Δε θα σας κρυφτούμε: για να τον καταφέρουμε να μας μιλήσει φιλήσαμε ποδιές παντός είδους και αμφιβόλου καθαριότητος, μέχρις ότου να μας πει το «ναι» (συνοδευόμενο από άλλες 602 παραγράφους).
Πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, άλλωστε; Αποτελεί ένα από τα πιο «καυτά» ονόματα της ελληνικής τηλεόρασης αυτήν την στιγμή και το τηλέφωνό του δεν σταματά να χτυπά.
Ωστόσο- όπως θα διαπιστώσετε- μας έκανε το χατίρι: ο Γιώργος Μίνος μιλάει αποκλειστικά στο Menshouse.gr για όλους και για όλα, με τον γνωστό του χειμαρρώδη τρόπο και δεν σταματά για να πάρει ούτε μισή ανάσα.
Αθλητική Κυριακή, ευτράπελα, παράγοντες, μπουζούκια, η «κόντρα» με τη γυναίκα του, ο Μητσικώστας- τα πάντα μπαίνουν στο λεκτικό του μπλέντερ, με εξαίρεση μία και μόνο λέξη που μένει εκτός.
ΠΑΟΚ.
Προσδεθείτε, λοιπόν, και πάμε:
Ο «αθλητικός» Γιώργος
– Ποιος είναι ο μοναδικός δημοσιογράφος ή παράγοντας ή… απλά άνθρωπος που κατάφερε να σας σταματήσει όσο μιλούσατε;
Ο Ιβάν Σαββίδης. Γιατί μιλάει πιο πολύ από μένα.
– Ποιον ρεπόρτερ αντίπαλης ομάδας θα καλούσατε σε «μονομαχία» για να καταρρίψετε όλα του τα επιχειρήματα;
Τον Γιώργο Αργυρόγλου, που είναι όλα τα λεφτά. Φιλαράκι μου…
– Πάμε στο ιστορικό συμβάν με τον Παύλο Παπαδημητρίου (σ.σ. δείτε παρακάτω το βίντεο), όταν κι επιμένατε να διαβάσετε εσείς την ανακοίνωση της ομάδας σας «κατά» της Αθλητικής Κυριακής: όντως δεν τον ακούγατε που σας φώναζε να σταματήσετε ή, κατά το κοινώς λεγόμενο, πουλούσατε ασπρόμαυρη τρέλα;
Όντως δεν άκουγα, γιατί δεν ήμουνα στο στούντιο της ΕΡΤ, αλλά βγαίναμε τότε από ένα δωμάτιο στην Καρόλου Ντηλ, στον ΟΤΕ, και από κει με ίνα συνδεόμασταν με τους άλλους. Είχαμε και μια τηλεόραση που δεν έπαιζε καλά… Ασ’ τα να πάνε.
– Παρά ταύτα, ακόμα κι αν τον ακούγατε καμπάνα, θα διαβάζατε εσείς την ανακοίνωση αντί να την «αφήσετε» σ’ αυτόν;
Εννοείται, εννοείται! Φίλος μου καρδιακός ο Παύλος, αλλά είναι ανακοίνωση της ομάδας μου. Γιατί να την διαβάσει αυτός;
– Με ποιον παρουσιαστή της «Αθλητικής Κυριακής» είχατε την καλύτερη χημεία απ’ όλους;
Έχω αλλάξει και τόσους, πρέπει να το σκεφτώ λίγο… Αντώνης Κατσαρός στην αρχή, Βασίλης Μπακόπουλος, Πέτρος Μαυρογιαννίδης και Κατερίνα Αναστασοπούλου μετά και τώρα με τον Γιώργο Λυκουρόπουλο που μου ’χει δώσει το ελεύθερο, δεν με διακόπτει ποτέ.
Οι άλλοι έκαναν και ερωτήσεις όταν έπαιρνα συνεντεύξεις, τώρα με τον Λυκουρόπουλο… αυτόματος πιλότος. Μόνο εγώ!
