Ήταν 2013. Το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel είχε πάρει για τα καλά τη σκυτάλη από την «Dark Knight Trilogy» του Κρίστοφερ Νόλαν και μέσω των μαρβελικών υπερηρώων είχε ξεκινήσει να εδραιώνει στο υπερηρωικό είδος μια ηγεμονία που θα γιγαντωνόταν με πρωτοφανή αποτελέσματα τα επόμενα χρόνια. Το αντίπαλο δέος, εκείνο της DC είχε ήδη αποφασίσει να ακολουθήσει μια αντίστοιχη μεθοδολογία δόμησης ενιαίου σύμπαντος. Και είχε βρει και τον άνθρωπο που θα ηγούνταν αυτής.
Ο Ζακ Σνάιντερ ήταν ένας έτσι κι αλλιώς αμφιλεγόμενος σκηνοθέτης και πριν αναλάβει αυτή τη δύσκολη αποστολή. Αλλά το «Man of Steel» του 2013 που έφερε την σκηνοθετική του υπογραφή και κυρίως, το «Batman V Superman» του 2016, οι δυο πρώτες ταινίες δηλαδή του νεοσύστατου σύμπαντος της DC τον έκαναν ακόμα πιο αμφιλεγόμενο. Οι δυο αυτές ταινίες -και κατά βάση, η δεύτερη- δίχασαν κόσμο και κοσμάκη. Κάποιοι καραγούσταραν με την σκοτεινή αισθητική τους. Κάποιοι άλλοι, οι περισσότεροι, βρήκαν δήθεν το ύφος τους και κατέκριναν την DC που δεν κινήθηκε στην λογική της «φωτεινής» Marvel. Και κάποιοι άλλοι είπαν πως δεν είναι ζήτημα ύφους αλλά περιεχομένου και τα δυο δημιουργήματα του Σνάιντερ απλά δεν βλεπόντουσαν επειδή ήταν κακές ταινίες.
Όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα του «Justice League», της ταινίας δηλαδή που θα μάζευε όλους τους υπερήρωες της DC σε μια κοινή περιπέτεια, η κόντρα του Σνάιντερ με την παραγωγή ήταν ανοιχτή. Η τελευταία πίεζε τον σκηνοθέτη να κάνει πιο light το ύφος του για να προσεγγίσει επιτέλους η DC τα μαζικά που είχε κερδίσει η Marvel, εκείνος συνέχιζε να αντιστέκεται στην «μαρβελοποίηση» της αισθητικής του και η ταινία δεν είχε ούτε στο ελάχιστο συγκεκριμένο προσανατολισμό. Η προσωπική τραγωδία του Σνάιντερ με τον ξαφνικό θάνατο της κόρης του έγινε η τέλεια αφορμή για να βρει η DC έναν σκηνοθέτη στη θέση του, που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει την κατεύθυνση που εκείνη ήθελε για το «Justice League» χωρίς αντιρρήσεις: τον Τζος Γουέντον.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα μπάχαλο. Λίγο ταινία του Σνάιντερ, λίγο ταινία του Γουέντον, λίγο σκοτεινή σε σημεία, απείρως χαζοχαρούμενη στο μεγαλύτερο κομμάτι της δια χειρός Γουέντον, το «Justice League» δεν βλεπόταν γενικά. Ο ίδιος ο Σνάιντερ διαμαρτυρήθηκε. Γνωστοποίησε πως κάπου υπάρχει μια δική του εκδοχή της ταινίας αντί για αυτή την αρλούμπα που είδαμε, μια εκδοχή που ήταν έτσι όπως ο ίδιος την ήθελε: σκοτεινή, απαισιόδοξη, «μαύρη». Χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια, για να βρει τρόπο ο Σνάιντερ να κυκλοφορήσει το δημιούργημά χωρίς εκπτώσεις και λογοκρισίες αλλά τελικά, τα κατάφερε: το HBO ανακοίνωσε πως η ταινία θα προβληθεί το 2021 μέσω της διαδικτυακής του πλατφόρμας.
Ανεξάρτητα από το αν θα βλέπεται τελικά η εκδοχή του Σνάιντερ ή όχι (πολλοί συνεχίζουν να κρατάνε μικρό καλάθι), αυτή η εξέλιξη είναι μάλλον ιστορική για τον χώρο του σινεμά. Διότι είναι η πρώτη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου (έστω και αν θα προβληθεί κατευθείαν στην μικρή οθόνη), που προκύπτει μέσα από λαϊκές πιέσεις! Επί τρία χρόνια άλλωστε, οι υποστηρικτές του Σνάιντερ πίεζαν διαδικτυακά προκειμένου το λεγόμενο «Snydercut» να δει το φως της δημοσιότητας: δεν έχουν ξαναγίνει αυτά τα πράγματα.
Μάλιστα, όσο περνούσε ο καιρός αυτό το διαδικτυακό κίνημα έπαιρνε όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, με τους Τζέισον Μομόα, Μπεν Άφλεκ και Γκαλ Γκάτοτ, τους Aquaman, Batman και Wonder Woman αντίστοιχα δηλαδή, να στηρίζουν την διαδικτυακή καμπάνια. Τελικά η πίεση απέφερε καρπούς και η Warner πείστηκε να προβάλλει την ταινία που ήθελε να κάνει ο Σνάιντερ. Μια ταινία μάλιστα, που πολλοί αμφισβήτησαν ακόμα και την ύπαρξή της: δεν είναι λίγοι εκείνοι που πίστευαν πως ο Σνάιντερ πουλάει τρέλα και η εναλλακτική κόπια δεν υπάρχει…
Ακόμα δεν έχει γίνει γνωστή το ποια θα είναι η τελική μορφή του «Snydercut». Το υλικό που έχει ο Σνάιντερ είναι διάρκειας τεσσάρων ωρών και δεν έχει αποφασιστεί αν θα κυκλοφορήσει ως ταινία ή ως μίνι σειρά. Το κόστος της παραγωγής θα ανέρχεται περίπου στα 20 με 30 εκατομμύρια δολάρια, καθώς θα περιλαμβάνει νέο μοντάζ, νέο soundtrack και επιπρόσθετα ειδικά εφέ: λεπτομέρειες.
Όπως και να έχει, οι φανατικοί οπαδοί της DC, είτε κρατάνε μικρό καλάθι είτε περιμένουν πως και πως την νέα εκδοχή του «Justice League» βιώνουν τη γλυκιά περίοδο της αναμονής. Και μάλιστα, αισθάνονται δικαιωμένοι, καθώς για την προβολή αυτής της ταινίας έβαλαν και οι ίδιοι το χεράκι τους. Ας το επαναλάβουμε: δεν έχει ξαναγίνει κάτι αντίστοιχο στο Χόλιγουντ ποτέ! Τι συναρπαστικές εποχές…