Χθες διαβάσατε στο menshouse.gr ότι ο CEO της πλατφόρμας, Τεντ Σαράντος, έδωσε πληροφορίες για τα πιο επιτυχημένα προγράμματα του Netflix με το «Bridgerton», τη βρετανική σειρά που έγινε από το πουθενά η επιτυχία της δεκαετίας να σαρώνει τα πάντα. Τον πρώτο κύκλο της σειράς είδαν μέσα στις πρώτες 28 μέρες προβολής 82 εκατομμύρια λογαριασμοί, με ελάχιστο χρόνο θέασης τα 2 λεπτά, ενώ η συνολική θέαση του ξεπέρασε τις 625 εκατομμύρια ώρες.
Στην κορυφή της λίστας των ταινιών απ’ την άλλη βρίσκεται το Extraction με 99 εκατομμύρια προβολές.
Προφανώς δεν μιλάμε για ένα αριστούργημα ή μια ταινία που θα σε συγκλονίσει, αλλά κάτι τέτοιο δεν πρέπει να έχει συμβεί και ποτέ με τις απόλυτα action ταινίες.
Είναι ένα είδος που δεν τρελαίνει κριτικούς, αλλά είναι το είδος που φέρνει το χρήμα. Το Extraction είναι ίσως η καλύτερη ταινία δράσης που έχει βγάλει το Netflix τα τελευταία 3-4 χρόνια και αυτό είναι το αποτέλεσμα πολλών πραγμάτων.
Πρώτο και κυριότερο είναι η σκηνοθεσία. Πρόκειται για κάτι σπάνιο στα κινηματογραφικά δεδομένα το να βλέπεις έναν κασκαντέρ να κάνει το βήμα να σκηνοθετήσει. Ο Σαμ Χαργκρέιβ από εκεί που ήταν κασκαντέρ σε ταινίες και μεταξύ αυτών και στα πρώτα δύο Thor, προσφέρει στον θεατή ένα καθαρό action, που δεν επιχειρεί να γίνει κάτι διαφορετικό και γι΄αυτό καταφέρνει να πετύχει το καλύτερο δυνατό.
Και παρόλο που ο Κρις Χέμσγουορθ τονίζει παντού πως θέλει να δοκιμαστεί σε ταινίες πέρα από το action, εδώ τον βλέπουμε να συνεχίζει την εξέλιξη που είδαμε να ξεκινάει κάπου στο Age of Ultron και να πραγματώνεται με δόξα στο Endgame.
Στο Extraction o Χέμσγουορθ υποδύεται τον Τάιλερ Ρέικ, έναν μισθοφόρο, πρώην στρατιώτη στο Αφγανιστάν, που αναλαμβάνει υποθέσεις με μια καλοστημένη ομάδα έναντι μεγάλης αμοιβής. Στην ουσία η ομάδα είναι που αναλαμβάνει τις υποθέσεις και εκείνος απλώς βάζει τη δύναμη του και τις αντοχές του.
Ο Ρέικ όμως δεν είναι μια μηχανή πολέμου. Είναι ένας άνθρωπος που φέρει τραύμα. Έχει χάσει τον γιο του και δεν μπορεί να πάει παρακάτω στη ζωή του. Ψάχνει την εξιλέωση και συνεχίζει να βάζει τον εαυτό του σε ρίσκο γιατί ελπίζει πως κάποια στιγμή θα φυτευτεί μια σφαίρα στο κεφάλι ή την καρδιά του και θα πεθάνει.
Καθώς αναλαμβάνει να σώσει τον γιο του μεγαλύτερου ναρκέμπορου της Ινδίας, τον οποίο έχει απαγάγει ο μεγαλύτερος ναρκέμπορος του Μπανγκλαντές και εχθρός του, ο Ρέικ θα αποφασίσει πως δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλο ανθρώπους και δη ένα παιδί ως μέρος μιας εμπορικής συναλλαγής και θα αφοσιωθεί για πρώτη φορά στη σωτηρία κι όχι στην αμοιβή του. Σε αυτή την πορεία ο Ρέικ θα κληθεί να σταθεί απέναντι σε έναν φίλο, να συμφιλιωθεί με έναν φαινομενικό εχθρό και να πάρει πάνω του όλα τα πυρά.
Πέρα από τις σκηνές μάχης που είναι από τις πιο λεπτομερώς φτιαγμένες και προσεγμένες που έχουμε δει σε ταινία δράσης τα τελευταία χρόνια, το Extraction διαθέτει και άλλα plot tricks που όλα μαζί παρέχουν ένα βάρος κι ένα βάθος στην ταινία. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκδίκηση του νεαρού Μπανγκλαντεσιανού απέναντι στον Ρέικ και η συνεργασία του Ρέικ με τον Ινδό προστάτη του μικρού Όμπι.
Για να τα λέμε όλα, το Extraction δεν δίνει εξ αρχής όλη αυτή την εικόνα που περιγράφουμε. Πέρα από τη σκηνή μάχης με την διάσωση του αγοριού, χρειάζεται χρόνο μέχρι να δείξει ότι ξεφεύγει από αρκετά cheesy χαρακτηριστικά που έχουν πολλές action movies με one man show. Επειδή όμως υπάρχει ο Χέμσγουορθ, ως θεατής θα πειστείς να περιμένεις αυτή τη στροφή και μετά θα νιώσεις δικαιωμένος που πίστεψες σε αυτή την τυπάρα.
Αν πάντως κάτι αξίζει να μείνει στο μυαλό μας παραπάνω από την ταινία, αυτό είναι πως στον χώρο των κασκαντέρ δεν υπάρχει μόνο ένα σώμα-εργαλείο, αλλά και ιδέες, ικανότητες, know how.