Πολύ καλές σχέσεις, πάντως, έχω και με την Άννα Καραμανλή που ήταν πιο παλιά στην εκπομπή κι από Θεσσαλονίκη με τον Γιώργο Τραπεζανίδη και τον Τάσο Σταμπουλή.
– Ποια εκπομπή θα σας άρεσε να παρουσιάζετε; Power of Love, Survivor, στην Κουζίνα με τον Γιώργο… Τι απ’ όλα;
Επειδή δε μου αρέσει να είμαι παρουσιαστής, θα προτιμούσα να είναι μια εκπομπή με 2-3 συναδέλφους γύρω από ένα τραπέζι και να μιλάμε για μπάλα όπως γίνεται στο εξωτερικό. Ιταλία, Αγγλία και ούτω καθεξής.
– Ποιος συνάδελφος ή αθλητής κατάφερε να σας εκνευρίσει; Να κάνει τα λαμπάκια σας ν’ ανάψουν σε 50 διαφορετικές αποχρώσεις;
Θέλει σκέψη γιατί έχω κάνει και χιλιάδες συνεντεύξεις… Το βρήκα: ο Πουρουπουπού! Ο Παύλος Παπαδημητρίου- για το συμβάν με την ανακοίνωση που λέγαμε λίγο νωρίτερα. Μετά τα βρήκαμε, όμως, είναι φίλος μου.
– Τη «διαβόητη» σκηνή με τον Άρη Γάτα και τον Μίλτο Θεοδοσίου- εκεί που του «άρπαξε» το μικρόφωνο ο πρώτος (σ.σ. δείτε το βίντεο παρακάτω)- την ξέρετε, σωστά; Πώς θ’ αντιδρούσατε στη θέση του Θεοδοσίου εσείς;
Είμαι κι εγώ… γάτα: έχω κάνει κάτι αντίστοιχο στον Μπάμπη Παπάζογλου, σε μια συνέντευξη με τον Καραπαπά. Όταν τελείωσα, όμως, βγήκα και ζήτησα συγγνώμη από τον συνάδελφο.
– Ποια είναι η μεγαλύτερη τρέλα που έχετε κάνει για χάρη του ρεπορτάζ. Η απόλυτη… Μηνιά;
Πριν πολλά χρόνια σ’ ένα ντέρμπι στην Τούμπα, πάει να φύγει με το ταξί ο διαιτητής Κασναφέρης και βάζω το πόδι μου μπροστά στις ρόδες του αυτοκινήτου για να το σταματήσω και να μας μιλήσει.
Παρ’ ολ’ αυτά, μετά που πήγε σε διάφορες ομάδες- στην Ξάνθη και τον Απόλλωνα- γίναμε πολύ φίλοι και έχουμε καλή σχέση.
Ο Γιώργος τα… σπάει (στα μπουζούκια πρωτίστως)
– Επειδή ξέρουμε πως παίζετε μεγάλη μπάλα και εκτός ρεπορτάζ, θέλουμε να μας περιγράψετε την κορυφαία έξοδό ever και με ποιον την κάνατε.
Έχω 4 πολύ καλούς φίλους τραγουδιστές. Ο ένας είναι ο Νότης Σφακιανάκης στην Αθήνα που τον αγαπώ κι ας είναι Ολυμπιακός. Ο άλλος είναι ο Μανώλης Μητσιάς που υποστηρίζουμε και την ίδια ομάδα και κάθε Κυριακή με παίρνει τηλέφωνο και συζητάμε τα της αγωνιστικής.
Ο τρίτος είναι ο Νίκος Κουρκούλης από την Καβάλα που τον γνώρισα μέσω του Ζαγοράκη και τον εκτιμώ γιατί δεν κοιτάζει αν είσαι μεγάλος και τρανός, αλλά το ποιόν σου. Είχαμε περάσει καταπληκτικά στο Λονδίνο, τότε που κερδίσαμε 1-2 την Τότεναμ και γράψαμε ιστορία.
Ο τέταρτος είναι ο Στέλιος Διονυσίου, τον οποίον χαϊδευτικά τον λέω «Ποκοπίκο» και ο πατέρας του μ’ έκανε φίλαθλο του Δικέφαλου του Βορρά.
