Το έζησε ο Λούκα Γκουαντανίνο το 2019 με το Suspiria, που το αποθέωσε ο Ταραντίνο και ανέφερε πως τον έκανε να κλάψει. Το ζει και ο Τι Γουέστ, ένας Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης και σεναριογράφος για την ταινία του, Pearl, που εκθείασε ο Μάρτιν Σκορτσέζε.
Το Pearl είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες κινηματογραφικές ιστορίες. Όχι τόσο για την πλοκή και το ποιοτικό της αποτέλεσμα, που είναι ούτως ή άλλως υψηλό. Αλλά γιατί γυρίστηκε ταυτόχρονα με την ταινία Χ, πάλι του Γουέστ, και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη μαζί της.
Ο Γουέστ ήθελε να εξασφαλίσει μια ερμηνευτική συνέπεια και συνέχεια στις δύο ταινίες, με το Pearl να αποτελεί το prequel, και γι΄αυτό τις γύρισε ταυτόχρονα με τα διαφορετικά καστ να είναι παρόντα στα γυρίσματα του ενός και του άλλου, συμμετείχαν δε συμμετείχαν, για να αντιληφθούν συνολικά το καλλιτεχνικό όραμα.
Τα όσα γίνονται στο Pearl τοποθετούνται κάπου στα 1920, δεκαετίες πριν τα γεγονότα του X. Μάλιστα, συνολικά πρόκειται για μια τριλογία με την ταινία MaXXXine να είναι το sequel του Χ, το φινάλε της ιστορίας.
Η πλοκή επικεντρώνεται σε μια κοπέλα, την Pearl, η οποία θέλει να γίνει αστέρι του σινεμά και για να το καταφέρει, θα κάνει οτιδήποτε χρειαστεί. Ακόμα και να σκοτώσει. Όπως θα κάνει οτιδήποτε για να παραμείνει νέα. Και το αίμα που χύνει, είναι το αντάλλαγμα για να παραμείνει νέα σε τόσες δεκαετίες και να πρωταγωνιστεί.
Σε μια ταινία που πηγάζει από έναν 6λεπτο μονόλογο της Pearl, όπου εξηγεί την ψύχωσή της με το Χόλιγουντ και τους λόγους που έχει γίνει κατά συρροήν δολοφόνος. Είναι μάλιστα η πιο απαιτητική σκηνή, γιατί έπρεπε η πρωταγωνίστρια Μία Γκοθ να είναι απόλυτα συγκεντρωμένη και να βγει σε μια λήψη. Δεν υπήρχε περιθώριο για το παραμικρό λάθος.
Η ταινία είναι ένα slasher horror που σκοπό έχει να αναδείξει με έναν πολύ συμβολικό και ανορθόδοξο τρόπο τις τέχνες που βρίσκονται στη βιομηχανία του σινεμά, δηλαδή τη σκηνοθεσία, την παραγωγή, το make up και φυσικά και την υποκριτική.
Έχει δομηθεί με την τεχνική του technicolor για να θυμίζει ταινία της Disney από εκείνη την εποχή και αποτελεί ένα masterpiece του σινεμά, παρά το ότι η κεντρική ταινία της τριλογίας, το X, δεν πήγε ιδιαίτερα καλά στο box office. Το Pearl από την άλλη, που πρωτοπροβλήθηκε στη Βενετία και θα προβληθεί και στο Φεστιβάλ Νέας Υόρκης, συζητιέται εντόντως.
Κι όχι μόνο από μας κι εσάς, αλλά κι από τον Μάρτιν Σκορτσέζε που έγραψε μια κριτική και την απέστειλα στο στούντιο παραγωγής, το A24, όπου αποκαλεί το Pearl βαθιά ανησυχητικό και άγριο.
«Οι ταινίες του Τι Γουέστ έχουν ένα είδος ενέργειας τόσο σπάνιο στις μέρες μας, που ενισχύεται από μια αγνή και ατόφια αγάπη για το σινεμά. Το νιώθεις σε κάθε λήψη. Ένα prequel του X, φτιαγμένο με διαμετρικά αντίθετη κινηματογραφική καταγραφή (σκεφτείτε τα μελοδράματα των 50s), το Pearl είναι μια ταινία άγριων, γοητευτικών και βαθιά – το εννοώ, βαθιά – ανησυχητικών 102 λεπτών.
Ο Γουέστ και η μούσα και δημιουργική του συνάδελφος Μία Γκοθ, ξέρουν πως να παίξουν με το κοινό πριν καρφώσουν το μαχαίρι στο στήθος τους και αρχίσουν να το γυρίζουν. Ήμουν ενθουσιασμένος, μετά ανήσυχος, μετά τόσο ταραγμένος ώστε δε μπορούσα να κοιμηθώ. Δε μπορούσα να σταματήσω να το βλέπω μπροστά μου».