Όσοι την είδαν «κάηκαν»: Απόψε βλέπουμε τη σειρά με το πιο «άρρωστο» φινάλε της δεκαετίας (Vid)

Ή θα την λατρέψεις ή θα την μισήσεις! Μέση λύση δεν υπάρχει...

Αν ψάχνεις μια καλή σειρά για να ξεκινήσεις απόψε και να την τελειώσεις το πολύ μέχρι την Καθαρά Δευτέρα σου έχουμε τη λύση. Επειδή τις καινούριες τις τελειώσαμε όλες θα γυρίσουμε λίγο πιο πίσω σε μια σειρά πιο σίγουρη και από λεφτά στην τράπεζα. Γιατί το «Safe» είναι πράγματα που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά.

Στις πρώτες σκηνές νομίζεις ότι θα δεις μια ψιλοσαχλή κωμωδία. Μετά μια teenage καγκουριά. Μετά μια σχέση πατέρα-κόρης και πως εξελίσσεται μετά το θάνατο της μητέρας. Οκ δράμα, αλλά τίποτα ιδιαίτερο. Και…ΜΠΟΥΜ! Σκάει όλο αυτό το μυστήριο, εμφανίζεται ένα νεκρό πτώμα, εμφανίζονται άνθρωποι που κρύβουν πράγματα. Που μετά τα ομολογούν, αλλά ξέρεις ότι δεν λένε όλοι την αλήθεια.

Σε κάθε σκηνή που περνάει το πράγμα απλώνεται όλο και περισσότερο. Σε μετατρέπει η σειρά σε έναν μικρό ντετέκτιβ που μετρά τις αντιδράσεις, μετρά τις συμπεριφορές και αναζητά ενόχους. Θυμίζει λίγο το Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές. Όλοι τους έχουν μια ενοχή, όλοι τους δείχνουν πως θέλουν να μιλήσουν, ξέρουν όμως ότι αυτό θα αναδείξει την λιποψυχία τους.

Αρχικά, στο Safe βλέπουμε τον Dexter που αγαπήσαμε σε έναν άλλο ρόλο. Έχει κι αυτό την αξία του. Μας καταρρίπτει μια εικόνα και καταφέρνει με επιτυχία να θέσει τα θεμέλια για μια άλλη. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο ρόλος του Τομ Ντιλέινι μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι αντίστοιχο για τον Μάικλ Χολ.

Ο Ντιλέινι είναι μόνος πατέρας με δύο κόρες. Η μία στα 16 της, σε μια εφηβεία που τελειώνει και την οδηγεί στο στάδιο της γυναίκας. Η γυναίκα του έχει πεθάνει από μια ασθένεια και πολύ γρήγορα φανερώνεται πως η μεγάλη κόρη του έχει κρατήσει μέσα της μεγάλη κακία για την συμπεριφορά του σε αυτό το διάστημα. Ιδίως στο τέλος της μητέρας της.

Όσα γίνονται από μεριάς της μοιάζουν με μια εκδίκηση. Ο θάνατος του 19χρονου φίλου της μετά από ένα πάρτι ανοίγει έναν ασκό που δεν απελευθερώνει αέρα. Αλλά απορροφά όλους τους εμπλεκόμενους και τους αναποδογυρίζει. Σου δίνει την αίσθηση ότι ακόμα κι αν οι ένοχοι μοιάζουν προφανείς, δεν είναι αυτός ο αντικειμενικός σκοπός.

Για άλλον είναι μια κάθαρση, για άλλον μια άφεση αμαρτιών, για άλλον να γεμίσει ο Ντιλέινι με τύψεις. Δεν θέλω να σε προκαταβάλλω παραπάνω για το Safe. Γιατί λέγοντας σου όλα αυτά σου αφαίρεσα την πιθανότητα να πάθεις ότι κι εγώ. Να ξαφνιαστείς. Οπότε μη μετρήσεις τόσο πολύ τα λόγια μου. Νιώσε ό,τι νιώσεις και ετοιμάσου ψυχολογικά για το μεγάλο φινάλε…