– Α, ώστε βρήκαμε τον… ένοχο!
Ναι, ο Στράτος ο Διονυσίου ερχόταν παλιά σ’ ένα φωτογραφείο στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης- εκεί που μεγάλωσα, δηλαδή- και μας μιλούσε για την Τούμπα, μας έδειχνε φωτογραφίες από τους παίκτες και την ομάδα και μας «μετέτρεψε» σε οπαδούς της.
–Σα λίγοι δεν είναι οι φίλοι σας τραγουδιστές; Εμείς ξέρουμε πως η λίστα περιλαμβάνει και ορισμένα… ακρωνύμια;
Ναι, σωστά: τον ΛΕ-ΠΑ και τον ΖΑ-ΜΕ. Λευτέρης Πανταζής και Ζαφείρης Μελάς. Τους αγαπώ πολύ και τους δύο και έχουμε περάσει καταπληκτικά στα κέντρα που τραγουδούσαν.
– Χρειαζόμαστε 2-3 ακόμα για να παίξουμε 4-3-3 στα μπουζούκια. Κάνας άλλος;
Εξίσου καλά έχω περάσει και στον Ρέμο- κι ας είναι… γριά- και στον Βέρτη. Τους παρακολουθώ από τότε που έκαναν τα πρώτα τους βήματα στο τραγούδι.
Α, και στον Στέλιο Ρόκκο, που αν και είναι Ολυμπιακός ήρθε στο ντέρμπι των Δικεφάλων στην Τούμπα την προηγούμενη Κυριακή και μόλις τον είδα του είπα «Ήρθες ρε μαυρόγατα;».
Ε, περιττό να πω ότι το ματς δεν τελείωσε ποτέ…
Ο «εναλλακτικός» Γιώργος
– Προ διετίας είχατε πάρει μέρος και σε μια θεατρική παράσταση, στο «Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ». Πώς σας είχε φανεί αυτή η εμπειρία; Φαντάζεστε μελλοντικά τον εαυτό σας με χρυσό αγαλματίδιο στο χέρι να ευχαριστεί 200 άτομα στο λόγο του στα Όσκαρ;
Κοιτάξτε να δείτε, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ, ο Γιάννης Αναστασάκης, μου ζήτησε να δανείσω τη φωνή μου στην παράσταση του Σταύρου Τσιώλη. Πήρα, τότε, την άδεια της ΕΡΤ 3 και της ΕΡΤ Α.Ε. για να συμμετάσχω- αφιλοκερδώς, φυσικά- στην παράσταση.
Περιέγραφα ένα φανταστικό παιχνίδι στο γήπεδο Καραϊσκάκης και μετά από αυτό μου πρότειναν να… ανέβω και στο σανίδι, αλλά μέχρι εκεί ήτανε για μένα η υποκριτική.
Θέλω να πω σ’ αυτό το σημείο πως το θέατρο της Θεσσαλονίκης με τον Γιάννη Αναστασάκη έχει αναβαθμιστεί κι έχει δείξει σπουδαίο έργο.
– Μπορεί το όνομά σας να είναι συνυφασμένο με το χώρο του ποδοσφαίρου, όμως οι γνωρίζοντες ξέρουν πως είστε τηλεοπτικός ελβετικός σουγιάς. Περιγράφατε και μπάσκετ, Ολυμπιακούς Αγώνες, κωπηλασία … Έτσι δεν είναι;
Σωστά. Οι καλύτεροι Ολυμπιακοί μου Αγώνες ήταν το 2008 στο Πεκίνο που τους έζησα από κοντά. Περιέγραφα γυναικείο ποδόσφαιρο και όλα τα ονόματα ήταν «Λι», «Νι», «Μι» και άπαντες περίμεναν ν’ ακούσουν πώς θα τα προφέρω. Μιλάμε για τρελό γέλιο.
Έκανα και beach volley ανδρών και γυναικών, γυναικείο μπάσκετ, Τάε Κβο Ντο και ήμουν παρών όταν πήρε το μετάλλιο ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης- ο οποίος, μάλιστα, είναι και Θεσσαλονικιός και μου κρέμασε το μετάλλιο στο λαιμό.
