Ήταν, θα μπορούσε να πει κανείς, αντανακλαστικό- συνέβαινε σχεδόν χωρίς να το καταλάβεις: με το που τον έβλεπες στην οθόνη, χαμογελούσες ασυναίσθητα και μετά περίμενες ν’ αρχίσει το σόου- ένα σόου που μόνο αυτός μπορούσε να φέρει εις πέρας- προκειμένου να λυθείς στα γέλια.
Δεν ήταν τόσο το ιδιοφυές σενάριο ή το (πολλές φορές προσχολικής ηλικίας) χιούμορ αυτό που σε «γονάτιζε»- όχι. Ήταν ο τρόπος του: μπορεί να μην είχε την οργανωτική μανία και αρχηγική τελειότητα του Κανάκη, την τηλεοπτική ευφυΐα του συγχωρεμένου του Παραρά ή να μην έλεγε ανέκδοτα με το μοναδικό τρόπο του Σερβετά, όμως στεκόταν πάντα μισό σκαλί πάνω απ’ όλους.
Γιατί, πολύ απλά, ο Σωτήρης Καλυβάτσης ήταν το ίδιο το Α.Μ.Α.Ν.
Ο ημίτρελος περφόρμερ της κορυφαίας, ενδεχομένως, σατιρικής εκπομπής που έχουμε δει ποτέ στην ελληνική ΤV έδινε αφειδώς ρέστα, ανεξαρτήτως του πόσο είχε έρθει ο λογαριασμός, και ανάγκαζε τους πάντες να κάνουν ενδελεχή διατριβή των πατωμάτων, καθώς συνήθιζε να τους ρίχνει αλλεπάλληλες φορές εκεί.
Με αφορμή το… τίποτα, λοιπόν, αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα ιδιόμορφο top-8 των καλύτερων στιγμών του Καλυβάτση στο Α.Μ.Α.Ν και να αναδείξουμε το κορυφαίο που ακόμα μας κάνει να κλαίμε απ’ τα γέλια. Πάσα υποκειμενική παρατήρηση δεκτή, την οποία αντικειμενικά θα εξετάσουμε.
Κι επειδή «Έρχεται μια μέρα που μας πιάνει τρέλα…», τι λέτε; Ξεκινάμε;
7) Άνθρωπος του ΟΤΕ
Ο (όπως πάντα) άτυχος Κανάκης αντιμετωπίζει πρόβλημα μ’ έναν φουσκωμένο λογαριασμό και ο Καλυβάτσης βγάζει από την υποκριτική του φαρέτρα όλα του τα όπλα: φωνές, οδυρμοί, υπερβολή στο φουλ, ψεύτικα γέλια και… τσιμπούκια στην Wall Street «χάρη» στον ΟΤΕ.
Απόλαυση.
6) Για πολλούς… μπάτσους
Το όργανο της τάξης υπακούει στα λεκτικά τερτίπια της ελληνικής και τον παίζει κανονικά: γκαντέμης περαστικός πέφτει στα νύχια του τροχονόμου και αρχίζει το καλυβατσικό γλέντι- «Τι είναι αυτό, ζώνη; Που κόβεται με το παραμικρό;», λέει πριν βγάλει αρχικά το ψαλίδι κι εν συνεχεία την ψυχή του Κανάκη.
Έπος.
5) Λουκουμάδες παιδιά!
Αυτό το σκετς δεν είναι αστείο- παρά την «χαριτωμενιά» με τον Γερμανό φιλόσοφο Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε. Δηλαδή δε θα ήταν αστείο αν δεν έπαιζε ο Καλυβάτσης. Γιατί, πολύ απλά, η εκνευριστικά εθιστική του φωνή- μια μπάμπουσκα που «γεννάει» συνέχεια υπερβολές- είχε κάνει κάθε μαθητή στα τέλη των 90s να ουρλιάζει εκστατικά «Λουκουμάδες παιδιά! Λου-κου-μααααα-δεεεεες!».
