύπες και τις χορδές, ή πως αντιμετώπισε το ζήτημα του Χρόνου είναι πράγματα υπεράνθρωπα και ενδεικτικά του τι μπορούν να καταφέρουν ορισμένα μυαλά. Αυτά που φαίνεται ότι γεννήθηκαν έτσι.
Ακόμα και η ασθένεια του ήταν για τον ίδιο ένα μήνυμα του Σύμπαντος για να μην έχει δικαιολογίες ότι αποσπάται από πράγματα. Για να αφοσιωθεί στη μελέτη του Σύμπαντος και να πάει την επιστημονική θεώρηση δέκα βήματα πιο πέρα. Μερικές φορές όμως δεν είναι τα υπερβατικά της ανθρώπινης φύσης τα πιο σημαντικά.
Η ανθρώπινη πλευρά του Stephen Hawking ήταν ακόμα πιο θαυμαστή. Τόσο θαυμαστή που μπορεί να ξεπερνούσε την επιστημονική του ιδιότητα. Τουλάχιστον αυτό θα ισχύει μέχρι να ανακαλύψουμε ότι το άυλο ταξίδι του καθενός δεν τελειώνει μαζί με το υλικό, αλλά έχει πολύ παραπέρα.
Αυτό βέβαια είναι κάτι που ο ίδιος ξεκαθάριζε ότι δεν έχει σημασία. Το τι συμβαίνει στο μετά δεν τον απασχόλησε ιδιαίτερα. Ή αν υπάρχει Θεός. Σημασία έχει να αντιληφθούμε πως ζούμε τώρα, το ζούμε σε αυτόν τον πλανήτη και αυτή είναι η ατομική ευκαιρία του καθενός να εκτιμήσει και να αναλύσει τον κόσμο γύρω του.
Το χιούμορ του και ο τρόπος που αποδομούσε τον ίδιο του τον εαυτό ήταν η πιο σπουδαία ένδειξη της δύναμης που κατοικούσε μέσα του. «Η ζωή θα ήταν τραγική αν δεν ήταν αστεία» έλεγε και ξανάλεγε κάθε φορά που τον ρωτούσαν πως βρίσκει το κουράγιο. Να άλλο ένα περίεργο πράγμα που γέννησε στους ανθρώπους ο Stephen Hawking. Να κάνουν προβολή της νόσου του στον εαυτό τους και να νιώθουν αδύναμοι. Αλλά όταν την βλέπουν σε εκείνον να νιώθουν πανίσχυροι.
Οι γκεστ εμφανίσεις του στο Big Bang Theory και οι στιχομυθίες του με τον Sheldon Cooper είναι αλησμόνητες.
Ο θάνατος του έρχεται την ημέρα που συμπληρώνονται 30 χρόνια από την μαθηματική ανακάλυψη του π. Ο Stephen, όπως και το π, είναι κι αυτός άπειρος. Δεν σταματάει ποτέ. Το πιο πιθανό είναι ότι σε 40-50 χρόνια από τώρα το όνομα του θα έχει την βαρύτητα που είχε για εκείνον ο Einstein. Και τότε θα ξεπεταχτεί ένας άλλος Hawking για να εξελίξει το έργο του έχοντας και όλα τα νέα ευρήματα του τότε.
Έτσι κινείται ο κόσμος και έτσι θα το ήθελε κι εκείνος.