Επίσης, θέλω να πω ότι ξεκίνησα να μεταδίδω μπάσκετ τη δεκαετία του 1980 και στις αρχές των 90s, τότε που μεσουρανούσαν οι δύο «μεγάλοι» της πόλης. Γκάλης, Γιαννάκης, Φιλίππου, Πρέλεβιτς, Φασούλας, Κόρφας… Ωραία χρόνια.
Ο Γιώργος «μπλέκει» με Μητσικώστα και… ΑΕΚτζού
– Πάμε τώρα στο πιο… φλέγον ζήτημα: Γιώργος Μητσικώστας. Πώς αισθάνεστε που σας σατιρίζει και έχετε γίνει πιο viral κι από γυμνή φωτογραφία της Κιμ Καρντάσιαν στο instagram;
Ο Γιώργος είναι φίλος μου. Είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος και μακάρι η Ελλάδα να είχε κι άλλα παιδιά σαν αυτόν. Παρά το γεγονός πως μας… βγήκε ΑΕΚ, είναι σωστός, εκτιμά αυτούς που σατιρίζει, τους μελετάει καλά πριν τους υποδυθεί και δεν το κάνει με προσβλητικό τρόπο.
Αν είχε περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο θα έδειχνε κι άλλα πράγματα και όλοι θα μιλούσαν ακόμα πιο πολύ γι’ αυτόν. Του αξίζει κάθε επιτυχία, κυρίως επειδή είναι αυτοδημιούργητος. Δεν στηρίχτηκε στις πλάτες κανενός.
– Μιας και είπαμε για ΑΕΚ, η γυναίκα σας πώς και υποστηρίζει τον… λάθος, για εσάς, Δικέφαλο; Πώς το επέτρεψε αυτό ο Γιώργος Μίνος;
Ε και τι να κάνουμε; Θα υποστήριζε μια ομάδα. Έτυχε να είναι ΑΕΚ.
– Και, συγγνώμη, εσείς τι κάνετε; Δεν προσπαθήσατε να της αλλάξετε γνώμη;
Το αντίθετο: αυτή προσπαθεί να με αλλάξει ομάδα…
– Να κάνει ΑΕΚτζή τον Γιώργο Μίνο; Ούτε ο Μελισσανίδης δεν το θέλει αυτό!
Ε, προσπαθεί. Εντάξει, δεν μπορεί φυσικά, αλλά είναι Κερκυραία και φόλα ΑΕΚ. Τι να κάνουμε; Αν ήμασταν και οι δύο το ίδιο, θα υπήρχε θέμα. Τώρα τουλάχιστον μια ο ένας, μια ο άλλος χαίρεται.
Γιατί 33 χρόνια εγώ, 24 χρόνια αυτή χωρίς πρωτάθλημα… Μείναμε με ένα δόντι μέχρι να δούμε τίτλο.
Ο Γιώργος… πάει ΠΣΑΤ (μαζί με τους «δασκάλους» του)
– Μάθαμε προσφάτως πως βάζετε υποψηφιότητα στις επικείμενες εκλογές του ΠΣΑΤ. Γιατί το κάνετε αυτό; Ποιο είναι το κίνητρο;
Έχω βάλει πολλές φορές κι έχω εκλεγεί και στο παρελθόν. Ο στόχος μου είναι να κάνουμε έναν ΠΣΑΤ που θα «ακουμπάει» σ’ αυτούς που έχουν πρόβλημα. Είμαι με τους ανθρώπους που έχουν σοβαρά θέματα και θέλω να επιλύονται και να βοηθάμε πρακτικά, όχι μόνο στα λόγια.
Όλοι ξέρουμε πως υπάρχει μεγάλη ανεργία, έχω ζήσει στο πετσί μου τι σημαίνει να είσαι άνεργος με το κλείσιμο της ΕΡΤ, ξέρω τι σημαίνει «ταπί και ψύχραιμος» και ότι όλοι ζουν με τρεις και εξήντα. Τουλάχιστον να υπάρχει αξιοπρέπεια.