Υ.Γ. Διαζύγιάααα! Γρήγορα, αποτελεσματικά…
4) Μαέβιους Παχατουρίδης
Το άκρο αντίθετο του «εκρηκτικού» Σωτήρη, ο ρόλος του καλλιτέχνη Μαέβιους σάρωνε σε χαμηλούς τόνους, με τον Κανάκη να του κάνει ερωτήσεις πάσης φύσεως στην γκαλερί του και τον Παχατουρίδη να εξηγεί πού στο καλό πήγε η αγελάδα αφότου κόρεσε την πείνα της.
Σσσς, παρακαλείσθε να γελάτε χαμηλοφώνως.
3) Σερβιτόρος της κακιάς ώρας
Γι’ ακόμα μία φορά on fire και με το πόδι κολλημένο στο υποκριτικό γκάζι, ο Καλυβάτσης χαλάει την έξοδο του Αντώνη και της γυναίκας του με κάθε δυνατό (και αδύνατο…) τρόπο.
Στιγμή ανθολογίας, φυσικά, το αλησμόνητο:
-«Λεκιάστηκα, κύριε!»
-«Στ’ αρχίδια μου, κύριε».
2) Γιατί έχει αθηναϊκές πινακίδες
Ένα σκετσάκι για το οποίο ο Μπάμπης ο Σουγιάς θα ήταν πολύ περήφανος: γλυκύτατος κάφρος Θεσσαλονικιός οπαδός διαλύει στα εξ ων συνετέθη αυτοκίνητο, καθώς… έχει αθηναϊκές πινακίδες.
Η οπαδική παράνοια στο στόχαστρο των Α.Μ.Α.Ν., οι οποίοι σφάζουν με το τηλεοπτικό βαμβάκι κάθε «φίλαθλο» που αρνείται πεισματικά να βγάλει τις παρωπίδες.
Γαμώ τις πινακίδες σου, γαμώ.
1) Ο κλειδαράς
Ξανά: Αυτό το κλιπάκι δε θα ήταν αστείο αν δεν έπαιζε αυτός- θα ήταν κακέκτυπο των Monty Python προσαρμοσμένο στην ελληνική πραγματικότητα. Όμως, παίζει.
Ο Καλυβάτσης με ανεκτίμητης αξίας ύφος ερμηνεύει τον κλειδαρά, ο οποίος ζητά το… κλειδί για ν’ ανοίξει το σπίτι του Κανάκη κι εν συνεχεία «ρολάρει» τα μάτια του με μοναδικό τρόπο όταν ο δεύτερος τον ρωτά «Βλαμμένος είστε κύριε;».
Ναι, είναι.
Μα είναι τόσο υπέροχα βλαμμένος.
Bonus: Τίτλοι τέλους
Το καλύτερο κομμάτι των Α.Μ.Α.Ν. δεν ήταν, ως γνωστόν, η εκπομπή τους, αλλά τα παρασκήνια- εκεί που τα παιδιά το διασκέδαζαν με την ψυχή τους και αυτό φαινόταν.
Θα μπορούσε κανείς να φτιάξει τέσσερα Μπεν Χουρ με τα best of από τα γέλια Κανάκη- Καλυβάτση, όμως εκείνο που ξεχωρίζει δεν είναι άλλο από «περιβόητο» “Σωτήρη- Αντώνη” στο υποτιθέμενο δελτίο ειδήσεων.
Βλέποντάς το ξανά και ξανά, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο του έχει λείψει η συγκεκριμένη εκπομπή και αναρωτιέται τι διάολο πήγε στραβά και αυτοί οι δύο δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν την συνεργασία τους, πληγώνοντας ανεπανόρθωτα ένα μέρος της εφηβείας μας.
Άραγε, θα μιλήσει ποτέ κανείς γι’ αυτό;
Σωτήρη;
Αντώνη;