Υπάρχει ένα σχετικά παλιό ρητό που λέει ότι αν θες να βρεις μια ταινία που θα σου αρέσει, τότε βρες ποιες έχουν χαντακώσει οι κριτικοί κινηματογράφου. Δεν γνωρίζουμε πόση αλήθεια εμπεριέχεται σε αυτό, σίγουρα όμως δεν είναι εντελώς ψέμα.
Έχουμε δει για παράδειγμα Έλληνες κριτικούς να βάζουν 3 αστέρια σε ταινία κάθε Χριστού και κάθε Λαμπρή. Δεν διαφέρουν τα πράγματα πολύ κι από τους κριτικούς στο εξωτερικό.
Στο πρώτο μισό του 2019 είναι πάντως λίγες οι φορές που η άποψη των κριτικών ήρθε σε τέτοια αντιδιαστολή, σε τέτοια σύγκρουση με την άποψη του κοινού. Οι πιο εμφατικές, ή έστω χαρακτηριστικές, είναι οι ακόλουθες τέσσερις ταινίες. Χαμηλότατες βαθμολογίες από τους κριτικούς σε σχέση με τους συντελεστές και το μπάτζετ, αλλά υψηλά έσοδα και κριτικές από το κοινό.
Aladdin
Παρόλο που η ταινία δεν έχει ολοκληρώσει ακόμα την παρουσία της στις αίθουσες, το Aladdin έχει υπερβεί κάθε προσδοκία. Μέσα σε 6 εβδομάδες σχεδόν, έχει αποφέρει έσοδα 750 εκατομμυρίων δολαρίων και βάλε. Ούτε ο Γκάι Ρίτσι που το σκηνοθέτησε δεν το περίμενε. Αυτομάτως, η ταινία έχει πάει τέσσερις φορές πάνω από τα έξοδα της.
Και να σκεφτείτε ότι είχε δεχτεί δριμεία κριτική πριν καν κυκλοφορήσει, με εκείνο το trailer που αποκάλυπτε πως θα είναι ο Γουίλ Σμιθ ως τζίνι. Τελικά το κοινό την έχει επιβραβεύσει και στις αίθουσες και στις κριτικές του με ένα 7.4 στο IMDB. Στο Metacritic και το Rotten Tomatoes είναι κάτω από το 60% και κατεβαίνει διαρκώς.
Godzilla
Για το Godzilla:King of the Monsters είναι λίγο ιδιαίτερα τα πράγματα. Κι αυτό γιατί εκτός από τους κριτικούς, δεν έπεισε ούτε το κοινό με τόση έμφαση. Θα περίμενε κανείς, βάσει αυτού, να έχει αποτύχει παταγωδώς στα έσοδα. Κι όμως έχει πετύχει μετά από 3 βδομάδες κυκλοφορίας σε παγκόσμιο επίπεδο περί τα 350 εκατομμύρια δολάρια έσοδα. Φτιάχτηκε βέβαια με 180-190 εκατομμύρια, οπότε προς το παρόν η απόκλιση δεν είναι τόσο μεγάλη.
Η ιδιαιτερότητα είναι πως η ταινία προβάλλεται ήδη από τις 13 Μαΐου στην αγορά της Άπω Ανατολής που είναι η κατ΄εξοχήν αγορά που στόχευε εξ αρχής για τα μεγάλα έσοδα. Εν τούτοις, από κει έχει πάρει πολύ λίγα αναλογικά το μέγεθος της αγοράς. Περίπου 110 εκατομμύρια είναι από τη Βόρεια Αμερική και άλλα 60-70 από Ευρώπη-Ωκεανία-Νότια Αμερική.
Shazam
Το Shazam δέχτηκε τα, αρκετά είναι η αλήθεια, πυρά των κριτικών γιατί δεν παρέδωσε αυτό που είναι. Μια δυνατή ιστορία περιπέτειας, ένα action-superhero movie. Ο λόγος που πήγε καλά στα έσοδα, τόσο τηρουμένων των αναλογιών αφού δεν είχε κάποιο μεγάλο όνομα στο καστ, όσο και αντικειμενικά, είναι ότι αποτελεί μια πολύ καλή κωμική ταινία.
Πατώντας πάνω στον υπερηρωικό μανδύα, καταφέρνει να μεταλλαχθεί σε ένα άλλο είδος. Αν το δεις έξω από το περιεχόμενο, από το πλαίσιο του DC fan, το εκτιμάς και το αποδέχεσαι. Τα περίπου 100 εκατομμύρια που ξοδεύτηκαν, απέφεραν πάνω από 360 εκατομμύρια. Σε άλλες συνθήκες αυτός ο υπερτριπλασιασμός δεν είναι δείγμα απόλυτης εμπορικής επιτυχίας. Αν σκεφτούμε όμως τα δεδομένα της ταινίας, τότε είναι επιτυχία αυτό το ποσό.
Glass
Αυτό είναι ίσως η έκπληξη για όλους μας. Όχι μόνο γιατί το είχαμε αποθεώσει διά στόματος και πένας του Δημοσθένη εδώ, αλλά γιατί το Glass ήταν ο πιο ωραίος τρόπος να κλείσει η τριλογία. Είχε την ανατροπή στο τέλος με την πραγματική ιδιότητα της ψυχιάτρου, είχε την ανατροπή με τον εξαγνισμό και των τριών υπερανθρώπων που αποδείχτηκε πως δεν ήταν οι κακοί της υπόθεσης, τι άλλο ήθελαν οι κριτικοί; Το κοινό πάντως έδειξε να εκτιμά την προσπάθεια του Σαϊαμαλάν.
Του τα χώνουμε που του τα χώνουμε για την πλειοψηφία των ταινιών του. Ας μην το κάνουμε κι εκεί που δεν του αξίζει. Σίγουρα πάντως ελάχιστα θα νοιαστεί αφού μια ταινία που έγινε με μπάτζετ 20 εκατομμυρίων έκανε έσοδα κοντά στα 250. Υπερδεκαπλασιασμός λέγεται αυτό. Εμπορική επιτυχία ολκής λέγεται αυτό.