Τα παιδιά να είναι κοντά ο ένας στον άλλον, να βοηθάμε όσο μπορούμε. Όλοι οι συνάδελφοι είναι αξιοπρεπείς, έχουν δώσει στον ΠΣΑΤ πολλά και θέλω να συνεχίσουμε στους δύσκολους καιρούς που ζούμε να είμαστε δίπλα σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη.
Δεν έχει σημασία το ποιος θα εκλεγεί σύμβουλος και ποιος όχι. Ο σκοπός είναι σημαντικότερος από τα πρόσωπα.
– Μπορεί να είστε one of a kind που λέγαμε μικροί και στα χωριά μας, αλλά, δεν μπορεί, θα είχατε κάποια πρότυπα. Ποιοι υπήρξαν οι «δάσκαλοί» σας;
Ο Πέτρος Λινάρδος, ο Γιάννης Διακογιάννης, ο Τάκης Χαραλαμπίδης, ο Φαίδων Κωνσταντουδάκης, ο Γιώργος Παντούρης, ο Αντώνης Λαγός, ο Δημήτρης Γουσίδης και ο Γιώργος Φερέτης. Από τον καθένα τους πήρα κάτι και διαμόρφωσα το δικό μου στυλ.
Γιώργος Θεσσαλονίκης και πάσης Ελλάδος
– Ακολουθεί ερώτηση πιο τετριμμένη κι από την κόντρα «Σουβλάκι- Καλαμάκι»: Για την περιβόητη «διαμάχη» Αθήνας- Θεσσαλονίκης τι έχετε να πείτε;
Δεν είναι «διαμάχη» για μένα. Το θέμα είναι άλλο: όταν είσαι πιο χαμηλών τόνων και δεν έχεις αξιώσεις, στην Αθήνα λένε «Τι καλό παιδί, τι συμπαθητικός, τι καλή ομάδα» κτλ. Όταν όμως είσαι ισότιμος και διεκδικείς, αλλάζουν τα πράγματα.
Γνώμη μου, πάντως, είναι πως πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Δεν υπάρχει Βορράς- Νότος. Πρέπει να ξεφύγουμε από αυτές τις αγκυλώσεις και να μη μας χωρίζουν οι ομάδες.
Η κάθε ομάδα έχει την ιστορία της, οι φίλαθλοι ταυτίζονται μ’ αυτές- όπως και οι δημοσιογράφοι πολλές φορές-, όμως πάνω απ’ όλα είμαστε Έλληνες. Αυτό είναι το σημαντικότερο εξ όλων και θέλουμε το καλύτερο για τη χώρα μας.
Το αν θα είναι κάποιος άσπρος, κόκκινος, κίτρινος, μαύρος, μπλε δεν παίζει κανέναν ρόλο.
– Μιας και είστε αρκετά ενωτικός, να σας… διαχωρίσουμε: αγαπημένος προορισμός για διακοπές;
Η Κέρκυρα- από κει είναι και η γυναίκα μου. Ο απόλυτος προορισμός είναι το νησί του Βίδο, εκεί πάμε εμείς και ο Χατζηνικολάου και η Καμίλα με τον Κάρολο.
Λατρεύω και την Γαρίτσα κι έχω πολύ φίλο μου τον Γιάννη τον Ανδριώτη. Να πάτε μια μέρα και θα θυμηθείτε τον Μίνο…
Ο Γιώργος λυτρώνεται στο 90΄
– Λίγο πριν κλείσουμε, κι επειδή σας καταπιέσαμε αρκετά- οριακά γλιτώσατε το φίμωτρο-, θέλουμε να μας πείτε ποια είναι η αγαπημένη σας λέξη. Έτσι, να το ακούσουμε μερικές φορές να βεβαιωθούμε ότι όντως είστε εσείς.
Εύκολο: ΠΑΟΚ- ΠΑΟΚ- ΠΑΟΚ- ΠΑΟΚ- ΠΑΟΚ- ΠΑΟΚ- ΠΑΟΚ!