Κάποιες φορές τείνουμε να γράφουμε πράγματα που τα παρουσιάζουμε ως θέσφατα, χωρίς όμως να παραπέμπουμε σε δεδομένα. Περιγράφουμε απλά μια αίσθηση. Ώσπου έρχεται το ίδιο το στοιχείο που περιγράφουμε να ακολουθήσει την αίσθηση μας.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αναφέρω από τις αρχές του 2018 ότι το horror γίνεται το δεύτερο μεγαλύτερο είδος storytelling σε σινεμά και τηλεόραση. Πρώτο παραμένει το sci-fi που παντρεύεται με το fantasy. Δεν ήταν κάτι που το γνώριζα. Ήταν κάτι που ήθελα να το πιστέψω για ένα είδος ανεξερεύνητο από αυτούς που θα παραλάβουν το σινεμά του αύριο.
Μπήκαμε στον Μάρτιο του 2019 και μέσα σε αυτόν τον ένα χρόνο είδαμε πολλά που ήρθαν να οχυρώσουν άποψη όπως η παραπάνω. Quiet Place, Hereditary, Haunting of the Hill House, Bird Box, Suspiria, Castle Rock, Us. Δεν είναι ένα και δύο. Και πίσω απ΄αυτή την αφρόκρεμα υπάρχει μια πλειάδα από δοκιμασμένα στο χρόνο franchises.
Από τα προαναφερόμενα θα αντλήσω ένα συγκεκριμένο. Το Hereditary. Ο λόγος είναι πως το περιεχόμενό του ομοιάζει πολύ με τη νέα σειρά που θα κυκλοφορήσει στο Netflix στις 26 Απριλίου.
Και το όνομα αυτής…Chambers. Από την περιγραφή που έχει δώσει η δημιουργός Λέα Ρέιτσελ, η έννοια του παρελθόντος, των ριζών, της βιολογικοψυχικής ταυτότητας, παίρνει εδώ την διαχείριση που είχε και στο Hereditary.
Μια νεαρή κοπέλα έχει ανεπάρκεια καρδιάς και πρέπει να βρουν δωρητή για να γίνει μεταμόσχευση. Αυτό είναι το πριν της αφήγησης. Το αφηγηματικό παρελθόν. Στο παρόν βλέπουμε από την αρχή την ανάρρωση της κοπέλας και την αποδοχή του μοσχεύματος από τον οργανισμό. Το πιο πιθανό όμως είναι ότι θα δούμε πολλές αναδρομές.
Κι αυτό γιατί πίσω απ΄αυτή την καρδιά κρύβεται μια ερεβώδης ιστορία. Μια ιστορία που αποκαλύπτεται μόνη της και με σταδιακό τρόπο. Κάτι περίεργο στην αίσθηση της θα ωθήσει την κοπέλα να ψάξει για τον άνθρωπο που είχε αυτή την καρδιά και το πως πέθανε. Κι όλο αυτό τοποθετείται σε μια μελλοντική εποχή, κάπου στην Αριζόνα, σε μια περιοχή όπου οι κοινότητες λειτουργούν με κάπως αιρετικά δόγματα. Όχι θρησκευτικά, αλλά πνευματιστικά.
Πολύ σύντομα το Chambers μετατρέπεται από δραματική σειρά, από εκτίμηση κι έλεγχο τραυματικών εμπειριών, σε ένα ψυχολογικό horror. Το οποίο δεν αποκλίνει από την έννοια του τραύματος και πως το μεταβολίζουμε. Απ΄αυτό φυσικά δεν είναι λογικό να φτάσει κανείς στο συμπέρασμα ενός ταρακουνήματος που υποστηρίζω στον τίτλο.
Τα στοιχεία που συνηγορούν σε αυτό αφορούν τον τρόπο που το Netflix το κρατάει σαν επτασφράγιστο μυστικό. Η άνωθεν περιγραφή και οι τρεις ηθοποιοί που θα πρωταγωνιστούν, είναι τα μόνα που έχει αφήσει να διαρρεύσουν. Μαζί με μερικές αινιγματικές φωτογραφίες. Η Ούμα Θέρμαν και ο Τόνι Γκόλντγουιν υποδύονται τους γονείς της Σιβάν Ρόουζ που κάνει την κοπέλα με τη νέα καρδιά.
Αυτή είναι η ιστορία. Trailer δεν υπάρχει κάτι εξίσου παράξενο, αφού η σειρά κυκλοφορεί σε ένα μήνα ακριβώς. Οκ, το Netflix δεν φημίζεται να βγάζει trailer 4 και 5 μήνες πριν, όπως είθισται, αλλά δεν αφήνει ως τώρα απόσταση από το trailer στο release. Παράλληλα, έχει κλειστούς και τους λογαριασμούς της σειράς στα social media. Όταν κάνει κάτι τέτοια το Netflix, κρατά στα χέρια του κάτι δυνατό. Το ίδιο είχε γίνει με το Dark και με το Haunting of the Hill House.
Το Chambers ίσως σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, ίσως όμως ανεβάσει τον πήχη ψηλότερα από το αναμενόμενο. Αν για κάτι μπορούμε να σχολιάσουμε αυτό είναι η παρουσία της Ούμα Θέρμαν στη δεύτερη τηλεοπτική της εμφάνιση μετά τη σειρά Imposters. Είναι όμως η πρώτη πρωταγωνιστική.
Μπορεί κινηματογραφικά η Θέρμαν να μην είναι στο πάνω ράφι την τελευταία 10ετία, όμως το υπόβαθρο της είναι από το πάνω ράφι. Κι η «εισροή» της στην πλατφόρμα του Netflix είναι ένα ακόμα δείγμα κι αυτού που έγραφα εχθές.
Γι΄αυτό το Chambers το αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον…