Έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν, πρόσφατο και απώτερο, όπου ένα κινηματογραφικό ή τηλεοπτικό έργο που βασίστηκε σε βιβλία, κατακρίθηκε γιατί τα παρέκαμψε. Μέχρι και στο Game of Thrones συνέβη και σε ορισμένες περιπτώσεις με πολύ σκληρή κριτική.
Το Witcher είναι μια σπάνια περίπτωση όπου αυτό δεν συνέβη. Παρόλο που η σειρά έπρεπε να προσαρμοστεί σε τηλεοπτικούς όρους και οι δημιουργοί της θέλησαν να δώσουν τη δική τους πινελιά πάνω στο έργο του Αντρζέι Σαρπόφσκι, το κοινό δεν στάθηκε επικριτικά ούτε απέρριψε τις ιδέες τους. Κι αυτό γιατί το αποτέλεσμα μοιάζει σωστό και δεν άφησε περιθώριο για σκέψεις του στυλ “γιατί δεν το έκαναν αλλιώς; θα μπορούσαν να κάνουν το τάδε στοιχείο έτσι κι όχι έτσι”.
Η όλη διαφοροποίηση τους από το βιβλίο προέκυψε από την σοφή επιλογή της δημιουργού Λόρεν Χίσριτς να μην παρουσιάσει μια ιστορία σε γραμμικό χρόνο, αλλά να ανακατέψει το timeline και να δώσει παραπάνω χρόνο σε χαρακτήρες ή σε συγκεκριμένες περιόδους των χαρακτήρων.
Πάμε να δούμε 4 σημεία-storylines που είτε δεν παρουσιάζονται καν στο βιβλίο είτε αναφέρονται πολύ επιδερμικά και η σειρά εμβαθύνει σημαντικά περισσότερο.
1. Η Σχέση του Γκέραλτ με τη μητέρα του και το παρελθόν του
Λίγο μετά το δυνατό δάγκωμα που δέχεται στο πόδι στην αρχή του 8ου επεισοδίου, ο Γκέραλτ πέφτει σε μια μορφή νιρβάνας και το μυαλό του επιστρέφει στην παιδική του ηλικία, για την οποία είχε αφήσει διάφορες αιχμές σε συζητήσεις με τον Γιάσκιερ και την Γένεφερ. Ιδίως για την αποκομμένη δεσμίδα συναισθημάτων με τους γονείς του. Μόλις ξυπνάει, είναι η μητέρα του Βισένα που είχε να την δει από τότε, που του γιατρεύει την πληγή.
Ακολουθεί τότε μια συζήτηση κατηγοριών από τον Witcher. Αυτό το στοιχείο εμφανίζεται με μικρότερη έκταση στο βιβλίο, αλλά δεν περιλαμβάνει τις υπόνοιες που αφήνει η σειρά ότι η Βισένα φαίνεται να γνώριζε από την πρώτη στιγμή το πεπρωμένο και τον ύψιστο σκοπό του γιου της, γι΄αυτό τον παράτησε και τον ώθησε να γίνει Witcher.
2. Η μάχη του Σόντεν
Στα βιβλία αυτή η μάχη αναφέρεται μόνο ως ανάμνηση κι όχι ως περιγραφή των γεγονότων τη στιγμή που συνέβησαν. Η σειρά επέλεξε να δώσει χώρο σε αυτή τη μάχη και δεν το έκανε τυχαία ούτε από μια παρόρμηση της στιγμής. Το έκανε για να έχει ανοιχτά συγκεκριμένα παράθυρα εν όψει της επόμενης σεζόν.
Έτσι, βλέπουμε την πανστρατιά των μάγων και των μαγισσών που πάνε να υπερασπιστούν τον τρόπο ζωής τους απέναντι στη λαίλαπα του Νίλφγκααρντ και τον θάνατο αρκετών εξ αυτών. Βλέπουμε επίσης τον Γκέραλτ να βρίσκεται στον τόπο της μάχης και να αναζητά την Γένεφερ ελπίζοντας να είναι ζωντανή κι όχι ανάμεσα στα ονόματα του μνημόσυνου οβελίσκου. Μάλιστα, ο Witcher έχει κι ένα παραληρηματικό όραμα που την ψάχνει και αποτελεί μια προοικονομία της συνάντησής του με τον Θάνατο και της ανώτερης σύνδεσης της ζωής του με την Σίρι. Ίσως είναι αυτή η σύνδεση που είχε προβλέψει η μητέρα του Βισένα.
3. Η τρίτη ευχή του προς το τζίνι
Είναι το σημείο που έχει παράξει τις περισσότερες θεωρίες μεταξύ των αναγνωστών του βιβλίου κυρίως και σε δεύτερο στάδιο των θεατών της σειράς. Στο βιβλίο The Last Wish που κυκλοφόρησε μετά τη βασική ιστορία του Witcher, βλεπουμε ότι η τρίτη ευχή του είναι να “καταδικαστεί” η Γένεφερ για πάντα σε έναν έρωτα μαζί του και να μην χωρίσουν ποτέ. Αυτή την ευχή μάλιστα την κάνει ενώπιον της.
Στη σειρά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αφήνεται, πάλι επίτηδες, ένα αφηγηματικό κενό, στο οποίο εικάζεται ότι ο Witcher της αποκάλυψε ότι ευχήθηκε να τον ερωτευτεί κι αυτό απορρέει από τον θυμό της Γένεφερ. Όμως, δεδομένου και του χαρακτήρα του Γκέραλτ όπως έχει χτιστεί στην πρώτη σεζόν, πόσο πιθανό είναι να έκανε μια τόσο…χειριστική και εξουσιαστική ευχή; Κι αν δεν έκανε αυτή την ευχή, ποια ήταν τελικά η ευχή του; Αυτά τα ερωτήματα, ανάλογα το πώς θα απαντηθούν, ίσως δείξουν και μια ακόμα μεγαλύτερη παρέκκλιση της σειράς στην επόμενη σεζόν σε σχέση με τα βιβλία.
4. Το origin της Γένεφερ
Τα στοιχεία για το παρελθόν της Γένεφερ που μας δίνουν τα βιβλία είναι και πάλι ως παρελθοντικές αναφορές. Ήταν καμπούρα και προσπάθησε να αυτοκτονήσει. Όλα τα υπόλοιπα που βλέπουμε στη σειρά, από τη μαθητεία της στην Αρετούζα για να γίνει μάγισσα μέχρι και την μετάλλαξη της με τη θυσία της μήτρας της, είναι παράγωγο της δημιουργού και ένας από τους λόγους που έδωσαν μεγαλύτερο υπόβαθρο στη σειρά και γι΄αυτό της αξίζουν τα εύσημα πολύ περισσότερο απ΄όσο μπορούμε να φανταστούμε εμείς ως θεατές.