Σε όλο το πρώτο επεισόδιο αναρωτιέσαι αν βλέπεις κάποια ταινία του Jordan Peele τύπου Get Out ή Us. Τελικά συνειδητοποιείς ότι είναι άλλοι οι δημιουργοί, αλλά η εικόνα και η αίσθηση με το From είναι ίδια.
Κάποιος άλλος θα μπορούσε εύλογα να θεωρήσει ότι είναι κάποια μεταφορά βιβλίου του Stephen King. Ούτε όμως αυτό συμβαίνει,
Ο John Griffin, δημιουργός της σειράς From, έχει αντλήσει αρκετή έμπνευση απ΄αυτές τις δύο πλευρές, είτε ηθελημένα είτε εν αγνοία του, αφού φτάνουμε στο σημείο να κάνουμε συγκρίσεις και να βρούμε ομοιότητες και διαφορές.
Στο From βρισκόμαστε σε μια πόλη απ΄αυτές τις βάναυσες που βρίσκονται κάπου στα νότια και κεντρικά της Αμερικής. Που ακόμα κι αν ανέβεις στο ψηλότερο βουνό και έχει πεντακάθαρη ατμόσφαιρα, θάλασσα δεν πρόκειται να δεις. Αποπνικτική.
Αν ψήφιζε το κοινό: Δες απόψε την ταινιάρα που θα έπρεπε να ‘χει σαρώσει τα φετινά Όσκαρ (Vid)
Αυτή είναι η πόλη στην οποία όσοι εισέρχονται, δε μπορούν να βγουν ποτέ ξανά. Παρόλο που οι κάτοικοι της έχουν φροντίσει να βάλουν έναν μεγάλο και μυτερό κορμό δέντρου στο έσχατο σημείο, ώστε να αποτρέψει τους περαστικούς με το αυτοκίνητο να εισέλθουν, λίγοι παίρνουν το μήνυμα. Κι άπαξ και σηκωθεί ο κορμός, τότε δεν υπάρχει γυρισμός.
Ο περιφερειακός δρόμος που θα μπορούσε να τους οδηγήσει μακριά, έχει γίνει πια κυκλικός και κάθε φορά επιστρέφεις στο ίδιο σημείο. Κι αν κατά τύχη βρεθεί σημείο διαφυγής, θα συμβεί κάποιο ανεξήγητο γεγονός. Όπως να παρασύρει η ατμόσφαιρα έναν οδηγό κατά πάνω σου, να τρακάρετε, να πέσεις αναίσθητος και να είσαι για πάντα εγκλωβισμένος.
Από το From με αγάπη
Στο From οι κάτοικοι γνωρίζουν πως υπάρχει ένα παραθυράκι, ένα κενό σημείο που μπορεί να γλυτώσει κάποιος από το να αιχμαλωτιστεί και αυτό είναι στις πρώτες στιγμές του και στις πρώτες συναναστροφές. Αν σου απαντήσουν τότε τελείωσες. Αν δεν συναναστραφείς μαζί τους, μπορεί και να τη γλυτώσεις.
Κι αν από ένα σημείο και μετά ο εγκλωβισμός ξεπερνιέται, γιατί τον ζουν και άλλοι, τότε αυτο που δεν σταματά είναι ο θάνατος. Η πόλη δεν εμποδίζει απλώς τους κατοίκους από το να φύγουν. Τους ξεπαστρεύει κιόλας, ώστε να μην υπερφορτώσει.
Κάθε βράδυ, τα μεσάνυχτα, βγάζει στη φόρα φαντάσματα ή/και ζόμπι, που μπορεί να έχουν μια γλυκιά μορφή για να σε πείσουν να τα βάλεις μες στο σπίτι και να σε σκοτώσουν.
Το From δε χαρακτηρίζεται από απανωτές στιγμές που σου κόβουν την ανάσα ή jumpscares. Έχει μια πλοκή να εξυπηρετήσει, έχει μια δομή και φροντίζει με πολύ μετρημένες στιγμές να σε κάνει να ανασηκωθείς από την καρέκλα σου. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο horror.
Δεν καταφεύγει στο εξεζητημένο. Όλες οι σκηνές που τρομάζεις, είναι απλές και αναμενόμενες. Αλλά η κομμένη ανάσα κρέμεται στην άκρη του ουρανίσκου σου και πηδάει πάλι μέσα.
Σε κάθε επεισόδιο το From έχει αρκετά σημεία πιο νωχελικά, που προχωράει αδιάφορα, αλλά από το 4ο επεισόδιο που θα έχει συστήσει τον κόσμο του, τη φιλοσοφία του, γίνεται μια από τις καλύτερες horror σειρές.