Τα κουτιά των περίεργων αντικειμένων ή ακόμα και τα κομοδίνα περίεργων αντικειμένων, ήταν παλιότερα αντικείμενα γεμάτα μυσταγωγία και με την αύρα του μεταφυσικού. Ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο φέρνει τον μύθο του Cabinet of Curiosities στο Netflix και τον ευχαριστούμε γι΄αυτό.
Για πολλά χρόνια, ο ντελ Τόρο ήταν κάπως υποτιμημένος. Αν και αυτή η λέξη είναι…υπερτιμητική γι΄αυτό που πραγματικά ίσχυε. Ήρθε όμως το Shape of Water το 2018 να αλλάξει την πορεία του και ο ντελ Τόρο όχι μόνο είδε το έργο του να γίνεται αποδεκτό με άλλη ματιά – δίχως καν να αλλάξει τον τρόπο που κοιτάζει την αφήγηση – αλλά είδε και εκατομμύρια να απλώνονται μπροστά του.
Το Netflix τον κέρδισε και μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ευγνώμονες γι΄αυτό – αν και θα ήμασταν ευγνώμονες για οποιαδήποτε πλατφόρμα τον υπέγραφε – γιατί έφερε το Cabinet of Curiosities.
Πρόκειται για μια ανθολογία, μέσα από την οποία ο ντελ Τόρο μας δείχνει όλη του την καλλιτεχνική και, εκ τοις πράγμασι, προσωπική υπόσταση. Όλα όσα είναι, όλες του οι ιδέες, τα οράματα, η φαντασία, αποτυπώνονται σε αυτή τη σειρά.
Μέσα σε 8 επεισόδια, μέσα σε 8 ιστορίες που πότε είναι άκρως horror, πότε τείνουν προς το θρίλερ και πότε είναι…curious, ο ντελ Τόρο μοιάζει να συνδέει στοιχεία του είδους από το πολύ μακρινό παρελθόν ως το παρόν.
Για να το εξηγήσουμε αυτό λίγο περισσότερο, αν δει κανείς ένα horror της δεκαετίας του ’60 ή του ’70, επειδή τότε τα τεχνικά μέσα ήταν ελάχιστα, θα του φανούν όλα παράξενα και σίγουρα με τίποτα τρομακτικά. Είναι ζήτημα εποχής και συνήθειας.
Άλλωστε, αυτή η εποχή είναι που γύρισε το ποτάμι πίσω για τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο.
Το δεύτερο επεισόδιο, το Graveyard Rats, είναι μια χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση, με εικόνα που παραπέμπει σε μια πολύ παλιότερη εποχή. Το τέταρτο επεισόδιο, το The Outside, κι αυτό θυμίζει κάτι από 80s.
Η σειρά είναι μια ανθολογία, με κάθε επεισόδιο να είναι διαφορετικό από το προηγούμενο και το επόμενο. Κι αυτό είναι ωραίο γιατί δε χρειάζεται να δεις μονοκοπανιά τη σειρά φοβούμενος πως όλο και κάτι θα ξεχάσεις αν περάσουν μέρες. Κάθε επεισόδιο μπορεί να σταθεί σαν ξεχωριστή μίνι ταινία.
Αν υπάρχει ένα που να υστερεί κάπως έναντι των άλλων, είναι το 1ο επεισόδιο, πάντοτε κατά τη γνώμη μας, όχι όμως με κραυγαλέο τρόπο. Μικρολεπτομέρειες. Θα θέλαμε κάπως διαφορετική την ερμηνεία του συνήθως αψεγάδιαστου Τιμ Μπλέικ-Νέλσον.
Το Cabinet of Curiosities έχει και ένα μοτίβο. Για να σου δείξει ότι είναι μια αφήγηση από διαφορετικούς σκηνοθέτες-παραμυθάδες, κάθε επεισόδιο ξεκινάει ίδια. Είναι δηλαδή ο ντελ Τόρο δίπλα σε ένα ερμάριο, ανοίγει κάθε φορά ένα διαφορετικό συρταράκι και βγάζει από μέσα του ένα αντικείμενο που είναι ενδεικτικό του επεισοδίου.
Η σειρά αυτή είναι προορισμένη για spooky βραδιές, για νύχτες Haloween. Οπότε τι καλύτερο από το να την δεις σήμερα..; Μην απαντήσεις. Ρητορικό ήτο το ερώτημα.