Θεωρητικά, το να έχεις να διαλέξεις μεταξύ πολλών πολύ καλών ταινιών, είναι δύσκολο. Στην πράξη όμως συνειδητοποιεί κανείς πως το πιο δύσκολο είναι όταν δεν ξεχωρίζει απολύτως τίποτα σε τόσο μεγάλο βαθμό.
Ναι, σε αυτό το πρώτο μισό του 2020 δεν μπορούσαν να υπάρξουν τρομερά αξιοσημείωτες ταινίες λόγω των συνθηκών, με πολλά μεγάλα στούντιο να στέλνουν στα pits τα δυνατά τους χαρτιά και να τηρούν στάση αναμονής εν όψει του δεύτερου μισού. Κάπως έτσι δεν είδαμε την ταινιάρα του Γουές Άντερσον και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα δούμε – στα μέρη μας τουλάχιστον – και το Tennet του Νόλαν στην προγραμματισμένη του ημερομηνία.
Σε μια προσπάθεια να διατηρήσουμε το σύνηθες και να βρούμε έστω 2-3 ταινίες που το πρώτο εξάμηνο του 2020 να μας άφησε ως αναμνηστική προίκα, είδαμε πως δε βγαίνουν και τόσο εύκολα τα κουκιά. Οι τρεις ταινίες που επιλέξαμε, είναι μεν καλές ταινίες, αλλά δεν ανήκουν στην κατηγορία «ουάου» ή έστω σε αυτές που σου μένουν στο τέλος του έτους.
Ίσως αυτό να μη μπορεί να συμβεί ούτως ή άλλως πλέον, καθώς τον περισσότερο χώρο της μνήμης κατέχει το άγχος για το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, ενώ μαζί με αυτό υπάρχει ακόμα το συναίσθημα της αναγκαστικής νωχέλειας που μας άφησε η καραντίνα και μας κατέστησε απολύτως παθητικούς υποδοχείς περιεχομένου.
Da 5 Bloods
Ο Σπάικ Λι πέρασε κι αυτός στον κόσμο του Netflix και με το Da 5 Bloods κινείται σε αυτή τη νοητή γραμμή που άρχισε κυρίως τα τελευταία χρόνια με ταινίες όπως το Chiraq και το BlackKKlansman. Η ταινία έχει όλα όσα περιμένει κανείς από τον Λι, αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν είναι βαρετά προβλέψιμη. Είναι ευχάριστα προβλέψιμη, δημιουργεί μια οικειότητα απ΄αυτές που ενισχύουν το ενδιαφέρον σου για μια ιστορία.
Invisible Man
Το συγκεκριμένο βαρύ θρίλερ, με το ένα πόδι να έχει βάλει μυτούλα στο horror, δύσκολα θα έβρισκε θέση μέσα στην πεντάδα της χρονιάς. Ιδίως βάσει και των όσων είχαν ανακοινωθεί. Ο κορωνοϊός όμως από τη μία την χαντάκωσε, μιας και είχε βγει λίγες ημέρες πριν το lockdown στις αίθουσες και δεν πρόλαβε να κερδίσει το κοινό, από την άλλη άφησε χώρο ελεύθερο για να παρεισφρήσει και να βρει περισσότερους δέκτες του μηνύματος της.
Γενικά πάντως είναι από τα καλύτερα θρίλερ/horror που έχουμε δει σε αυτή την πενταετία της ποιοτικής έξαρσης του είδους, οπότε βρίσκεται επάξια στην τριάδα.
Extraction
Δεν ξέρουμε πόσα λόγια μπορούν να προστεθούν και να έχουν αξία στο γεγονός πως μιλάμε για την πιο επιτυχημένη ταινία του Netflix, με σχεδόν 100.000.000 προβολές…Το Extraction είναι το ξεκίνημα μιας σημαντικής και πολύ προσοδοφόρας συνεργασίας με την εταιρεία των αδερφών Ρούσο και μια ακόμα απόδειξη πως ο Κρις Χέμσγουορθ έχει ξεκλειδώσει πολλές πίστες υποκριτικής δεινότητας και έχει κατακτήσει το κομμάτι του action στο έπακρο.