Όλα μοιάζουν ιδανικά για αυτήν την τετραμελή οικογένεια. Η παραλία που έχουν επισκεφθεί μπορεί να μοιάζει απομονωμένη και άδεια αλλά δεν πειράζει, ίσα-ίσα: αυτό την κάνει ακόμα πιο ιδανική, είναι γεμάτη ησυχία και συν τοις άλλοις είναι πανέμορφη. Ποια οικογένεια δεν θα ήθελε να έχει για την πάρτη της και μόνο ένα τόσο ιδανικό μέρος; Φυσικά, εδώ μιλάμε για ένα σενάριο ταινίας και ο παράδεισος δεν μπορεί παραμείνει ιδανικός για πολύ.
Για την ακρίβεια, εδώ μιλάμε για το σενάριο μιας ταινίας του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν, συνεπώς τα απρόοπτα που δεδομένα θα τύχουν σε αυτή την ανυποψίαστη οικογένεια δεν θα μπορούσαν παρά να είναι αλλόκοτα, μεταφυσικά, τρομακτικά μέχρι εκεί που δεν πάει και πάνω από όλα, πέρα για πέρα ανεξήγητα και μυστήρια, Η τετραμελής μας οικογένεια σύντομα θα έρθει αντιμέτωπη με έναν εφιάλτη: τα μέλη της αρχίζουν να γερνάνε απότομα, ολόκληρες δεκαετίες αρχίζουν να βαραίνουν το κορμί τους από τη μια στιγμή στην άλλη, Ολόκληρη η ζωή τους συμπιέζεται σε μια μέρα. Όλες οι βιολογικές αλλαγές που θα περνούσε το σώμα τους μέχρι να πεθάνουν εξελίσσονται μέσα σε λίγες ώρες. Όσο βρίσκονται σε αυτή την διαολεμένη παραλία.
Είναι μια από τις ταινίες που η υπόθεσή της είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον σε άπειρους θαυμαστές του φανταστικού και το άνοιγμα των σινεμά δεν συνέπεσε τυχαία μαζί με την κυκλοφορία του πρώτου της trailer. Σε μια εποχή ειδικά που έπειτα από στέρηση της κινηματογραφικής εμπειρίας για τόσους μήνες, κάθε επίσκεψη στο σινεμά έμοιαζε με μια μικρή γιορτή, ένα μεταφυσικό θρίλερ δια χειρός Σιάμαλαν ήταν η τέλεια εξέλιξη.
Ο Ινδός που έκανε το μεγάλο μπαμ πριν 23 χρόνια με την «6η Αίσθηση» και ένα χρόνο αργότερα με τον πρωτοποριακό για το υπερηρωικό είδος «Άφθαρτο», μπορεί να πέρασε μια μεγάλη περίοδο αμφισβήτησης (άδικη πάντως κατά πολλούς…) από τους κινηματογραφικούς θεατές ανά τον κόσμο, κατηγορήθηκε για έλλειψη ιδεών, επαναλαμβανόμενα μοτίβα και απουσία δημιουργικής έμπνευσης, είδε τον κόσμο να αντιμετωπίζει με απόλυτη αδιαφορία ορισμένες κυκλοφορίες ταινιών του (ποιος να του το έλεγε και ποιος να το πίστευε στις εποχές της «6ης Αίσθησης») αλλά τα τελευταία χρόνια έχει επανέλθει δριμύτερος,
Το «The Visit» του 2015 μπορεί να πέρασε στα ψιλά αλλά όσοι το είδαν επισήμαιναν πως ο παλιός καλός Σιάμαλαν έχει επανέλθει. Με το «Split» του 2017 η επιστροφή αυτή επικυρώθηκε για τα καλά, το «Glass» του 2019 μπορεί να δίχασε αλλά δεν ήταν και λίγοι εκείνοι που εκτίμησαν την φρέσκια οπτική και την ξεκάθαρα αποδομητική διάθεση που είχε ο Ινδός σκηνοθέτης πάνω στο κορεσμένο και ταλαιπωρημένο υπερηρωικό είδος.
Με το «Old» που στριμάρει στο Netflix και πατάει κορυφή ο Σιάμαλαν ικανοποιεί περισσότερους απ’ όσους απογοητεύει με την ταινία του. Ο άνθρωπος που κάποτε θεωρήθηκε πνευματικός συνεχιστής της θρυλικής «Ζώνης του Λυκόφωτος» και έφτασε να συγκρίνεται μέχρι και με τον Χίτσκοκ όσον αφορά την ικανότητά του να χτίζει σασπένς, έγινε και πάλι talk of the town στον μικρόκοσμο των σινεφίλ…
